ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Από τους ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΥΣ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΕΝΟΥΣ...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΖΕΣΤΕΣ ΨΥΧΕΣ...

Γιατι τα Χριστούγεννα είναι γιορτή ζεστασιάς και αγάπης κι οχι η παγκόσμια μέρα του Χριστού. Κι επειδή όπως υπάρχει η παγκόσμια μέρα του κάθε τι, για να θυμόμαστε ότι αυτό το κάτι τον υπόλοιπο χρόνο το έχουμε χεσμένο και υπάρχει και μια μέρα για να το θυμόμαστε, έτσι και τα Χριστούγεννα υπάρχουν ακόμα για να θυμόμαστε ότι δεν αγαπάμε.
Να θυμόμαστε ότι οι ψυχές μας είναι κοιμισμένες, παγωμένες, θαμένες μέσα σ΄ενα παραφουσκωμένο σακί.

Δεν υπάρχουν σκατόψυχοι που ξαφνικά θ΄αγαπήσουν το διπλανό τους σήμερα το βράδυ. Ετσι ανιδιοτελώς, χωρίς κανένα αντάλλαγμα, έτσι γιατί αυθόρμητα ξύπνησαν από το λήθαργο.
Ισως μόνο εκείνοι που για τον άλφα ή βήτα λόγω νοιώθουν ότι είναι κοντά στο θάνατο μετανοιώνουν, έτσι για να κρατήσουν μια πισινή για το χάρο μπας κι είναι αλήθεια και υπάρχει...

Κι όσο η δυστυχία είναι πιο μεγάλη, τόσο πιο πολύ φαίνονται σαν τσίρκο όλα αυτά τα δήθεν ξαφνικά μονιάσματα. Το στρώσιμο ενός τραπεζιου με φροντίδα και χαρούμενες μυρουδιές στα σπίτια που τον υπόλοιπο χρόνο οι άνθρωποι δε συναντιούνται παρά για ένα ύπνο...
Τα δώρα εξιλέωσης...

Τα φωτάκια τα πολύχρωμα και τα δεντράκια τα στολισμένα χτυπητή αντίθεση με τη σκοτεινιά της καθημερινότητας. Την αληθινή. Εκείνη που στέκεται παραδίπλα σιωπηλή και περιμένει να περάσει το διήμερο αφήνοντας στο ψευτοανθρωπάκο να κάνει την επίδειξή του, να κάνει το "κομμάτι" του για να νοιώσει ότι συμβάλει στη "γέννηση" ακόμα...

Σ΄ενα κόσμο που έχει ξεχάσει προ πολλού τι σημαίνει το θαύμα της αγάπης. Τι σημαίνει ΓΕΝΝΗΣΗ. Σ΄ενα κόσμο που έχει συνιθήσει πια να ζει με το θάνατο. Το θάνατο της σάρκας, το θάνατο του πνεύματος. Ενα κόσμο που έχει βάλει στο ρελαντί τα συναισθήματα και τα βάζει μπρος ανά περίσταση σε κάθε παγκόσμια ημέρα που του προκύπτει από κάποιο ημερολόγιο...

Και φυσικά καταθλιπτικοί, αντιδραστικοί, μόνιμα γκρινιάρηδες μοιάζουν εκείνοι που δε μπορούν να γίνουν ξαφνικά ανέμελοι. Ολοι εμείς που νοιώθουμε τη ψυχή μας να δακρύζει καθημερινά και δεν γουστάρουμε να κάνουμε ανακωχή κανένα 48ωρο του έτους, έτσι γιατί κάποιοι γουστάρουν να μας πλασάρουν χαρούμενες καρτούλες και τραγούδια αγάπης.

Γινόμαστε δυσάρεστοι γιατί επειμένουμε να θυμόμαστε κι όταν οι υπόλοιποι θέλουν να παραστήσουν ότι "το ξεπέρασαν" και θα ρίξουν κι ένα τσιφτετέλι πάνω από τα "πτώματα". Η ζωή που ξοδεύεται τόσο άδικα τις υπόλοιπες μέρες δεν ανασταίνεται για λίγο να τσουγκρίσει το ποτήρι μαζί μας όσο και να παριστάνουμε ότι έτσι είναι.

Η γέννηση γιορτάζεται κάθε μέρα στις ζεστές ψυχές. Μαζί με όλα τα άλλα συναισθήματα που στέκουν απόμακρα σ΄οσους έχουν μάθει να περιμένουν το ημερολόγιο για να τα εκφράσουν. Συμπόνια, φιλανθρωπία, καλωσύνη, φιλότιμο. Ενας άνγωστος κόσμος κρυμμένος βαθειά στο λαβύρινθο της ανθρώπινης ύπαρξης που αρχίζω να πιστεύω ότι είναι κι αυτά γονίδια. Η ταχεις ή δεν ταχεις ότι και να γίνεται γύρω σου....

Καλά χριστούγεννα λοιπόν σ΄ολους εκείνους που δεν γιορτάζουν απ΄εξω τους για να φυλάξουν μέσα τους αυτό που κανείς δεν μπορεί να τους αρπάξει. Στους δυσάρεστους γκρινιάριδες που δεν θ΄ανάψουν τα λαμπάκια. Εκείνους που θα γιορτάσουν στο σκοτάδι αγκαλιασμένοι με εκείνη την αγάπη που δεν έχει ανάγκη τα φώτα για να λάμπει...

Λίγο έλειψε να τα χαλάγαμε τώρα στο τέλος.

Είχαμε ένα περίεργο, κατά τη γνώμη μου, παιχνίδι. Παίζαμε τον Θρασύβουλο στο μισό γήπεδο, πράγμα που το δικαιολογεί και η κατοχή μπάλας που ήταν 70%-75%, και παρόλα αυτά λίγο έλειψε να δεχθούμε και δεύτερο γκολ από το πουθενά. Χωρίς να περνά το κέντρο ο Θρασύβουλος κατάφερνε να είναι επικίνδυνος.
Από την άλλη, σε κάθε επίθεση μας έλεγες ότι έρχεται το γκολ και το γκολ δεν ερχόταν ποτέ. Μια ο τερματοφύλακας, μια οι λάθος πάσες, μια οι καθυστερημένες αντιδράσεις (βλέπε Ντάρκο στο 87'), μια το άγχος, μια η ατυχία, γκολ δεν έμπαινε.
Ευτυχώς όμως τη σώσαμε την παρτίδα, έστω και με πέναλτι στο τέλος. Τώρα για όποιον δεν το βλέπει πέναλτι, δικό του πρόβλημα.

Απλά για φινάλε πρώτου γύρου περίμενα ένα καλύτερο σκορ...

Eνας παππούς 80 χρονών πάει στο γιατρό για γενικό τσεκάπ.

- Πώς αισθάνεστε;

- Ποτέ δεν ένιωσα καλύτερα. Είμαι παντρεμένος με μια 25χρονη, με την οποία περνάω θαυμάσια, και μάλιστα είναι και έγκυος. Μου ετοιμάζει παιδί.

Ο γιατρός τον κοιτάει για λίγα δευτερόλεπτα σκεπτικός.

- Να σας πω μια ιστορία. Ήταν ένας φίλος μου κυνηγός, ο οποίος καθώς έφευγε από το σπίτι του, αντί να πάρει το όπλο του, πήρε κατά λάθος την ομπρέλα.
Αφού περπατούσε για κάμποση ώρα στο δάσος, είδε μπροστά του ξαφνικά μια άγρια αρκούδα. Σηκώνει λοιπόν την ομπρέλα του και κάνει να πυροβολήσει και ξαφνικά η αρκούδα ... πέφτει κάτω νεκρή, τέζα !

- Αποκλείεται, φωνάζει ο παππούς, άλλος την πυροβόλησε.

- Α μπράβο !

Και του χρόνου ακόμη καλύτερα...

Τα δεκάλεπτα: 27-27, 42-53, 59-80, 77-111

Τρίκαλα (Αγγέλου): Έιβερι 9(1), Πέττας, Νικολαΐδης 25(6), Παπαχρήστος 2, Κατσαρές 2, Μπόγδανος 1, Κακλαμάνος 7(1), Μάσι 15, Τζιγκάνοβιτς 5, Χαρισμίδης 4, Φούντας, Χαριτόπουλος 7.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 5(1), Πελεκάνος 14(1), Τσίλντρες 8 , Βούισιτς 4, Μπουρούσης 22(1), Χαλπερίν 15(1), Γκριρ, Βουγιούκας 11, Πρίντεζης 15(1), Έρτσεγκ 14(1), Τεόντοσιτς 3(1), Σλούκας.

Αυτή η ομάδα θα μας τρελάνει...
Αν έβλεπες ανεξάρτητα τα δύο ημίχρονα και όχι σαν ένα παιχνίδι συνολικά, θα νόμιζες ότι έπαιζε άλλη ομάδα το ένα και άλλη το άλλο και σε διαφορετικές μέρες.

Αυτό το πράγμα δεν γίνεται...
Στο πρώτο ημίχρονο έκλεινες τα μάτια για να μην βλέπεις τα χάλια μας, αφού δεν κάναμε τίποτα σωστά. Ούτε μια πάσα στα τρία μέτρα δεν μπορούσαμε να κάνουμε και η Χέρτα φάνταζε σαν την Ρεάλ. Το ότι δεν δεχθήκαμε κάποιο γκολ ήταν θέμα τύχης.
Και ξεκινάει το δεύτερο... και χάθηκε το τόπι. Μέχρι και ο Πάντος έκανε ενέργειες Ζιντάν.
Ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο ήταν απλά διαστημικός. Και σε παραγωγικότητα, αλλά και σε φαντεζί ατομικές ενέργειες. Η εμφάνιση μας στο δεύτερο ημίχρονο ήταν τόσο επιβλητική, που δεν είναι δυνατόν να θυμηθείς τα απερίγραπτα χάλια του πρώτου.

Είναι φανερό πλέον ότι έχουμε αποκτήσει πελατειακές σχέσεις με τους Γερμανούς. Μετά τη Λεβερκούζεν και την Βέρντερ προσκύνησε και η Χέρτα.

Τώρα περιμένουμε την αυριανή κλήρωση και ελπίζουμε σε μια ακόμη καλύτερη συνέχεια...

Τους 9 πόντους θέλαμε να καλύψουμε, 29 ρίξαμε…
Αυτό που έχει καταφέρει φέτος η ομάδα και που το θεωρώ πολύ σημαντική πρόοδο συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, είναι ότι παιχνίδια με αντιπάλους κατώτερους του επιπέδου final four ευρωλίγκας, τους έχει για πλάκα στο ΣΕΦ.
Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να περιμένεις είναι σε ποιο δεκάλεπτο θα αποφασίσει η ομάδα να καθαρίσει το παιχνίδι. Χθες το έκανε στο δεύτερο και μετά απολαύσαμε σπορ και θέαμα.

Αν καταφέρουμε να κάνουμε πιο πειστικές εμφανίσεις στα εκτός έδρας παιχνίδια, παρουσιάζοντας πιο σταθερή εικόνα και καθαρίζοντας πιο εύκολα παιχνίδια με υποδεέστερους αντιπάλους, τότε θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα για την κορυφή.
Ένα τέτοιο παιχνίδι είναι και το επόμενο με την Μακάμπι. Είναι από τα παιχνίδια που πρέπει να πάρεις για να στείλεις μήνυμα σε όλους τους μνηστήρες της «τετράδας» ότι είσαι εδώ και δεν αστειεύεσαι.

Ένα τέτοιο μήνυμα έχει περάσει μέχρι στιγμής η Μπαρτσελόνα… το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς…

Και κάτι ψιλοάσχετο γιατί συνήθως δεν αναφέρομαι σε παίχτες ατομικά.
Αυτός ο Χαλπερίν είναι για μένα η σημαντικότερη προσθήκη μετά το Παπαλουκά. Τον άνθρωπο τον πάω με χίλια…

Τα δεκάλεπτα: 20-22, 50-31, 77-49, 93-64

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 9 (5ασ.), Πελεκάνος 2, Τσίλντρες 12 (5ρ.), Βούιτσιτς 12 (8ρ., 5ασ.), Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 13 (6ρ.), Χαλπερίν 13 (1), Γκριρ 9 (2), Πρίντεζης 7, Έρτσεγκ 11 (3), Τεόντοσιτς 3 (1), Σχορτσανίτης 2.

