ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

3ος Όμιλος

1. Ελλάδα.......... 22 - (σε 9 αγώνες)
2. Τουρκία........ 18 - (σε 9 αγώνες)
3. Νορβηγία...... 17 - (σε 9 αγώνες)
4. Βοσνία.......... 13 - (σε 10 αγώνες)
5. Ουγγαρία...... 12 - (σε 10 αγώνες)
6. Μολδαβία....... 6 - (σε 10 αγώνες)
7. Μάλτα............ 5 - (σε 9 αγώνες)

Το καθαρίσαμε λοιπόν κι αυτό το ματσάκι με 3-2 και το καλοκαίρι θα είμαστε στο Euro. Ωραία…

Το παιχνίδι δεν μπόρεσα να το δω μιας και έπρεπε να τιμήσω με την παρουσία μου το γάμο ενός φίλου. Η μόνη εικόνα που έχω από το παιχνίδι, είναι οι καλύτερες φάσεις και ότι διάβασα στα αθλητικά site σήμερα το πρωί. Απ’ ότι κατάλαβα δεν πρέπει να μαγέψαμε πάλι με την απόδοση μας αλλά παίξαμε τόσο όσο χρειαζόταν για να κερδίσουμε ειδικά μετά την αποβολή των Βόσνιων. Τουλάχιστον μπήκαν αρκετά γκολ και ο κόσμος θα πρέπει να το ευχαριστήθηκε.

Εδώ θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση.
Είμαι από αυτούς που κράζω τον Ρεχάγκελ για το ποδόσφαιρο και το θέαμα που προσφέρει η εθνική στα παιχνίδια της. Και δεν αναφέρομαι στα δύσκολα παιχνίδια αλλά σε αυτά με κατώτερους από εμάς αντιπάλους. Τα καλά παιχνίδια της εθνικής έχουν γίνει συλλεκτικά και αρκούμαστε σε καλά ημίχρονα ή εικοσάλεπτα καλής μπάλας. Αν δούμε όμως πόσες παραδοσιακά δυνατές εθνικές ομάδες παλεύουν ακόμα για την πρόκριση τους, εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό που έχει πετύχει η εθνική μας.

Το μόνο όμως κακό σε αυτή την πορεία είναι ότι βασιζόμαστε και πολύ στην τύχη και όχι σε ποδοσφαιρικές αρετές (τεχνικές και αγωνιστικές). Με εξαίρεση το παιχνίδι με την Τουρκία στο Καραϊσκάκη όπου τίποτα δεν μας πήγαινε καλά, στα υπόλοιπα παιχνίδια όλα μας έχουν πάει κατά παραγγελία. Όχι μόνο στα δικά μας παιχνίδια αλλά και των αντιπάλων μας. Δείτε πάλι χθες τη νέα γκέλα της Τουρκίας.

Μακάρι αυτή η ρέντα του Ρεχάγκελ να κρατήσει για κανα χρόνο ακόμη... ζητάω πολλά ;