Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007
0 - 1
Αυτή ήταν όντως, μια πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Η ομάδα χθες έπαιξε καταπληκτική μπάλα. Ήταν ένα παιχνίδι που δεν χόρταινες να το βλέπεις, είχε ρυθμό είχε ταχύτητα, είχε συνδυασμούς, είχε πολλές φάσεις και το σημαντικότερο όλων είναι ότι για όλα τα παραπάνω την αποκλειστική ευθύνη τη φέρει η εθνική μας.
Ότι και να γράψεις για την ομάδα που παρουσιάστηκε χθες στη Κωνσταντινούπολη είναι λίγο. Μετά και τη χθεσινή συνάντηση, που ήταν η δεύτερη σερί καλή εμφάνιση εκτός έδρας με τους δυνατούς του ομίλου μας, δε νομίζω να υπάρχει πλέον ούτε ένας, που να αμφισβητήσει την ανωτερότητα μας και τη δίκαιη πρωτιά μας.
Εγώ προσωπικά δεν θυμάμαι ποτέ την εθνική μας, να έχει παίξει τέτοια μπάλα σε όλη τη διάρκεια ενός 90λέπτου. Ακόμα και στη Ρεχάγκελ εποχή πιστεύω ότι τέτοιο πράγμα δεν έχουμε ξαναδεί. Έκανε γιο-γιο τους Τούρκους μέσα στην έδρα τους και πήρε μια νίκη όχι με μια στραβοκλωτσιά ή με ευστοχία ελευθέρων βολών αλλά με πλήθος κλασσικών χαμένων ευκαιριών που στο φινάλε μας αφήνει κι αδικημένους από το φτωχό σε γκολ αποτέλεσμα.
Και μερικά σχόλια εξωαγωνιστικά.
Αυτά τα εθνικιστικά πρωτοσέλιδα που εκμεταλλεύονται είτε θετικά είτε αρνητικά ένα ποδοσφαιρικό ή άλλο αθλητικό γεγονός, έχουν καταντήσει πλέον γραφικά για να μην πω τίποτε άλλο. Η μεγάλες εθνικές νίκες κερδίζονται με την εξωτερική πολιτική και τη διπλωματία του κάθε κράτους και όχι με τα γκολ του Αμανατίδη ή Γκέκα.
Οι Τούρκοι μετά το χθεσινό αποτέλεσμα το πιθανότερο είναι να αποκλειστούν, παρόλα αυτά μέσα στην πίκρα τους, στο τέλος του παιχνιδιού αναγνώρισαν την ανωτερότητα της ομάδας μας και την χειροκρότησαν. Αντίθετα εμείς οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι και ενώ ακόμα τα προκριματικά είχαν πολύ δρόμο μπροστά τους, προτιμήσαμε να γίνουμε πανευρωπαϊκά ρεζίλη με τα εθνικιστικά καραγκιοζιλίκια μας και να δείξουμε τη καφρίλα και την έλλειψη παιδείας που μας διακρίνει. Τουλάχιστον πήραμε ένα μάθημα από τους βάρβαρους χθες, αν και είμαι σίγουρος ότι θα περάσει, αν ήδη δεν έχει περάσει, στο ντούκου.
Το ξύσιμο του κεφαλιού του Χαλκιά με το μεσαίο δάκτυλο μπροστά στη κάμερα, ενώ ταυτόχρονα μιλούσε στην τηλεόραση, πρέπει να τιμωρηθεί από την UEFA σαν πρόκληση κατά των Τούρκων ;
7 Σχολια:
Συγχαρητήρια στην εθνική η οποία έπαιξε πολύ καλά εχτές δεν θυμάμαι
Τόσο καλή εκτός έδρας εμφάνιση με τόσο δυνατό αντίπαλο μπράβο και
Φαίνεται ότι το νέο αίμα που χρειάζονταν με την χρησιμοποίηση και άλλων παικτών
Πέρα αυτών που κατέκτησαν το ευρωπαϊκό πραγματικά την έχει αναζωογονήσει .