Τσιμπόνα (Περάσοβιτς): Χόμαν 6, Κους 8 (1), Λόνγκιν, Πρκάτσιν 2, Τρόχα 7 (1), Βούκουσιτς 2, Άντριτς 5, Κάλογουεϊ 18 (4), Ζούμπτσιτς, Πριντς, Ρόζιτς 11 (2), Μάρσαλ 5 (1).

Καταρχήν, σε γενικές γραμμές χθες είχαμε ένα αρκετά καλό παιχνίδι.
Από ‘κει και πέρα η απόδοση μας θύμισε ασανσέρ.
Το πρώτα 20-25 λεπτά στο πρώτο ημίχρονο, δεν υπήρχαμε στο γήπεδο και η Λάρισα κυριάρχησε. Στο υπόλοιπο του ημιχρόνου ισορροπήσαμε κι έτσι έκλεισε το ημίχρονο. Στο δεύτερο ημίχρονο είχαμε ακριβώς το αντίθετο. Εμείς δυνατά μέχρι το 65’-70’ και μετά πάλι τίποτα…

Η ισοπαλία στην έδρα της Λάρισας δεν είναι κακό αποτέλεσμα. Μην τρελαθούμε κιόλας…
Το κακό είναι ότι χάσαμε τη νίκη σε ένα παιχνίδι που το είχαμε. είμαστε μπροστά στο σκορ μέχρι το 74’ και αντί να προσπαθήσουμε να κάνουμε και ένα δεύτερο γκολ, αφού η Λάρισα δεν μπήκε καλά στο δεύτερο ημίχρονο, επαναπαυτήκαμε. Και το ποιο ανησυχητικό, ότι μετά την ισοφάριση και ενώ η Λάρισα έπαιζε με παίχτη λιγότερο, δεν κάναμε ούτε μια ευκαιρία εκμεταλλευόμενοι την αριθμητική μας υπεροχή.

Δεν ξέρω, αλλά αυτή η συνεχόμενη και δικαιολογημένη μουρμούρα για τις εκτός έδρας εμφανίσεις, ίσως να έχει δημιουργήσει ένα πρόσθετο άγχος στην ομάδα που την αποπροσανατολίζει απ’ τον στόχο της. Το χθεσινό παιχνίδι όπως πήγαινε και αφού δεν είχαμε φάει γκολ στην αρχή, δεν επιτρεπόταν να μην το κερδίσουμε.
Και επαναλαμβάνω ότι το Χ εκεί μέσα δεν είναι αποτυχία, αλλά άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

Μετά την ήττα στη Μάλαγα, είχαμε άλλο ένα εύκολο απόγευμα, κερδίζοντας μια καλή ομάδα χωρίς να χρειαστεί να ζοριστούμε ιδιαίτερα και χωρίς να φαίνεται να έχουμε επηρεαστεί από το ατυχές αποτέλεσμα στην Ισπανία.
Έτσι παραμένουμε στην κορυφή, πιθανόν ισόβαθμοι με τον ΠΑΟ, ελπίζοντας να συνεχίσουμε έτσι, μέχρι το μεταξύ μας και πάλι παιχνίδι.

Αυτό που με προβλημάτισε πάντως είναι ότι για άλλο ένα παιχνίδι υποπέσαμε σε πολλά λάθη.

Τα δεκάλεπτα: 22-12, 44-35, 59-47, 81-65

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 4, Πελεκάνος 6, Τσίλντρες 13, Βούισιτς 4, Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 6, Χαλπερίν 8, Γκριρ 8, Σχορτσανίτης 6, Πρίντεζης 3, Τεόντοσιτς 17, Έρτσεγκ 6.

Πανιώνιος (Τριφούνοβιτς): Ξανθόπουλος 5, Τσβέτκοβιτς, Ζορόσκι 10, Γεωργαλής 5, Καλαμπόκης 7, Μάιλς 5, Ραϊτσεβιτς, Κένταλ 10, Νίκολιτς, Μπάξτερ 9, Ντικούδης 14.

Ένα παιχνίδι που στην αρχή το ελέγχαμε, αλλά που δυστυχώς στο δεύτερο ημίχρονο το κάθε καλάθι το πανηγυρίζαμε σαν γκολ. Οι 21 πόντοι σε 20 λεπτά είναι πάρα πολλοί λίγοι και με τέτοια επίθεση δεν πας πουθενά.
Παρόλα αυτά και πάλι θα μπορούσαμε να το έχουμε πάρει το παιχνίδι, αλλά η ροή του πλέον ήταν υπέρ των Ισπανών.
Το προηγούμενο παιχνίδι στη Γαλλία που κρίθηκε στο τέλος το πήραμε αυτό όχι. Όταν παίζεις με τη φωτιά κάποια στιγμή θα καείς.

Το θέμα είναι ότι αν θες να πεις ότι έχεις ομάδα που μπορεί να πάει στο final four με αξιώσεις πρωτιάς, αυτά τα παιχνίδια, όπως εξελίχθηκε το χθεσινό, τα κερδίζεις. Εκεί φαίνεται και πόσο μεγάλη ομάδα είσαι. Εμείς αυτή τη στιγμή είμαστε μια πολύ καλή ομάδα, με πολύ ταλέντο, που προσπαθεί να γίνει μεγάλη.
Υπομονή και βλέπουμε…

Τα δεκάλεπτα: 17-20, 28-35, 46-44, 60-56

Μάλαγα (Ρενέσες): Κουκ 2, Γκομί 3, Βελτς 8, Καμπέθας 9 (2), Εν'Ντονγκ 6, Σίρλεϊ 6, Χιμένεθ 3 (1), Άρτσιμπαλντ 6, Κελάτι 16 (3), Χέισλιπ.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 7 (1), Τσίλντρες 7, Βούιτσιτς 5, Μπουρούσης 10, Χαλπερίν, Γκριρ 3, Βουγιούκας, Πρίντεζης 12, Τεόντοσιτς, Σχορτσιανίτης 12.

Μάπα το καρπούζι σήμερα...
Αν θελήσουμε να βρούμε δικαιολογίες, τις βρίσκουμε άνετα.
Το θέμα είναι να επανέλθουμε στις προηγούμενες καλές εμφανίσεις, γιατί ακολουθεί πολύ δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι με την πολύ καλή φέτος Λάρισα και παιχνίδι πρόκρισης με τη Χέρτα.

Αυτός: Ναι, επιτέλους. Δεν μπορούσα να περιμένω άλλο.
Αυτή: Θέλεις να φύγω;
Αυτός: Όχι, ούτε καν να το σκέφτεσαι.
Αυτή: Με αγαπάς:
Αυτός: Φυσικά. Όσο πάει και πιο πολύ.
Αυτή: Μ' έχεις απατήσει ποτέ;
Αυτός: Όχι βέβαια.
Αυτή: Θα με φιλήσεις;
Αυτός: Οπωσδήποτε.
Αυτή: Θα με χτυπήσεις;
Αυτός: Είσαι τρελή; Δεν είμαι τέτοιος τύπος.
Αυτή: Μπορώ να σ' εμπιστευτώ;
Αυτός: Ναι!
Αυτή: Αγάπη μου!

Τώρα διαβάστε το ανάποδα, από κάτω προς τα πάνω...

Πάμε για τη Μάλαγα…

Τα δεκάλεπτα: 15-21, 27-49, 38-71, 72-90

ΑΕΛ (Αλεξανδρής): Μπρόζος, Μέχια 5, Ζάρας 7(1), Καραδολάμης, Αποστολίδης 16(1), Κόμματος 12(2), Παπανικολάου 4, Λαμπρόπουλος 7(1), Τσαϊρέλης, Καραβανάς 5, Λάππας 6(1), Φράνσις 10.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 7(7ασ.), Πρίντεζης 10(1), Τσίλντρες 22(2/2 1π., 7/7 2π., 2/2 3π.), Βούισιτς 4(5ασ), Έρτσεγκ 4, Τεόντοσιτς 10(2), Χαλπερίν 10, Γκριρ 9, Γιαννόπουλος, Βασιλόπουλος 4, Βουγιούκας 4, Σχορτσανίτης 6.

Τζάμπα ήττα…
Σε καμία περίπτωση η εμφάνιση μας δεν ήταν αντάξια των προηγούμενων, αλλά σαφώς πολύ καλύτερη από αυτή που κάναμε στη Τουρκία.
Το παιχνίδι βασικά ήταν για Χ.
Κάποιες ευκαιρίες κάναμε και οι δύο, με τη Μέταλιστ να κάνει ίσως κάποιες καλύτερες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν καλύτερη από εμάς. Το παιχνίδι αν ξέφευγε από το Χ και το 0-0, θα κρινόταν στο γκολ και αυτό όχι από κάποια οργανωμένη επίθεση. Δεχθήκαμε ένα «κουλό» γκολ από αυτά που δεχόμαστε αρκετές φορές στην Ευρώπη και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.

Σήμερα πάντως ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για την πρώτη θέση του ομίλου, αλλά ξοδεύτηκε τσάμπα. Επίσης θα πρέπει να επισημάνουμε και τη γνωστή γκαντεμία που μας συνοδεύει και που θέλει πάντα τα αποτελέσματα των άλλων αγώνων που μας ενδιαφέρουν, να μην μας κάθονται ποτέ.
Την προηγούμενη βδομάδα είχαμε το διπλό της Μέταλιστ μέσα στη Τουρκία και σήμερα είχαμε το διπλό των Τούρκων μέσα στη Γερμανία.
Όλα αυτά δυστυχώς, μας οδηγούν στην 3η θέση του ομίλου αρκεί να μην χάσουμε από τη Χέρτα. Τώρα αυτό μπορεί να μας βγει σε καλό, μπορεί και σε κακό, αλλά πιθανότητες είναι εναντίον μας.

Ποιος να μας το έλεγε στην αρχή ότι θα μείνει έξω η Μπεμφίκα και η Χέρτα !!!

Εδώ κάναμε το αυτονόητο, δηλαδή περίπατο.
Η δυναμικότητα βέβαια του αντιπάλου δεν μας δίνει δικαίωμα για ασφαλή συμπεράσματα όσο αφορά την άνοδο και βελτίωση της ομάδας, αλλά δεν παύει να είναι ένα καλό παιχνίδι που με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο πρόσφερε ουσία και θέαμα.

Τα δεκάλεπτα: 20-16, 41-25, 73-40, 91-66

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 6, Πελεκάνος 3, Τσίλντρες 13, Βούισιτς 10, Μπουρούσης 11, Χαλπερίν 8, Γκριρ 11, Βασιλόπουλος 4, Πρίντεζης 2, Ερτσέγκ 4, Τεόντοσιτς 11, Σχορτσανίτης 8.

Αβελίνο (Μαρκόφσκι): Γουόρεν 16, Ραντούλοβιτς 3, Μπεστ 6, Κροσαριόλ 7, Σλάι 11, Τούσεκ 1, Γουίλιαμς 12, Ναρντί 10.

