ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Με αφορμή δυστυχώς τα προβλήματα υγείας του Αρχιεπισκόπου που βρίσκονται και πάλι στην επικαιρότητα, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες αφελείς απορίες και σκέψεις που μου έχουν δημιουργηθεί.

Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πρώτα απ’ όλα ότι εύχομαι, αν και πολύ δύσκολο απ’ ότι ακούω, να βρει την δύναμη ο άνθρωπος να ξεπεράσει αυτή του την περιπέτεια και να βγει νικητής απ’ αυτή την μάχη.

Όταν λοιπόν η “η κακία αρρώστια” και όχι μόνο, χτυπήσει κάποιον από τους “Ταπεινούς και καταφρονημένους” αυτής της ζωής, η εκκλησία από τα χείλη των εκπροσώπων της (και όχι μόνο) μας λέει ότι « ήταν θέλημα Θεού » ή ότι « ο Θεός δοκιμάζει την πίστη μας ».

Ίσως είναι και από τα λίγα “κακά” που ο Θεός έχει συμμετοχή, γιατί συνήθως όλα τα κακά είναι έργο του σατανά και όλα τα καλά έργο του Θεού. Άσχετο αυτό.

Αλήθεια, γιατί η περίπτωση του Αρχιεπισκόπου να μην είναι και αυτή «θέλημα Θεού» ή «δοκιμασία» ;
Γιατί αντιστέκεται με νύχια και με δόντια στο θέλημα Του, δεν μπορώ να το καταλάβω…
Δεν θα έπρεπε σας αρχηγός της εκκλησίας να εκμεταλλευτεί τη στιγμή και την “ευκαιρία” και να δείξει στο ποίμνιο του ότι πιστεύει αυτά που λέει και να γίνει το ζωντανό παράδειγμα ταπεινής αποδοχής του θελήματος Του ;

Άντε, ας δεχθώ λοιπόν ότι είναι άνθρωπος κι αυτός με αδυναμίες.
Αν και δεν θα έπρεπε, γιατί εδώ δεν μιλάμε για έναν απλό άνθρωπο αλλά για έναν από τους υψηλότερους σε θέση εκπροσώπους του Θεού στη γη. Έναν άνθρωπο που έχει εντρυφήσει στο Λόγο Του και αποστολή του είναι να Τον διαδώσει στο ποίμνιο του για τη σωτηρία του.
(Από τι τώρα, είναι κι αυτό μια καλή ερώτηση)
Σ’ αυτό το σημείο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι χάρη σ’ αυτή τη μελέτη, “έχασε” δυστυχώς σημαντικά γεγονότα που διαδραματίζονταν στη χώρα μας πριν από μερικά χρόνια, τέλος πάντων…

Δεν θα έπρεπε λοιπόν σαν χριστιανός, αυτή την αγάπη που δείχνει για τον εαυτό του, να τη δείξει και στον πλησίον του ;
Δεν θα έπρεπε να είναι αυτός που θα κάνει πραγματικότητα το κήρυγμα των “δύο χιτώνων” ;

Εννοώ δηλαδή ότι από αυτό το μικρό υστέρημα της εκκλησίας, θα μπορούσε να δώσει όχι το μισό, αλλά το 1/10 για να βοηθήσει μικρά παιδάκια και νέους ανθρώπους που έχουν όλοι τη ζωή μπροστά τους και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για μια τέτοια πολυέξοδη θεραπεία και που πεθαίνουν παρακαλώντας να τους δώσουν λίγο σημασία στα νοσοκομεία αφού τους έχουν αδειάσει προηγουμένως τις τσέπες χριστιανοί ιατροί τηρώντας τον όρκο του Ιπποκράτη.
Όχι τους μισούς χιτώνες… αλλά έναν μόνο απ' τους πολλούς.
Βέβαια για την κατάσταση αυτή δε φταίει καθόλου ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά θα μπορούσε να συμβάλει πάρα πολύ να έχουν κι αυτοί οι άτυχοι, όχι την ίδια με εκείνον, αλλά μια πιο αξιοπρεπή αντιμετώπιση.

Κάνε εσύ λοιπόν αυτό και εγώ μετά θα κατανοήσω και την αδυναμία σου να δεχθείς το θέλημα Του.

Και μην μου πει κανείς ότι η εκκλησιά βοηθάει αλλά δεν θέλει να “καρφώνεται”, γιατί δεν θα σας πιστέψω. Δεν τους έχω για τέτοιους τους εκπροσώπους της και δεν μας έχουν δείξει τέτοια και δείγματα μετριοπάθειας και ταπεινοφροσύνης μέσα απ’ τα κότερα, τα πολυτελή ξενοδοχεία στο Παρίσι και τις βίλες “της σύνταξης”.

Άκου σύνταξη… δεν είναι περίεργο… εκπροσώπηση του Θεού με ημερομηνία λήξης και επιδόματα.

Δεν εννοώ βέβαια τον απλό παπά του χωριού ή κάποιας ενορίας, αλλά τα ηγετικά στελέχη της επιχείρησης, εεε συγνώμη… της εκκλησίας ήθελα να πω, που είναι και πιο κοντά στο Θεό.

Μετά σκεφτόμουνα… είδες τι είναι να είσαι άνθρωπος του Θεού ; είδες τύχη ; ειδές για πότε βρέθηκε το μόσχευμα ; άσχετα που δεν έγινε δουλειά, τουλάχιστον βρέθηκε. Φαντάσου ότι άλλοι περιμένουν , και περιμένουν, και περιμένουν, και δεν… δεν ανεβαίνουν τη λίστα ούτε με γερανό. Τι να πει κανείς…

Ξέρετε που κατέληξα για το όλο θέμα ;

Λέω δεν μπορεί ρε φίλε να σε καλεί ο Θεός κοντά Του και να το ξέρεις ότι σε καλεί αφού είσαι μέσα στα πράγματα, και συ να λες ΟΧΙ.
Κάτι άλλο πρέπει να παίζει λέω… και σκέφτομαι και πάλι (μου έχει γίνει συνήθειο το ρημάδι)… αν με καλούσε το αφεντικό μου μια μέρα στο γραφείο του, στο ξεκάρφωτο και για πολύ σοβαρό λόγο, για δύο λόγους θα μπορούσε να είναι αυτή η πρόσκληση… ή για προαγωγή ή για τον πούλο.
Και στις δύο περιπτώσεις ένα προαίσθημα το έχεις ρε αδερφέ… ξέρεις πάνω κάτω τι σε περιμένει, εκτός κι αν είσαι στόκος.

Κι επειδή τον Αρχιεπίσκοπο δεν τον κόβω για στόκο, ξέρει πολύ καλά γιατί τον καλεί ο Θεός κοντά Του και για να μην θέλει να πάει να τον αντικρίσει από κοντά, κάποιον πολύ σοβαρό λόγο θα έχει.
Αυτός σίγουρα θα ξέρει κάτι παραπάνω από εμάς για να φοβάται.

Και μεταξύ μας… και καλά κάνει.

Να το ξαναπώ και πάλι, ότι ασχέτως των παραπάνω σχολίων, εύχομαι πραγματικά ότι καλύτερο, όχι στον Αρχιεπίσκοπο, αλλά στον άνθρωπο Χριστόδουλο.