Στο θέμα αθλητικού πολιτισμού χάσαμε καθώς οι Τούρκοι φίλαθλοι έδειξαν πράγματι ήθος με το χειροκρότημα τους στο τέλος μπράβο τους σε αντίθεση
Με τους δικούς μας εδώ πέρα μετά την ήττα μας στον πρώτο γύρο.
Στο θέμα του χαλκιά είχες δεν είχες από την εθνική πηγές πάλι στον ολυμπιακό
Σου χει γίνει εμμονή ο ολυμπιακός λοιπόν διαφέρει η περίπτωση γιατί πρώτον ο Αντζας έχει ξανακάνει χειρονομίες ακόμα και όταν ήταν στην ξανθή δεύτερον
Έκανε την χειρονομία την ώρα που γίνονταν αλλαγή και τον έκραζε κερατα ολο το
Γήπεδο σε αντίθεση με τον Χαλκια που όταν ξυστικέ το ματς είχε τελειώσει και
Το γήπεδο είχε αδειάσει οποτε που θα την έκανε την χειρονομία στα κενά καθίσματα?και τρίτον ο Αντζας ξύνονταν υποτίθεται για πολύ περισσότερη ώρα
Ο Χαλκιας που ξύνονταν στα αλήθεια ξύστΙκε για 2 δευτερόλεπτα όχι για μισό λεπτό.
Τώρα αμα θες να χαλάσουμε την νίκη της εθνικής για χάρη του ολυμπιακού τι να
Σου πω.
Τίποτα να μου πεις...
Όπως θα είδες ήταν ένα περιπαιχτικό σχόλιο με ολίγο ειρωνικό χιούμορ στο τέλος του κειμένου και δεν υπάρχει καμία τέτοια πρόθεση.
Αυτό που ήθελα να δείξω είναι ότι αν υπάρχει "καλή θέληση" εύκολα κάνεις την τρίχα τριχιά.
Και κάτι που θυμήθηκα τώρα...
Μήπως το MEGA δυνάμωσε την ένταση του ήχου τη στιγμή που ακούγονταν τα γιουχαΐσματα στον εθνικό μας ύμνο ή εμένα μου φάνηκε... ;
Το πιασα το ειρωνικό σχόλιο γι αυτό νεύριασα πάντως και αν θέλει κάποιος
Να τα βλέπει όπως θέλει ότι και να γίνει έτσι θα τα βλέπει.
Αυτό με τον εθνικό ύμνο δεν ξερώ γιατί όταν έβαλα να δω το ματς είχε
Ήδη ξεκινήσει.
Το παρατήρησα με ένα φίλο που βλέπαμε μαζί παιχνίδι.
Ήταν σαν κάτι να άλλαξε στον ήχο... σαν τα μικρόφωνα να ήταν μέσα στην κερκίδα ξαφνικά.
Ενώ κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ο ήχος από την κερκίδα δεν περνούσε σχεδόν καθόλου.
Δεν ξέρω για να μην λέω και βλακείες
Ασχέτα με θέματα πολιτισμού, διότι βλαχιές γίνονται πάντα και εκατέρωθεν, θα συμφωνήσω και εγώ ότι για πρώτη φορά στα 30 χρόνια που παρακολουθώ ποδόσφαιρο είδα την Εθνική μας, και όχι μόνο, ομάδα να πάιζει με ένα δυνατό αντίπαλο, όχι απλώς με πάθος, ούτε απλώς με τσαμπουκά, αλλά σαν ανώτερος και γνωρίζοντας ότι αυτό το παιχνίδι είναι δικό της και δεν πρόκειτε κανείς να της το στερήσει.
ΉΞΕΡΕ ΤΙ ΤΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΜΕ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ!!!!
Λοιπον μπαλιτσα παιξαμε (και σε ποιο ματς ετσι?), αποτελεσμα πηραμε και πιθανοτατα τους αφησαμε να βλεπουν την Ελλαδαρα στο Euro με πιτσα μπυρα και ναργιλε.. Νομιζω ανετα θα προτιμουσαν να ειχαν χασει 5-0 στο Καραισκακη απ το να παθουν οσα επαθαν στην Τουρκια.. Τελικα αμα εχεις μεγαλη γλωσσα καποτε θα το πληρωσεις..
Δημοσίευση σχολίου