Ακούω εδώ και αρκετό καιρό από τους "ειδικούς", ότι ναι μεν ο Ολυμπιακός έχει ποιοτικούς παίχτες με προσωπικότητα που μπορούν να κάνουν τη διαφορά σε ένα ματς και να το καθαρίσουν μόνοι τους, αλλά ότι δυστυχώς ή ευτυχώς, έχει μόνο μια ενδεκάδα !!!
Δηλαδή αν λείψουν κάποιοι από τους πρώτους 11, το κενό δεν μπορεί να καλυφτεί και δημιουργείται πρόβλημα ή αλλιώς "κενό" ή "τρύπα" στη θέση αυτή.
Το ότι δεν έχουμε άλλο Γκαλέτι στον πάγκο μας είναι γεγονός, αλλά αν είχαμε άλλον έναν, δεν θα ήμασταν Ολυμπιακός αλλά κάτι άλλο. Αλήθεια ποια ομάδα στην Ελλάδα έχει κάποιον της αξίας του Γκαλέτι στον πάγκο της, σαν come back του βασικού της ;
Έτσι δηλαδή για να καταλάβω…

Χθες παίξαμε χωρίς Τοροσίδη, Άτζα, Λεονάρντο, Ντομί, Πατσατζόγλου, Στολτίδη, Γκαλέτι, Τζόλε και Κοβάσεβιτς. Παίχτες δηλαδή που θεωρούνται βασικοί. Αυτό που λέμε πρώτης ενδεκάδας. Δεν μιλάμε για 2-3 αλλά για 9 !!!
Παρόλα αυτά χθες, ο ανύπαρκτος, ελλιπής και στερημένος από ποιότητα και λύσεις ερυθρόλευκος «πάγκος», έκανε πλάκα στον Πανιώνιο, του έβαλε 4 γκολ, είχε 2 δοκάρια, δημιούργησε 34-35 τελικές προσπάθειες και εξαφάνισε την μπάλα χωρίς να φαίνεται καμία διαφορά στο χορτάρι.

Καλό λοιπόν είναι να γράφουμε καμιά μαλακία για να κρατάμε το ενδιαφέρον των αντιπάλων μας ζεστό και να μην τους ξενερώνουμε χάνοντας φύλλα και ακροατές, αλλά καμιά φορά παίζει κι ο κίνδυνος να εκτεθούμε.

Αλήθεια ποια ομάδα έχει καλύτερο πάγκο από τον Ολυμπιακό ;
Ας μου γράψει κάποιος την ενδεκάδα της ομάδας του και το ποιους έχει στον πάγκο σαν αλλαγές.
Αλλά τι ρωτάω τώρα…
Εδώ αυτοί μέχρι να έρθει ο Μάης και να εμπεδώσουν ότι ΞΑΝΑ έχασαν το πρωτάθλημα, θεωρούν ότι έχουν το καλύτερο ρόστερ στην Ελλάδα. Και μιλάω για ΠΑΟ και ΑΕΚ. Σε λίγο καιρό θα το πιστέψει κι ΠΑΟΚ, εδώ είμαστε…

Ξεκινώντας το παιχνίδι, λόγω των πολλών αλλαγών, φοβήθηκα ότι η ομάδα θα έχανε σε συνοχή, ρυθμό και αποτελεσματικότητα. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε. Η ομάδα ήταν και πάλι εντυπωσιακή για τρίτο σερί παιχνίδι ,πετυχαίνοντας 4 γκολ και συνολικά 12 σε μια βδομάδα. Πίεση σε όλο το γήπεδο, χωρίς ο Πανιώνιος να μπορεί να πάρει ανάσα. Ρεκόρ τελικών προσπαθειών και δυνατότητα για αρκετά ακόμη γκολ.

Για να είμαι και δίκαιος, σε αυτό συνέβαλε και το γρήγορο 2ο γκολ στην επανάληψη και η αποβολή του Κουμόρτζι. Αλλά και πάλι ο ρυθμός μας ήταν τέτοιος που πάλι το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαμε αφού η ομάδα ήταν αποφασισμένη και με πολύ όρεξη και για την ουσία και για το θέαμα.

Φαντάζομαι να αντιλαμβάνονται πλέον όλοι, ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση, με καμία από τις δεκαπέντε ομάδες που συμπληρώνουν το πρωτάθλημα.

Εύχομαι να έχουμε την ίδια απόδοση και την Τετάρτη στην Ουκρανία…

Στο πρώτο δεκάλεπτο λέω, "πάμε για περίπατο"… στο δεύτερο σκέφτομαι, "πάλι δικαιώματα θα δώσουμε με την εμφάνιση μας"… στο τρίτο και τέταρτο βάλαμε τα πράγματα στη θέση τους και προσφέραμε πλούσιο θέαμα δικαιολογώντας και την πρώτη μου εκτίμηση.
Το σημερινό παιχνίδι ήταν κάτι σαν ένα μικρό τεστ, για το κατά πόσο έχουμε ξεπεράσει την ήττα από τον ΠΑΟ και την κακή ευρωπαϊκή μας παρουσία μεσοβδόμαδα (παρά τη νίκη), που ήταν συνέχεια της κακής ψυχολογίας που ακολούθησε του ντέρμπι.
Απ’ ότι φαίνεται το ξεπεράσαμε και συνεχίζουμε…

Τα δεκάλεπτα: 24-10, 33-25, 62-33, 84-50

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 10, Τσίλντρες 24, Μπουρούσης 12 (9 ριμπ.), Γκριρ 12 (5 ασίστ), Βασιλόπουλος 4, Βουγιούκας 6, Έρτσεγκ 4, Τεόντοσιτς 5, Σχορτσιανίτης 4, Πελεκάνος 3, Χαλπερίν, Πρίντεζης.

Κολοσσός Ρόδου (Σφαιρόπουλος): Χάρις 16 (7 ριμπ.), Παντελιάδης 6, Σμιθ 22 (5 ριμπ., 8 λάθη), Χαρίσης 2, Τσάμης 2, Ασημακόπουλος 2, Τσέρανιτς, Βασίλιεβιτς, Τζόγκο, Αυγενικός, Λεριάς, Σταυρόπουλος.

Μετά τα τόσα σερί πρωταθλήματα, είπε να αρχίσει και τα δώρα.
Να 'ναι καλά οι άνθρωποι...

Η ΤΕΛΕΙΑ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ

8.15 Ξύπνημα με χάδια και φιλιά
8.30 Ζυγίζει 2 κιλά λιγότερο από την προηγούμενη μέρα
8.45 Πρωινό στο κρεβάτι με φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι και κρουασάν. ‘Ανοιγμα δώρων διαλεγμένα από τον ευγενικό σύντροφο
9.15 Ζεστό μπάνιο με αρωματικό λάδι
10.00 Ελαφριά γυμναστική με ωραίο προσωπικό γυμναστή με χιούμορ
10.30 Περιποίηση προσώπου, μανικιούρ, πλύσιμο μαλλιών, πιστολάκι
12.00 Μεσημεριανό με την καλύτερη της φίλη σε in-εστιατόριο
12.45 Χάζεμα της πρώην του συντρόφου συνειδητοποιώντας ότι έχει πάρει 7 κιλά
13.00 Ψώνια με φίλες αγοράζοντας πανάκριβα πράγματα, καλλυντικά και ρούχα
15.00 Μεσημεριανός ύπνος
16.00 Παράδοση 3 ντουζίνων τριαντάφυλλων με κάρτα από άγνωστο θαυμαστή
16.15 Ελαφριά γυμναστική στο γυμναστήριο, ακολουθούμενη από μασάζ από έναν δυνατό αλλά φιλικό τύπο ο οποίος λέει οτί ποτέ ξανά δεν έχει κάνει μασάζ σε τόσο τέλειο σώμα
17.30 Δοκιμή ρούχων από ακριβή designer-συλλογή και οργάνωση μικρής πασαρέλας μπροστά από μεγάλο καθρέφτη
19.30 Δείπνο υπό το φως των κεριών με κομπλιμέντα
22.00 Ζεστό μπάνιο (μόνη)
22.50 Μεταφορά στο κρεβάτι από υπέροχο γυμνασμένο άνδρα σε φρεσκοπλυμένα και φρεσκοσιδερωμένα σεντόνια
23.00 Χαιδολογήματα
23.15 Αποκοιμιέται στα στιβαρά του μπράτσα


Η ΤΕΛΕΙΑ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ

06.00 Χτυπάει ξυπνητήρι
06.15 Πίπα
06.30 Πρωινό ευχάριστο χέσιμο διαβάζοντας τα αθλητικά στην εφημερίδα
07.00 Πρωινό: μπριζόλα με αυγά και καφέ ετοιμασμένα από γυμνή υπηρέτρια
07.30 Άφιξη λιμουζίνας
07.45 Μερικά ποτηράκια ουίσκι στο δρόμο προς το αεροδρόμιο
09.15 Πτήση με ιδιωτικό jet
10.30 Λιμουζίνα με σωφέρ με προορισμό το golf club (πίπα καθ’οδόν)
11.45 Μεσημεριανό: Fast Food, 3 μπύρες
12.15 Πίπα
12.30 Γκόλφ
14.15 Λιμουζίνα πίσω στο αεροδρόμιο (ουίσκι καθ’οδόν)
14.30 Πτήση προς Monte Karlo
15.30 Απογευματινή εκδρομή για ψάρεμα (οι γυναίκες συνοδοί είναι όλες γυμνές)
17.00 Πτήση για το σπίτι, μασάζ από τις αδερφές Κανονίδου
18.45 Χέσιμο, μπάνιο, ξύρισμα
19.00 Ειδήσεις: O Michael Jackson δολοφονήθηκε, η μαριχουάνα και τα σκληρά πορνό νομιμοποιήθηκαν
19.30 Απογευματινό: αστακός για ορεκτικό, Dom Perignon (1953), μεγάλο χυμώδες φιλέτο μπριζόλας ακολουθούμενο από κρέμα παγωτού επάνω στα στήθη της υπηρέτριας
21.00 Κονιάκ Ναπολέων και πούρα Αβάνας μπροστά από τηλεόραση (home-cinema), αθλητικά: Ελλάδα-Γερμανία: 11-0
21.30 Σέξ με 3 γυναίκες
23.00 Μασάζ και μπάνιο σε πισίνα με πρόγραμμα whirlpool, με πίτσα και κρασί
23.30 Πίπα για καληνύχτα
23.45 Μόνος στο κρεβάτι
23.50 Κλανιά 12 δευτερολέπτων η οποία αλλάζει τόνο κάθε 4 δευτερόλεπτα και ειδοποιεί τον σκύλο να βγεί έξω

Τώρα τι να πεις…
Αυτός ναι, είναι ο Ολυμπιακός που γουστάρουμε να βλέπουμε.
Η ομάδα για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι παίζει μπαλάρα. Σε ένα παιχνίδι τελικό και για τους δυο, έκανε πλάκα στην Μπεμφίκα και τη διέσυρε με 5 γκολ βγαλμένα από το playstation. Όλα ήταν ένα κι ένα.
Ξεκινήσαμε ιδανικά ανοίγοντας το σκορ στο πρώτο λεπτό και μετά με εξαίρεση ένα δεκάλεπτο, μαγέψαμε. Τέσσερα γκολ σε ένα ημίχρονο σε ευρωπαϊκό παιχνίδι δεν είναι και ότι πιο συνηθισμένο. Ωραίοι συνδυασμοί, απίστευτο πρέσινγκ και ωραίες κόντρα επιθέσεις και αν δεν κατεβάζαμε ταχύτητα στο δεύτερο ημίχρονο το σκορ θα μπορούσε να φτάσει σε μεγάλα νούμερα. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους…

Εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι και στα υπόλοιπα παιχνίδια και να πάρουμε και ένα θετικό αποτέλεσμα την άλλη βδομάδα στην Ουκρανία. Βλέπεις εμείς δεν έχουμε την κωλοφαρδία του "άλλου", και οι Ουκρανοί πήραν διπλό στην Τουρκία και τα έμπλεξαν λίγο τα πράγματα. Βέβαια αυτό με ένα διπλό στην Ουκρανία μπορεί να μας φέρει και στην πρώτη θέση.

Λίγο έλειψε να μας χαλάσει το μπάσκετ μια ονειρική βραδιά που περάσαμε με το ποδόσφαιρο.
Επηρεασμένοι προφανώς από την ήττα στο ντέρμπι, εμφανιστήκαμε πολύ χλομοί, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο όπου η άμυνα μας ήταν παιδική χαρά. Στα δύο δεκάλεπτα που ακολούθησαν σοβαρευτήκαμε λίγο και σιγά σιγά μαζέψαμε τη διαφορά και φτάσαμε το παιχνίδι στο τέλος να παίζεται στο καλάθι.
Εδώ θα πρέπει να ευχαριστήσουμε και τους Γάλλους που επέλεξαν στα τελευταία 10 δευτερόλεπτα και ενώ ήταν μπροστά με 2 πόντους, να μας κάνουν φάουλ στα 3 δευτερόλεπτα και ευστοχώντας ο Γκριρ σε δυο βολές να στείλει το παιχνίδι στη παράταση, όπου εκεί μίλησε η πείρα και η ποιότητα μας.

Σαφώς και μετράει η νίκη αλλά θα πρέπει να σοβαρευτούμε λίγο γιατί οι συνεχόμενες μέτριες εμφανίσεις φέρνουν και μουρμούρα που μόνο καλό δεν κάνει όταν προσπαθείς να φτιάξεις ομάδα.

Τα δεκάλεπτα: 29-19, 52-41, 73-68, 87-87, 93-98

Λε Μαν (Τζάκσον): Γκομίς, Τσέις 16(2), Σπένσερ 19(4), Κόφι 10(10ρ.), Ντιοτ 2, Ν’ντογιέ 6, Μπατίστα 16, Μπαντιάν 6, Μπλούθενταλ 18(2).

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 5, Πελεκάνος, Τσίλντρες 8, Βούισιτς 7, Μπουρούσης 11 (11ρ.), Χαλπερίν 15(1), Γκριρ 26(5), Βασιλόπουλος 6, Πρίντεζης, Τεόντοσιτς, Έρτσεγκ 12, Σχορτσανίτης 8.

Άξιοι τις μοίρας μας…
Πολύ κατώτεροι των περιστάσεων γίναμε χαβαλές για τους πεθαμένους.
Με εξαίρεση τον Χαλπερίν που κατάλαβε τι γινόταν, ΟΛΟΙ οι άλλοι ήταν εκτός γηπέδου. Από παίχτες μέχρι προπονητή και βοηθούς. Εκτός τόπου και χρόνου. Δεν έβρισκες έναν παίχτη που να είναι στο ρυθμό του αγώνα. Ούτε έναν… Στον πάγκο τα ίδια χάλια. Ολόκληρο επιτελείο και όλοι κοιμόντουσαν.

Κρίμα…
Χάσαμε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να πάρουμε ένα σαφές προβάδισμα για την πρώτη θέση.
Παίζαμε με έναν Παναθηναϊκό που δεν είχε πείσει καθόλου μέχρι στιγμής και καιγόταν περισσότερο για τη νίκη, και αντί να πάμε χαλαροί και χωρίς άγχος να κάνουμε το παιχνίδι μας, πήγαμε να παίξουμε λες και είχαμε βάρη στα πόδια. Καμία συγκέντρωση, κακή προετοιμασία του παιχνιδιού όπως αποδείχθηκε και πάρα πολλά λάθη για τόσο σημαντικό εκτός έδρας παιχνίδι.

Τώρα πρέπει να βάλουν όλοι το κεφάλι κάτω και να δουλέψουν για να παρουσιάσουμε ξανά τέτοια εικόνα, γιατί δεν είναι η ήττα που πείραξε αλλά ο τρόπος που αυτή ήρθε.

Και τέλος πρέπει να σταματήσει και η καταστροφολογία που ακούω απ’ το πρωί. Μην καταντήσουμε ποδοσφαιρικός βάζελος…

Τα δεκάλεπτα: 18-15, 43-35, 63-52, 86-69

Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Γιασικεβίτσιους 8 (2), Κέτσμαν 2, Σπανούλης 5 (1), Μπατίστ 9, Φώτσης 7 (1), Νίκολας 15 (3), Τσαρτσαρής 3 (1), Διαμαντίδης 16 (3), Πέκοβιτς 21.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 2, Πελεκάνος, Τσίλντρες 11, Βούιτσιτς 5 (1), Πρίντεζης 7 (1), Μπουρούσης 5 (1), Χαλπερίν 20 (4), Γκριρ 2, Έρτσεγκ 7 (1), Βασιλόπουλος, Τεόντοσιτς 2, Σχορτσιανίτης 8.

Επιτέλους ξεκολλήσαμε από τη μετριότητα των προηγούμενων εκτός έδρας εμφανίσεων.

Στο πρώτο ημίχρονο παίξαμε ωραία μπάλα, πιέσαμε αρκετά, κλέψαμε πολλές μπάλες και βγαίναμε με όμορφο τρόπο στην επίθεση. Σε αυτό βέβαια βοήθησε και ο τρόπος που έπαιξε ο Ηρακλής, αφού δεν ταμπουρώθηκε πίσω και να περιμένει.
Το 0-2 ήταν δίκαιο αποτέλεσμα στο ημίχρονο βάση της εικόνας που παρουσίασαν οι δυο ομάδες. Αυτό το καλό όμως πρώτο ημίχρονο "χάλασε" λίγο με την αποβολή του Πατσατζόγλου, γιατί όπως φάνηκε και εκ του αποτελέσματος, η ομάδα φρέναρε στο δεύτερο ημίχρονο αφού δεν υπήρχε κάποιος λόγος να ανοιχτεί και να διακινδυνεύσει το 0-2. Προϋποθέσεις όμως για τη διεύρυνση του σκορ δημιουργήθηκαν, μιας και βρήκαμε περισσότερους κενούς χώρους και αυτό εκμεταλλεύτηκε και ο Ντούντου πετυχένοντας το πιο όμορφο γκολ απ' τα τρία.

Αυτό το παιχνίδι ήταν αρκετά κρίσιμο για τη συνέχεια αφού σε περίπτωση γκέλας εκτός από την αναμενόμενη και δικαιολογιμένη μουρμούρα θα μας έφταναν πάλι οι "άλλοι". Επίσεις δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε τα περισσότερα εντός έδρας παιχνίδια από όλους τους ανταγωνιστές μας, πράγμα που κάνει κι ως ένα σχετικό βαθμό και τη βαθμολογία όχι "ίση".

Αυτό που παρατηρώ εγώ είναι ότι η ομάδα σιγά σιγά ανεβαίνει και το μόνο που έχει να κάνει τώρα είναι να το επιβεβαιώσει την Πέμπτη με τη Μπεμφίκα.

Μια απ' τα ίδια...

Τα δεκάλεπτα: 17-13, 37-27, 63-37, 81-66

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 11, Πελεκάνος, Τσίλντρες 8, Βούισιτς 9, Μιλόσεβιτς 4, Χαλπερίν 2, Γκριρ 11, Βασιλόπουλος 13, Βουγιούκας 5, Πρίντεζης 9, Έρτσεγκ 9, Τεόντοσιτς.

ΑΕΚ (Φλεβαράκη): Κυριακόπουλος 7, Βασιλόπουλος 2, Παπανικολάου 5, Τόμπσον, Χατζής 9, Ταπούτος 6, Δορκοφίκης, Κίκερπιλ 5, Μπράιαντ 14, Άντερσεν 10, Νέμεθ 8.

Και λίγα ήταν…
Ο ΠΑΟΚ έπαιξε όπως παίζουν όλοι που έρχονται στο Καραϊσκάκη. Σφιχτά πίσω με πολύ πίεση στο κέντρο και άμα μας κάτσει η κόντρα, έκατσε. Δεν παίξαμε καμιά μπαλάρα και πάλι, αλλά ήμασταν εμφανώς καλύτεροι και αυτοί που προσπάθησαν περισσότερο για την νίκη.
Για άλλη μια φορά είδαμε το πόσο σκληρά μας παίζουν οι αντίπαλοι αμυντικοί. Μέχρι τώρα είχαμε το σύστημα ταμπούρι σχεδόν από όλες τις ομάδες που ερχόντουσαν στην έδρα μας. Από φέτος το εμπλούτισαν με ξύλο και στο ρεπερτόριο τους πρόσθεσαν και τις μπουνιές.
Δηλαδή αφού τους άφησαν να κλωτσάνε έτσι μέσα στο Καραϊσκάκη, όταν θα πάμε στην Τούμπα τι θα γίνει ;
Αγωνιστικά δεν απειληθήκαμε σχεδόν καθόλου εκτός από την κεφαλιά του Μπακαγιόκο που έβγαλε στη γραμμή ο Πατσατζόγλου στο πρώτο ημίχρονο, παρά τις συγκινητικές προσπάθειες του "κύριου" Μίνου να μας πείσει για το αντίθετο. Ο ίδιος "κύριος" που κατάπινε τη γλώσσα του στα χτυπήματα των παιχτών του ΠΑΟΚ και στις ευκαιρίες του Ολυμπιακού. Του συγκεκριμένου "κυρίου" θα πρέπει να του απαγορεύσουν να μιλάει τουλάχιστον στην τηλεόραση. Είναι γραφικός, επικίνδυνα προκλητικός και προσβάλει με τη γραφική στάση του και τον κόσμο του ΠΑΟΚ τον οποίο νομίζει ότι εκπροσωπεί .
Από την άλλη και βάση των ευκαιριών, θα μπορούσαμε να πετύχουμε ακόμη 1-2 γκολ, αλλά δυστυχώς δεν το κάναμε…

Όταν ο αντίπαλος σου κάνει την καλύτερη του εμφάνιση, με απίστευτη ευστοχία σε τρίποντα κατά κύριο λόγο, αλλά και σε δίποντα και καταφέρνεις να τον νικήσεις χαλαρά με 17 πόντους, αυτό λέει πολλά.
Το παιχνίδι όπως εξελίχθηκε δεν ήταν εύκολο, αφού η ΑΕΚ το πάλεψε μέχρι εκεί που δεν έπαιρνε, αλλά δυστυχώς για αυτή, υπέκυψε στην ανωτερότητα μας και την πληθώρα καλών παιχτών και λύσεων που έχουμε φέτος.
Το κακό είναι ότι αφήσαμε την AEK να ελπίζει παραπάνω από ένα δεκάλεπτο που έλπιζαν συνήθως οι άλλοι. Αυτό είναι ένα πρόβλημα και θα πρέπει να το λύσουμε γρήγορα, πριν μας γίνει συνήθεια και το πληρώσουμε...

Τα δεκάλεπτα: 19-28, 48-47, 76-66, 101-84.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Πρίντεζης 4, Πελεκάνος 4, Τσίλντρες 11, Βούισιτς 5, Μιλόσεβιτς 3, Σχορτσανίτης 7, Χαλπερίν 4, Τεόντοσιτς 13, Γκριρ 20, Έρτσεγκ 8, Μπουρούσης 17, Βασιλόπουλος 5.

ΑΕΚ (Φλεβαράκης): Κυριακόπουλος, Αντωνάκης, Βασιλόπουλος, Παπανικολάου 12, Τόμπσον 14, Χατζής 8, Ταπούτος 4, Μπράιαντ 13, Νέμεθ 15, Δορκοφίκης 11, Άντερσεν, Κίκερπιλ 5.

Είναι δυο τύποι και συζητούν για τους νέους της εποχής

- Α, εγώ τους συμπαθώ τους ΕΜΟ, λέει ο ένας.
- Α πα πα! του λεει ο άλλος. Έγώ, μόνο που τους βλέπω να πετάνε δακρυγόνα στους δρόμους και κάνουν εξεγέρσεις, τους σιχαίνομαι!

- Τους μπερδεύεις με τους αναρχικούς! του λέει ο άλλος.
- Συγνώμη, ανατριχιάζω που τους κοιτάω με τα ξυρισμένα τους καφάλια.

- Τους μπερδέυεις με τους νεοναζί! του ξαναλέει ο πρώτος.
- Ναι, που φοράνε τις κουκούλες στα κεφάλια και περπατάνε σαν μαύροι!

- Τους μπερδεύεις με τους κάγκουρες. Απαντά ο φίλος του.
- Σιγά μωρέ, που μου μοστράρουν μες στα διθέσια με τα σινιέ και τους και μαζεύουνε ήλιο στην Κηφισιά!

- Τους μπερδεύεις με τους τρέντυ.
- Ε, και τι έιναι τελικά αυτοί οι ΕΜΟ;

- Είναι αυτοί που φασώνονται χωρίς λόγο, και μέσα στην απόλυτη απογοήτευση για την ζωή, ψάχνουν την λύση στο θέμα της αυτοκτονίας.
- Τους μπερδέυεις με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας!

Ένα ωραίο βράδυ είχαμε χθες. Όλα πήγαν ιδανικά. Η ομάδα κέρδισε παίζοντας κατά διαστήματα πολύ όμορφο μπάσκετ και η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν φανταστική.

Η διαφορά αυτής της ομάδας με τις προηγούμενες χρονιές, είναι ότι έχει τόση ποιότητα και εμπειρία από βασικά στελέχη της, που και πίσω να βρίσκετε στο σκορ, θεωρείς ότι είναι θέμα χρόνου να γυρίσει το παιχνίδι, κι ας μην το γυρίσει ποτέ. Είναι η θετική ψυχολογία που σου περνάει.
Χθες στη πρώτη περίοδο δεν βλεπόμασταν και βρεθήκαμε πίσω με 10 πόντους. Πέρσι ήταν πιθανότερο να χάναμε μιας και θα αρχίζαμε το άναρχο μπάσκετ και ότι θα έβγαινε. Φέτος όμως είναι διαφορετικά. Λίγο μόνο υπομονή χρειάζεται για να δέσει η ομάδα κι απ’ ότι φαίνεται υπάρχει.

Το μόνο που με στενοχώρησε λίγο χθες ήταν η απόδοση του Τσίλντρες, όχι τόσο γιατί ήταν εκτός παιχνιδιού, αλλά γιατί είναι ένας παίχτης που προσπαθεί για το καλύτερο και κρίνει τον εαυτό του πολύ αυστηρότερα απ’ ότι τον κρίνουμε όλοι εμείς αλλά ακόμη δεν μπορεί να αποδώσει τα αναμενόμενα. Απόδειξη ότι έκατσε μόνος του μετά το παιχνίδι και έκανε σουτ. Μακάρι να βρει γρήγορα τον εαυτό του, για να προσφέρει περισσότερα στην ομάδα και να αισθάνεται κι αυτός καλύτερα.

Τα δεκάλεπτα: 17-24, 34-29, 55-46, 84-65

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 9 (5ασ.), Πελεκάνος, Τσίλντρες 4 (5ρ.), Βούισιτς 14 (4ρ.), Μπορούσης 12 (9ρ,), Χαλπερίν 2, Γκριρ 21 (4), Βασιλόπουλος 14 (4), Πρίντεζης 6, Ερτσέγκ, Τεόντοσιτς, Σχορτσιανίτης 2.

Μακάμπι (Μπιρενμπόιμ): Μπράουν 7 (1), Σαρπ, Ελιγιάχου 9, Μπουρστέιν, Σίμονς 8 (1), Ουίλιαμς 7, Κάσπι 16 (2), Χάτζατζ 2, Μπατίστα 10, Φίσερ 6.

Για ένα αηδιαστικό και τραγικό παιχνίδι, όπου το ένα λάθος διαδέχονταν το άλλο και οι πάσες των δέκα μέτρων γίνονταν μέσω δορυφόρου, δεν αξίζουν και περισσότερες λέξεις...

Μετά την ήττα στο Ζάγκρεμπ, είχαμε τα προβλεπόμενα...

Τα δεκάλεπτα: 21-26, 26-47, 35-67, 51-82

Καβάλα (Πιλαφίδης): Ντιγκμπέ 9 (2τρ.), Ντάνιελς 19 (1), Αμαγκού 4, Κέκελης, Λόλας, Πενταζίδης, Γκαγκαλούδης 5, Αγγελακόπουλος, Καβαλιάουσκας 3, Κούβελας, Τόμας 6, Πάντιτς 5.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 8 (5ασ.), Πελεκάνος 3 (5ρ.), Τσίλντρες 11 (1), Βούιτσιτς 8 (4ρ., 3ασ.), Τεόντοσιτς 7 (1), Μπουρούσης 11 (1τρ., 8ρ.), Χαλπερίν 1, Γκριρ 4, Πρίντεζης 12, Έρτσεγκ 6, Σλούκας, Σχορτσανίτης 11 (4ρ.)

Ακούω εδώ και αρκετό καιρό στα ραδιόφωνα, αυτή την ηλίθια σύγκριση μεταξύ των δυο παιχτών και ποιος πρέπει να παίζει ή ποιος δικαιώνει τον προπονητή του όταν τον επιλέγει.
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν αυτοί οι φωστήρες, ότι οι δύο αυτοί παίχτες παίζουν σε διαφορετικές θέσεις και πως η χρησιμοποίηση του ενός ή του άλλου, συνεπάγεται και διαφορετική στρατηγική από την πλευρά του προπονητή ;
Με τον Μπελούτσι η ομάδα ισχυροποιεί το κέντρο της με ένα ακόμη τρεχαντήρι που μπορεί να βγάλει και μια καλή πάσα μπροστά, ενώ με τον Ντάρκο παίζει θεωρητικά ποιο επιθετικά και γεμίζει περισσότερο την αντίπαλη περιοχή.
Αυτή την περίοδο με τους πολλούς τραυματισμούς που έχει η ομάδα και με τους σημαντικότερους απ’ αυτούς στη μεσαία γραμμή, ο Βαλβέρδε κάνει καλά κατά τη γνώμη μου και εμπιστεύεται τον Μπελούτσι για το αρχικό σχήμα. Σε δύσκολα παιχνίδια πρέπει να πάρεις το κέντρο, όταν όμως κέντρο σου είναι προβληματικό είτε από τραυματισμούς είτε από την κακή περίοδο που διανύουν οι υπόλοιποι μέσοι σου, τότε δεν μπορείς να παίζεις με δύο επιθετικούς γιατί πολύ απλά δεν θα φτάσει η μπάλα σ’ αυτούς ποτέ.

Και για σήμερα λοιπόν εγώ θα προτιμούσα να ξεκινήσει ο Μπελούτσι γιατί πιστεύω ότι το παιχνίδι θα κριθεί εκεί μιας και ο βάζελος θα ρίξει εκεί το βάρος του και θα προσπαθήσει να χτυπήσει σε ανοιχτό γήπεδο. Το έργο το έχουμε ξαναδεί…

Ήρθε και η ήτταααα….
Θα γινόταν κι αυτό… και όπως είναι λογικό θα ερχόταν και μετά από άσχημη εμφάνιση και όχι από «παίξαμε καλά αλλά χάσαμε». Με την ποιότητα παιχτών που έχουμε αν παίξουν καλά δεν είναι εύκολο να χάσουμε.
Τέτοιες εμφανίσεις θα κάνουμε κι άλλες όπως είναι λογικό και σημαντικό και καθοριστικό είναι να μην τις πληρώσουμε. Η Τσιμπόνα είναι καλή ομάδα και με δυνατή έδρα κι από εκεί δεν θα περάσουν και οι υπόλοιποι εύκολα.
Σκοπός είναι να διατηρήσουμε το αήττητο στο ΣΕΦ και να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα διπλά εκτός έδρας. Αν καταφέρουμε και κάνουμε και κάποιο διπλό σε έδρα άμεσου ανταγωνιστή μας, ακόμη καλύτερα.

Tα δεκάλεπτα: 14-18, 39-28, 67-55, 85-76

Τσιμπόνα (Περάσοβιτς): Χόμαν 7, Κους 12 (3), Πρκάτσιν 10, Τρόχα 3 (1), Βούκουσιτς 9 (1), Άντριτς, Κάλογουεϊ 17 (1), Πριντς 3 (1), Ρόζιτς 6, Μάρσαλ 15 (3).

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 9 (5ασ.), Πελεκάνος, Τσίλντρες 8 (5ρ.), Βούιτσιτς 7, Μπουρούσης 14 (9ρ.), Χαλπερίν 2, Γκριρ 14 (2), Πρίντεζης 11 (3), Έρτσεγκ 5 (1), Τεόντοσιτς 5 (1), Σχορτσανίτης 1.

Χαλαρά και στο ποδόσφαιρο…

Βασικά περίμενα μια άνετη νίκη και μάλιστα με περισσότερα γκολ. Από την μια εμείς θα ήμασταν πιο ψιλιασμένοι μετά το στραπάτσο του ακατανόμαστου και από την άλλη θα ήταν αδύνατον να κάνει δεύτερο τέτοιο διπλό ο Εργοτέλης μέσα σε τέσσερεις μέρες.

Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι γιατί σταματάμε μόλις καθαρίσουμε ένα παιχνίδι. Σήμερα καθαρίσαμε το παιχνίδι απ’ το πρώτο ημίχρονο, κάτι που δεν συνηθίζουμε φέτος, και μετά κάτσαμε. Και οι καλές φάσεις που πηγαίναμε να βγάλουμε, χάλαγαν από την χαλαρότητα και την επιπολαιότητα των παιχτών μας.
Λάθος αυτό… μεγάλο λάθος…
Εκτός από τους βαθμούς, πρέπει να παίζεις και για τον κόσμο που έχει πληρώσει εισιτήριο για να σε δει και όχι μόνο. Έχουμε αποκτήσει εδώ και πολύ καιρό, τη νοοτροπία του δημοσίου υπάλληλου.
Και κακός…

Σε ένα κρύο και ξενέρωτο χωρίς κόσμο ΣΕΦ, κάναμε το αυτονόητο, χαλαρά και άνετα.

Τώρα πρέπει να πάμε για διπλό στο Ζάγκρεμπ με την Τσιμπόνα για να είμαστε κομπλέ.

Τα δεκάλεπτα: 22-17, 43-31, 65-47, 80-71

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Πελεκάνος (6ρ.), Τσίλντρες 7, Βούισιτς 4, Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 5 (6ρ.), Χαλπερίν 18(4), Γκριρ 10, Βουγιούκας 7, Πρίντεζης 3, Ερτσέγκ 9, Τεόντοσιτς 17(4).

ΠΑΟΚ (Πεδουλάκης): Ουέσον 7, Καυκής 14, Χαρίσης 10, Βασιλειάδης 13, Κυρίτσης 4, Τσιάρας 7, Ντιαρά 13, Μαρμαρινός 3.

Φοβερός και τρομερός μηχανόβιος-καμικάζι-κλπ-κλπ μόλις αγόρασε το καινούριο"εργαλείο", μια γυαλιστερή R1.....

Η πρώτη λογική σκέψη είναι να πεταχτεί βρε αδερφέ για ένα καφέ εδώ δίπλα, στην Θεσσαλονίκη. Mε τέτοιο εργαλείο, σου λέει ο άνθρωπος, τι είναι 500 χιλιόμετρα... Κρανάκι, μπουφανάκι, γαντάκι, καβάλα στο εργαλείο και βουρ στην εθνική.
Εκεί που πήγαινε λοιπόν σκέφτεται ότι είναι ευκαιρία να δει τι τραγούδι λαλάει το μηχάνημα. 150...200...250, ο τύπος είναι στη απόλυτη νιρβάνα και ΜΠΑΜ ! ένα σπουργιτάκι καρφώνεται στο κράνος ! Πανικός, φρένα και σταμάτημα στην άκρη του δρόμου. Όχι ρε γαμώτο, πάει το καημένο, τι μου 'φταιξε το δύσμοιρο κλπ κλπ.... αλλά ως εκ θαύματος το σπουργιτάκι είναι ακόμα ζωντανό (σε τι κατάσταση είναι, άστο καλύτερα...).
Μετά από 2 λεπτά βρίσκεται στο ιατρείο του κοντινότερου κτηνίατρου. Εγχείρηση, οξυγόνο, νυστέρια, μέχρι που βγαίνει ο γιατρός από το χειρουργείο μετά από 3 ώρες και του το παραδίδει στα χέρια μπανταρισμένο.

"Μεγάλε, τύχη βουνό, το σώσαμε το καημένο. Τράβα τώρα σπίτι σου και κοίτα να το περιποιηθείς. Βάλτο σε ένα κλουβί με φρέσκο νερό και κανναβούρι και περίμενε να συνέλθει".

Βουρ στο σπίτι ο γκαζοφονιάς, βάζει το πουλάκι σε ένα κλουβί με νερό και κανναβούρι και περιμένει... Οι μέρες περνάνε... Μετά από λίγες μέρες, το σπουργιτάκι αρχίζει να συνέρχεται. Ανοίγει το δεξί μάτι και βλέπει τα κάγκελα του κλουβιού. Κλείνει το δεξί μάτι. Ανοίγει το άλλο μάτι, ξαναβλέπει κάγκελα και από την αριστερή πλευρά. Κλείνει και το αριστερό μάτι. Ανοίγει και τα δύο μάτια μαζί και βλέπει γύρω-γύρω κάγκελα και λέει :

"Όχι ρε πούστη μου, τον σκότωσα...".

Επιτέλους με κόσμο !
Δύο στα δύο και συνεχίζουμε…
Ψιλοτρομάξαμε λίγο στο πρώτο ημίχρονο, αλλά στο αντίστοιχο 3ο δεκάλεπτο που χάναμε πέρσι τα παιχνίδια, χθες παίξαμε καλή άμυνα και καθαρίσαμε το παιχνίδι. Στο 4ο έγινε απλά μια συντήρηση της διαφοράς.
Στη φάση που είμαστε όπως έχω πει πολλές φορές, μετράνε μόνο οι νίκες. Μετά το Φλεβάρη Μάρτη συζητάμε και για θέαμα και περιπάτους, πάντα βέβαια συγκριτικά με τον αντίπαλο και τη σπουδαιότητα του παιχνιδιού.

Τα δεκάλεπτα: 14-20, 39-38, 60-48, 83-72

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 4 (6 ασίστ), Τσίλντρες 15 (4 ρ.), Βούισιτς, Μπουρούσης 20 (13 ρ.), Χαλπερίν 6, Γκριρ 11 (4 ρ.), Βασιλόπουλος 5, Πρίντεζης 12 (6/6 2π.), Έρτσεγκ 6, Τεόντοσιτς 4 (4 ασιστ).

Μάλαγα (Ρενέσες): Κουκ, Γκομίς 7, Βελς 9, Καμπέθας, Ντόνγκ 11, Φαβεράν 1, Χιμένεθ, Άρτσιμπαλντ 15, Κελάτι 15, Χάισλιπ 14.

Ευτυχώς που δούλευα και είδα μόνο το μισό του δευτέρου ημιχρόνου. Απ’ ότι διάβασα και άκουσα, πρέπει να μαγέψαμε πάλι.
Θα μπορούσαμε άνετα να ήμασταν εκτός κυπέλλου. Λίγο πιο προσεκτικοί να ήταν οι Ροδίτες και μας το έκλειναν το σπίτι χαλαρά. Δικαιολογίες πάντα μπορείς να βρεις και πολλές απ’ αυτές βάσιμες. Το θέμα είναι ότι έχουμε σερί μέτριων εμφανίσεων και πρέπει να σοβαρευτούμε και να εκμεταλλευτούμε το ότι δεν έχουμε παιχνίδι στο UEFA και να εμφανίσουμε άλλο πρόσωπο στο ντέρμπι με τον ακατανόμαστο.

Και για να ευθυμήσουμε λίγο, σήμερα ξεπεράσαμε και την επιθετική δυστοκία των προηγούμενων εκτός έδρας παιχνιδιών.

Πέρσι τα ίδια είχαμε τραβήξει στη Ρόδο και κάναμε νταμπλ, λες να είναι σημαδιακό ;

Πρώτα απ’ όλα θεωρώ ότι κάναμε μια απ’ τις καλύτερες μας φετινές εμφανίσεις.

Αυτή τη φορά ήμασταν καλύτεροι στο πρώτο ημίχρονο, αλλά αυτό ήταν και το ημίχρονο που δεχθήκαμε το γκολ και σ ένα σημείο μάλιστα που πιέζαμε και χάναμε ευκαιρίες.
Παίξαμε καλύτερα με μια σύνθεση στην όποια έλειπαν ο Γκαλέτι κι Κοβάσεβιτς. Αυτό το λέω γιατί θα ήταν εύκολη η δικαιολογία αν συνέβαινε το αντίθετο στην απόδοση της ομάδας. Θα ρίχναμε το κράξιμο στον Βαλβέρδε για τις επιλογές του και θα είχαμε βρει τον ένοχο που αποσυντόνισε την ομάδα.

Από τα μέχρι στιγμής εκτός έδρας παιχνίδια, η ομάδα φαίνεται ότι έχει πρόβλημα στο γκολ και κάποιες φορές στην ανάπτυξη. Ευκαιρίες βγαίνουν. Άλλοτε λίγες όπως στην Τουρκία κι άλλοτε περισσότερες όπως σήμερα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν αξιοποιούνται. Μια φορά έγινε αυτό στην Ξάνθη και φύγαμε με το διπλό. Στις άλλες περιπτώσεις δεν έχουμε καν σκοράρει (κι εννοείτε ότι το παιχνίδι με τη Νόρτζελαντ δεν το μετράω).

Δεν πιστεύω ότι φταίει ο προπονητής γι’ αυτή την εικόνα, αλλά κάτι πρέπει να γίνει γιατί δεν πάμε καλά.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε (όπως και πέρσι), τα πάρα πολλά προβλήματα τραυματισμών βασικών ποδοσφαιριστών, που εμποδίζουν την ομάδα να βρει ένα ρυθμό, αφού μια λείπει ο ένας και μια ο άλλος. Κι άλλα αυτά και πάλι σ’ ένα σημείο που η ομάδα προσπαθεί να χτιστεί.

Ευτυχώς για εμάς σήμερα, που κι άλλοι είναι ανίκανοι…

Μιμούμενοι την ομάδα ποδοσφαίρου, ξεκινάμε υποτονικά την πρώτη περίοδο, αλλά στην πορεία βρίσκουμε το δρόμο και καθαρίζουμε εύκολα.
Στα περισσότερα παιχνίδια πρωταθλήματος όπως δείχνουν τα πράγματα, το σχόλιο για τον αγώνα, θα έχει να κάνει περισσότερο με την καταγραφή του σκορ για λόγους αρχείου, μιας και με εξαίρεση 3-4 παιχνίδια, στα άλλα παίζει η μέρα με τη νύχτα.
Εκτός βέβαια συγκλονιστικού απροόπτου…

Τα δεκάλεπτα: 20-21, 34-45, 52-67, 66-82

Ολύμπια Λάρισας (Γιώργος Μπαρτζώκας): Καστλ 2, Κινγκ 11 (1), Σούλτζε 17 (3), Σιγκούνας 2, Τόμας 14 (2), Μπατής 5 (1), Αριγκμπάμπου 9 (1), Κολώκας 3, Κούρτοβιτς, Παπαϊωακείμ 3.

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς 8 (4ρ., 3ασ., 3κλ.), Πρίντεζης 10, Τσίλντρες 19 (5ρ., 3κλ.), Βούιτσιτς 6, Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 6 (6ρ.), Χαλπερίν 7 (1), Γκριρ 6 (1), Έρτσεγκ 9, Βασιλόπουλος 4, Βουγιούκας 3, Τεόντοσιτς 4.

Εδώ ξεκινήσαμε με το δεξί…
Λίγο άκουσα στο τέλος, αλλά δεν πρέπει να ζοριστήκαμε κι ιδιαίτερα.
Το βασικό κι εδώ είναι να αποφύγουμε τις γκέλες, για να χτυπήσουμε τη πρώτη θέση που δίνει ένα σχετικό πλεονέκτημα στις επόμενες κληρώσεις για να καταλήξει σε πλεονέκτημα έδρας στα νοκ άουτ παιχνίδια.
Άρα όλα καλά…

Τα δεκάλεπτα: 22-14, 34-40, 54-62, 69-83

Αβελίνο (Μαρκόφσκι): Ουόρεν 18 (2), Ραντούλοβιτς 10 (2), Πόρτα 2, Μπεστ 14 (3), Τσιντσιαρίνι, Κροσαριόλ 2, Σλέι 2, Τούσεκ 5 (1), Ουίλλιαμς 8, Ντιενέρ 8 (2), Ναρντί.

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς 8 (4ασ.), Τσίλντρες 14 (8ρ., 3κοψ.), Βούιτσιτς 6, Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 6, Χαλπερίν 11 (1τρ.), Γκριρ 10, Βασιλόπουλος 5, Πρίντεζης 10 (5ρ.), Έρτσεγκ 11 (6ρ.), Τεόντοσιτς 2, Σχορτσανίτης.

Εντυπωσιακή εμφάνιση… μεγάλη μπάλα…

Τι πράγμα ήταν αυτό σήμερα ;
Ξενέρωσε το κεφάλι μου. Μαύρα χάλια... και να πεις ότι έπαιξε και καμιά μπαλάρα η Γαλατασαράι να πεις εντάξει ρε αδερφέ ήταν καλύτερη ομάδα και χάσαμε, αλλά αυτοί ήταν ικανοί να χάσουν και μόνοι τους.

Όντως χάθηκε μια πολύ καλή ευκαιρία για ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά όταν τα λάθη φτάνουν σε τριψήφιο νούμερο και ψάχνεις να βρεις διακριθέντα, δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα περισσότερο απ’ την ήττα. Τραγική έως εκνευριστική εμφάνιση σε όλο σχεδόν το παιχνίδι.

Εμείς αντιθέτως με τους «άλλους», δεν είμαστε ικανοποιημένοι επειδή χάσαμε δύο ευκαιρίες στο τέλος για να ισοφαρίσουμε. Το ότι γλιτώσαμε την τριάρα, οφείλεται στην ανικανότητα των άλλων και ευτυχώς γιατί θα είχαμε γλέντια. Το μόνο θετικό για εμάς σήμερα, ήρθε από άλλο γήπεδο και ήταν το Χ της Χέρτα με την Μπεμφίκα.

Τώρα πρέπει να ξυπνήσουμε γιατί έχουμε τον Άρη και δεν μας βλέπω καλά…

Μέτρια εμφάνιση και άλλο ένα ακόμη πιο μέτριο πρώτο ημίχρονο.
Κατά πόσο οι παίχτες είχαν το μυαλό τους στη Γαλατάσαραϊ, δεν το γνωρίζω. Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι τα παιχνίδια αυτά τα καθαρίζεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για να ξεμπερδεύεις και να μην τρέχεις τελευταία στιγμή για να αποφύγεις μια τυχών γκέλα.

Οι «άλλοι» δεν βλέπονται κι είναι ευκαιρία όσο αυτοί ασχολούνται με το αν είναι καλός προπονητής ο Δώνης ή ο Τεν Κάτε, αν πρέπει να παίζουν 4-4-2 ή 4-2-3-1 ή οτιδήποτε άλλο, εμείς να ξεφύγουμε και να είμαστε άνετοι στη συνέχεια του πρωταθλήματος και να αφήσουμε τους άλλους στη μιζέρια τους για άλλη μια χρονιά.

Πολύ κρίσιμο και σημαντικό για την συνέχεια, το επόμενο παιχνίδι με τον Άρη. Αν το πάρουμε κάνουμε πολύ μεγάλο βήμα για το πρωτάθλημα κι ας είναι ακόμη νωρίς.

Πρώτα όμως τους Τούρκους…

Άνετα και χωρίς καμία ιδιαίτερη δυσκολία.
Όταν ρίχνεις 17 πόντους στον Άρη, μετά από μια μέτρια εμφάνιση, αυτό φανερώνει και τη διαφορά δυναμικότητας και ποιότητας που έχουν οι δύο ομάδες.
Οι παίχτες που έχει φέτος η ομάδα, είναι ένας κι ένας. Όποιος και να βγει κι όποιος και να μπει, δεν έχει καμία διαφορά όσο αφορά την ποιότητα τους. Δεν ξέρεις ποιον να διαλέξεις σε όλες τις θέσεις.
Το θέμα λοιπόν φέτος είναι, να μην πληρώσουμε την έλλειψη χημείας που υπάρχει στην ομάδα με την έλευση τόσων παιχτών και να πάμε σε μετωπική με τον Παναθηναϊκό στα μεταξύ μας παιχνίδια για το πλεονέκτημα έδρας.
Είναι σίγουρο ότι κακά παιχνίδια θα κάνουμε αρκετά τους προσεχείς μήνες, ευχή λοιπόν είναι να μην τα πληρώσουμε…

Τα δεκάλεπτα: 10-8, 32-24, 50-42, 74-57

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς 4 (5ασ.), Πελεκάνος, Τσίλντρες 19 (8/9δ.), Βούιτσιτς 7, Τεόντοσιτς 4, Χαλπερίν 7, Γκριρ 9 (2), Πρίντεζης 13, Βασιλόπουλος 3 (1), Έρτσεγκ, Σχορτσανίτης 8.

Άρης (Αντρέα Ματσόν): Κλαρκ 10 (1/5τρ.), Μάρσαλ 8, Τσαλδάρης 2, Νέλσον 6 (12ρ.), Σέκουλιτς 8, Αργυρόπουλος, Ηλιάδης 12 (2), Παπανικολάου, Αγαδάκος, Μπάρλος 11 (2).

H φωτογραφία από το contra.gr

Υπάρχει κάνεις που να του έκανε έκπληξη το χθεσινό αποτέλεσμα ;
Χθες παίξαμε όπως παίζουμε πάντα, απλά χθες κέρδισαν οι άλλοι...

Παίξαμε με μια ομάδα της κλάσης της δικής μας και ελαφρώς υποδεέστερη, μέσα στην έδρα μας, με την ψυχολογία υπέρ μας αφού ήμασταν πρώτοι με διαφορά και καβάλα στο άλογο, παίζοντας για δύο αποτελέσματα μετά το Χ του Ισραήλ και καταφέραμε να χάσουμε.
Και δεν είναι και πάλι η ήττα, αλλά η όλη παρουσία μας. Δεν κάναμε για άλλη μια φορά ούτε μια φάση της προκοπής. Βρήκαμε μια ομάδα που δεν έκανε τα αστεία λάθη των Μολδαβών ή της δυναμικότητας του Λουξεμβούργου και χάσαμε χαλαρά. Χάσαμε χαλαρά από μια ομάδα που ήταν και αυτή στο Euro. Με σοβαρές ομάδες μετράμε 4 στα 4.
Τις άλλες τις μικρές, έχουμε έναν τρόπο και τις παίρνουμε. Ίσως γιατί δεν μας παίρνουν ούτε αυτές στα σοβαρά και ανοίγονται να μας κερδίσουν αφού βλέπουν ότι στις τρεις πάσες μας έχουμε καμινάδα δώρο και δεν τρομάζουν από το εξωτικό ποδόσφαιρο που παίζουν οι αλαζόνες μας. Αυτούς που απαιτούσαν από τον κόσμο να πάει στο γήπεδο, για να τους δει να μην μπορούν να κάνουν έναν συνδυασμό σε 180 λεπτά παιχνιδιού. Απολογισμός μετά από τα δύο παιχνίδια και δύο 90λεπτα ;
Ένα 20λεπτο πίεσης χθες στο δεύτερο ημίχρονο, χωρίς βεβαία να συνοδεύεται ούτε από υποψία ευκαιρίας. Μόνο πίεση και ένα τσαφ του Λυμπερόπουλου που έδωσε την ευκαιρία στον Χαριστέα να ισοφαρίσει. Και αντί να ανέβουμε εμείς, ανέβηκαν οι άλλοι.

Ακόμα 1-2 τέτοια παιχνίδια και δεν θα μας χωράει ούτε το ΟΑΚΑ.
Και κάτι ακόμη… ζητήστε πριμ, πριμ, πριμ… μην παίζεται και τζάμπα για το εθνόσημο.

Αυτό που οφείλω να παραδεχθώ είναι ότι αυτή η ομάδα έχει έναν τρόπο (που δεν μπορώ να τον πολυκαταλάβω) να παίρνει τα παιχνίδια με τους θεωρητικά ασθενέστερους. Δηλαδή να αποφεύγει τις γκέλες με τις μικρότερες ομάδες, πράγμα που είναι βέβαια πάρα πολύ σημαντικό για την βαθμολογία του ομίλου, αλλά και για την γενικότερη βαθμολογία της χώρας.
Χθες πάλι χωρίς να παίξουμε τίποτα, κάνουμε μια έξυπνη κομπίνα σε ένα φάουλ και βάζουμε το νερό στο αυλάκι. Έρχεται και στο καπάκι ένα τούβλο από το Ιασώ σε σουτ του Κατσουράνη και η σεμνή τελετή τελειώνει από το πουθενά. Ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο, σκοτώνεται μόνος του ο Μολδαβός στην άμυνα του, παίρνει την μπάλα ο Χαριστέας αφού δεν είχε και τι άλλο να κάνει… 3-0.

Τι να τους πεις τώρα ;
Πρώτοι στον όμιλο χωρίς να έχουμε δεχθεί και γκολ.
Με το δίκιο του μετά ο Καραγκούνης να παραπονιέται για την αποχή του κόσμου.
Πώς να ζητήσει αύριο πριμ από τον Γκαγκάτση για την πρόκριση, αν δεν έχει και τον κόσμο στο πλευρό του ;
Ναι αυτόν τον κόσμο που δουλεύει για 700 euro και που του ζητάει ο Καραγκούνης να δώσει τα 30-40, ΑΝ πάει μόνος του, για να δει το υπερθέαμα με την Μολδαβία και να ζητήσει αυτός και οι άλλοι κανα 100άρικο πριμ για να κάνουν απλά το καθήκον τους. Καθήκον που αν συνδυαστεί και από 2-3 καλές εμφανίσεις θα τους αποφέρει και από ένα υπερτιμημένο συμβόλαιο από κάποιον σύλλογο.
Παραδείγματα δεκάδες…

Με το δεξί…
Άνετα και κάνοντας επίδειξη δύναμης περάσαμε από την έδρα του Αιγάλεω.
Το θέμα στην κανονική περίοδο είναι να πάρουμε την πρώτη θέση. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να αποφύγουμε τις γκέλες που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια για να κοντραριστούμε με τον ΠΑΟ στα ίσια. Όλα τα λεφτά είναι το πλεονέκτημα έδρας και αυτό θα πρέπει να κυνηγήσουμε όλη την χρονιά.
Με τέτοιες εμφανίσεις κόβεις και τον τσαμπουκά των ομάδων που μπορεί να ελπίζουν σε μια έκπληξη κερδίζοντας σε.
Για παίχτες είναι πολύ νωρίς να σχολιάσουμε τις αποδόσεις τους.

Τα δεκάλεπτα: 20-24, 27-46, 41-65, 65-90

Αιγάλεω (Θανάσης Σκουρτόπουλος): Κρστιτς 1, Σούλης 4, Γκολντγουάιρ 14 (1), Κουπίδης 9 (2), Πάτερσον 5 (1), Χόχλερ 2, Μαγγουνής 2, Αγγελόπουλος Ν., Μπρέισι 14 (1), Καλλινικίδης 3, Αγγελόπουλος Δ., Γκιζόγιαννης 11 (3).

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς 3 (1), Πελεκάνος 11 (3), Τσίλντρες 16, Ερτσέγκ 8, Τεόντοσιτς 2, Μπουρούσης 11 (1), Χαλπερίν 5 (1), Γκριρ 9 (1), Πρίντεζης 14 (1), Βασιλόπουλος 7 (1), Βουγιούκας 2, Σλούκας 2.

Εδώ θέλουμε πολύ δουλειά για να επιστρέψουμε στη κορυφή.
Σετ όπως το πρώτο δεν πρέπει να χάνονται σε ντέρμπι και μόνος του ο Μίλκοβιτς δεν μπορεί να παίρνει τα παιχνίδια.
Ελπίζω σε μια καλύτερη συνέχεια…
Φαβορί για μένα πάντως παραμένει και φέτος ο Ηρακλής

Τα σετ του αγώνα: 26-28, 23-25, 25-19, 20-25

Ολυμπιακός (Κρίστιανσον): Ριβέρα 7, Κουρνέτας 2, Τζούριτς 12, Μίλκοβιτς 18, Μάρκεζ 9, Ούρναουτ 16, Παπαδημητρίου(λ, 79%), Καριπίδης 1, Ρουμελιώτης 1, Σουλτανόπουλος

Παναθηναϊκός (Λεώνης): Ερπ 10, Αγκάμεζ 20, Αντράε 12, Ανδρεάδης 15, Πανταλέων 7, Ντεπέστελ 4, Στεφάνου(λ, 76%), Ντονάς, Κυριαζής, Λάππας 1

Για να κάνεις ευτυχισμένη μια γυναίκα αρκεί να είσαι:

1. φίλος
2. σύντροφος
3. εραστής
4. αδελφός
5. πατέρας
6. δάσκαλος
7. εκπαιδευτής
8. μάγειρας
9. μαραγκός
10. υδραυλικός
11. μηχανικός
12. διακοσμητής εσωτερικών χώρων
13. στιλίστας
14. σεξολόγος
15. γυναικολόγος/μαιευτήρας
16. ψυχολόγος
18. ψυχίατρος
19. θεραπευτής
20. τολμηρός
21. τακτικός
22. καλός πατέρας
23. πολύ καθαρός
24. συμπαθητικός
25. αθλητικός
26. στοργικός
27. προσεκτικός
28. ιππότης
29. έξυπνος
30. οραματιστής
31. δημιουργικός
32. γλυκός
33. δυνατός
34. κατανοητικός
35. ανεκτικός
36. ευσυνείδητος
37. φιλόδοξος
38. ικανός
39. θαρραλέος
40. αποφασιστικός
41. έμπιστος
42. γεμάτος σεβασμό
43. παθιασμένος
44. αβρόφρων
45. πολύ πλούσιος
46. να αγαπάς τις αγορές
47. να μη ν γκρινιάζεις
48. να μην της είσαι βάρος
49. να μην κοιτάζεις άλλες

Ταυτόχρονα θα πρέπει να προσέξεις πολύ να

50. μην είσαι ζηλιάρης αλλά ούτε και αδιάφορος
51. να τα πηγαίνεις καλά με την οικογένειά της αλλά
να μην αφιερώνεις στην τελευταία περισσότερο χρόνο απ' ό,τι σε αυτή.
52. να της αφήνεις το ν χώρο της αλλά να δείχνεις ανήσυχος για το πού πηγαίνει.

Είναι επίσης πάρα πολύ σημαντικό:

53. να μην ξεχνάς ημερομηνίες: -επετείων (γάμου, αρραβώνων, πρώτης συνάντησης...) -πτυχίου (αν υπάρχει) -ονομαστικής εορτής (αν υπάρχει) -τελευταίας περιόδου
Δυστυχώς ακόμη κι αν ανταποκρίνεσαι πλήρως στις παραπάνω απαιτήσεις, κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί 100% πως θα την κάνεις ευτυχισμένη,
διότι μπορεί να αισθανθεί φυλακισμένη σε ένα βίο αποπνικτικής τελειότητας από τον οποίο να θελήσει να απελευθερωθεί δραπετεύοντας με το πρώτο
κωλόπαιδο που θα παρουσιασθεί μπροστά της.

Ίσως γι' αυτό ο Θεός (μεγάλη η Χάρη Του) είπε: "αγάπα τη ν " αλλά δεν είπε "κατανόησέ την ".

Πώς θα κάνεις ευτυχισμένο έναν άνδρα:

1. κάθισέ του.
2. μη του τα πρήζεις

Δεν περίμενα και τίποτα καλύτερο…
Για μένα καλύτερα που δεν έχουμε ούτε εύκολες ομάδες, αλλά ούτε κι εύκολο πρόγραμμα.
Στα δύσκολα πιστεύω τα καταφέρνουμε καλύτερα και ειδικά τώρα που παίζουμε σε μια υποτιμημένη τόσα χρόνια (και κακώς) από εμάς διοργάνωση, όπως το UEFA.

Στον όμιλο μπορούμε να έρθουμε από πρώτοι μέχρι και τέταρτοι. Στο χέρι μας είναι να βγούμε και πρώτοι ακόμη, αφού όλοι θα έχουν απώλειες και να φτάσουμε (σε πρώτη φάση) μέχρι τους 16 για πλάκα. Αν δεν προσέξουμε όμως…

Θεωρώ ότι είναι καλό για εμάς που παίζουμε πρώτο παιχνίδι έξω με την Γαλατά, αφού δεν είναι και στην καλύτερη της κατάσταση και ότι για το δεύτερο μας παιχνίδι, μεσολαβεί σχεδόν ένας μήνας. Δηλαδή από τις 23 Οκτωβρίου ξαναπαίζουμε 27 Νοεμβρίου.

Χθες κέρδισε η καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα.
Επίσης κέρδισε η ομάδα που ήθελε την νίκη περισσότερο και αυτή που προσπάθησε να παίξει μπάλα και όχι να καταστρέψει ή να «κλέψει».

Δεν παίξαμε καμιά μπάλα εντυπωσιακή, αλλά καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού η αγωνιστικότητα της ομάδας, μου δημιουργούσε την αίσθηση ότι το γκολ θα έρθει αργά ή γρήγορα. Ειδικά ξέροντας ότι στον πάγκο υπήρχε ο Ντάρκο και ο Τζόλε. Έτσι κι έγινε…
Πολύ όμορφη μπαλιά στον κενό χώρο ο ένας, γκολ ο άλλος και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Η δεύτερη γκολάρα στο καπάκι, ήρθε απλά να επισφραγίσει την ανωτερότητα μας.

Το λάθος μας όμως ήταν, ότι δεν συνεχίσαμε στον ίδιο ρυθμό για να βάλουμε κι άλλα γκολ. Ειδικότερα όταν η ΑΕΚ έμεινε με 10 παίχτες.

Μπράβο και στον πιτσιρικά τον Παπαδόπουλο που ξεφτίλισε το κέντρο της ΑΕΚ στο ντεμπούτο του με την ερυθρόλευκη.

Και κάτι τελευταίο… καλά έκανε ο Βασσάρας και δεν απέβαλε τον Κυριάκο γιατί δεν θα άντεχα την κλάψα τους για όλη τη χρονιά, αλλά μην μας τρελάνουν κιόλας ότι δεν ήταν αυτό το πράγμα κίτρινη !!!

Ευτυχώς που ήταν και ψιλιασμένος ο "Ευρωπαίος" από τα παθήματα τα δικά μας και της ΑΕΚ... φαντάσου δηλαδή και να μην ήταν...

Κάτσε... τα γλέντια δεν έχουν αρχίσει ακόμα. Προς το παρόν γλύφουμε τους "πολυμετοχικούς".
Σε λίγο ακολουθεί και κουλούρι από την Βέρντερ.

Αλήθεια, οι 6.000 με 8.000 χιλιάδες βάζελοι, πως γίνανε 1.500 στην Κύπρο ;

Τόση σιγουριά ρε σεις κι εμείς δεν πήραμε τίποτα χαμπάρι ;
Ρε κοίτα να δεις τι θα πηγαίναμε να πάθουμε...

Να 'στε καλά που μας ανοίγεται τα μάτια...
...και στους άλλους το πορτοφόλι.

Ήταν στραβό το κλίμα, το ‘φαγε κι γάιδαρος…
Μέτριος ως συνήθως ο Ολυμπιακός, αλλά με περισσότερες καλές ευκαιρίες απ’ ότι για παράδειγμα στην Ξάνθη που κέρδισε. Η κατάσταση βέβαια επιδεινώθηκε και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αφού δεν βγήκαν κι αλλαγές του Βαλβέρδε και του τραυματίστηκε και ο Ντουντού στο δεύτερο ημίχρονο. Τώρα χωρίς τον τραυματία Στολτίδη, χωρίς τον Βραζιλιάνο για ένα ημίχρονο και με τους Γκαλέτι και Λέτο σε μέτρια μέρα, δε θες τίποτα άλλο για να δέσει το γλυκό.

Για τους λεβέντες του ΟΦΗ τι να πούμε ;
Αυτοί καλά έκαναν και έπαιζαν κατς, αφού είναι άμπαλοι και τους άφηνε και ο διαιτητής…

Σ’ αυτά τα ματς πρέπει να εκμεταλλεύεσαι και την παραμικρή ευκαιρία που θα σου παρουσιαστεί. Εμείς δεν το κάναμε και χάσαμε δύο βαθμούς.

Ο καινούριος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δε μπορούσε να μιλήσει.
Πριν την επόμενη λειτουργία ρωτάει τον Αρχιεπίσκοπο, τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει.
Ο Αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει ως εξής: "Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις."
Την Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος.
Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μετά από λίγο εμφανίζεται ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής:

"Αγαπητέ πάτερ, την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό, κι όχι, μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά:

*Δε χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου.
*Το κουβούκλιο στην αριστερή πλευρά είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπάνιο.
*Ο Αρχάγγελος είπε στη Παρθένο: "Χαίρε κεχαριτωμένη", όχι "Γεια σου πιπίνι".
*Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας, πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.
*Οι εντολές είναι 10 και όχι 12.
*Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7. Κανείς δεν ήταν νάνος.
*Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και στους αποστόλους ως "Ι. Χ και Σία ".
*Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι "σκατορουφιάνος του κερατά" που είπατε εσείς.
*Ο Χριστός μας, είπε στον Πέτρο ότι "πριν αλέκτωρ λαλήσει τρίς, θα με αρνηθείς", δε του είπε: "Μέχρι να λαλήσουν τα κοκόρια θα με έχεις γράψει στα αρ...ια σου".
*Δεν επιτρέπετε να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας "Νονό".
*Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.
*Ποτέ δε κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.
*Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.
*Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δε χρειαζόταν όμως και να χορέψει γιάνκα γύρω από την εκκλησία.
*Τη λειτουργία την τελειώνουμε με "Αμήν", όχι με "Όλε"!
*Αυτός που καθόταν στην άκρη του Ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε "αδελφάρα" και "τραβεστί με μάξι" ήμουν εγώ!!!
*Τις σκάλες του άμβωνος τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγκελο.

Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή!

Με τιμή,
Ο Αρχιεπίσκοπος"

Δυο ζευγάρια έπαιζαν μπιρίμπα ένα απόγευμα.

Του Νίκου του έπεσαν κατά λάθος κάποια χαρτιά στο πάτωμα και έσκυψε να τα μαζέψει. Έσκυψε κάτω από το τραπέζι να τα μαζέψει και με έκπληξη είδε ανοιχτά τα πόδια της Ρένας, γυναίκας του Γιώργου που δεν φορούσε εσώρουχο. Απόλαυσε το θέαμα και ταραγμένος σήκωσε το κεφάλι.

Κάποια στιγμή πήγε στην κουζίνα να πάρει αναψυκτικά, ακολούθησε και η Ρένα και τον ρώτησε
«είδες τίποτε που σου άρεσε όταν έσκυψες ;» Έκπληκτος από το θράσος της ο Νίκος, της απάντησε ότι όντως είδε και του άρεσε πολύ. Η Ρένα τότε απάντησε «ωραία, αν θέλεις να το απολαύσεις θα σου στοιχίσει 1000 ευρώ.» Χρειάστηκε ένα λεπτό ο Νίκος να συνέλθει, να το υπολογίσει και απάντησε ότι ενδιαφέρεται.

Του είπε ότι ο Γιώργος, ο άντρας της, Παρασκευές δουλεύει απογεύματα και μπορούσε να πάει στις 2 σπίτι της. Παρασκευή 2 η ώρα έμπαινε στο σπίτι της και αφού πέρασαν ένα παθιασμένο απόγευμα, της έδωσε τα 1000 ευρώ και έφυγε.

Στις 6 γύρισε ο Γιώργος σπίτι και μπαίνοντας ρωτάει τη γυναίκα του: «Πέρασε από εδώ ο Νίκος το μεσημέρι ;» Πανικόβλητη η Ρένα και ενώ η καρδιά της πήγαινε να σπάσει απάντησε: «Γιατί; χμ, ναι, πέρασε για λίγα λεπτά το μεσημέρι».

«Και σου έδωσε 1000 ευρώ ;» ρωτάει ο Γιώργος. Η Ρένα τρομοκρατημένη πλέον τελείως σκέφτεται ότι από κάπου κάτι έμαθε αλλά βρίσκοντας την ψυχραιμία της απαντά: «ναι αγάπη μου έφερε όντως χίλια ευρώ». Οπότε ο Γιώργος ανακουφισμένος «το ήξερα ότι είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης. Ήρθε το πρωί από το γραφείο και μου ζήτησε δανεικά 1000 ευρώ και μου είπε ότι θα περνούσε από το σπίτι το απόγευμα να σου τα αφήσει.».

Εμένα πάλι, η χθεσινή μας εμφάνιση δεν με ενθουσίασε...
Βάλαμε 4 υπέροχα γκολ, το ένα καλύτερο απ' το άλλο, αλλά δεν είδα καμιά μπαλάρα που είδαν οι υπόλοιποι.
Το πρώτο ημίχρονο, ήταν σαφώς καλύτερο απ' τα άλλα που έχουμε παίξει, γιατί πολύ απλά στα άλλα πρώτα ημίχρονα, δεν παίζαμε, δεν υπήρχαμε. Αυτό σίγουρα είναι κάτι θετικό και η εμφάνιση μας με τα 2 γκολ ως ένα βαθμό ικανοποιητική, χωρίς όμως τίποτα μαγικό ή τίποτα εξαιρετικό.
Με τις Σέρρες παίζαμε στο Καραισκάκη... μην αποθεώνουμε και το αυτονόητο.
Στο δεύτερο ημίχρονο κατά την ταπεινή μου άποψη δεν βλεπόμασταν. Ευτυχώς που ήρθε από το πουθενά αυτό το πολύ όμορφο γκολ του Ντιόγκο και άλλαξε λίγο το παιχνίδι με αποτέλεσμα άλλο ένα πολύ όμορφο γκολ από τον Όσκαρ, που έκανε κι αυτός σεφτέ.
Γενικά δεν είδα μπαλάρα... είδα μόνο αναλαμπές...

Δεν περιμένω τόσο νωρίς θαύματα από την ομάδα και θεωρώ ότι θέλει ακόμη το χρόνο της, αλλά μην κάνουμε και το άσπρο μαύρο !

Μου το έστειλαν σε mail και το αντιγράφω :

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ !!!

Πού : Θεσσαλονίκη
Γίνε πιό συγκεκριµένος : Εµπορικό Κέντρο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Λίγο ακόµα πιο συγκεκριµένος : Καφετέρια 'LES AMIS'
Πότε : Δευτέρα 24/3/08 αλλά και σήµερα το ίδιο συµßαίνει...

Θέλεις να ξ αποστάσεις.....
Να πιεις ένα καλοφτιαγμένο freddo...
Κάτω απ' τον όµορφο ήλιο.....
Της Μάνας Σαλονίκης.....
Της Νύφης του Βορρά....
Ωραία.....

Μα τι συµßαίνει??????? Σου ήρθε να πάς για πιπι σου??????
Θυµήσου να αποστηθίσεις τον....ΚΩΔΙΚΟ......................!!!!

Ναί φίλοι µου .... Πάνω στην ταµειακή απόδειξη - περίπου στο κέντρο της - αναγράφεται ο WC CODE!!!!!
Πας στην πόρτα της τουαλέτας, τον πληκτρολογείς, και ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΕΣΑΙ !!!!

Τώρα ßέßαια, αν την απόδειξη την πάρει ο αέρας, αν ßραχεί µε νερό και δεν διαßάζεται, αν είσαι περαστικός και κατουριέσαι......καλύτερα άστο....µην το παλεύεις......αµόλα τα.......

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΥΝ - ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ !!!!
ΧΑΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΑΡΩΣΕ!!!!!

Μαθαίνοντας το UEFA τόσα χρόνια από τους «Ευρωπαίους», έχουμε τα εξής :
-το αποτέλεσμα μετράει
-έπαιξε όσο χρειάστηκε
-επαγγελματικό διπλό
-πολύτιμοι βαθμοί για την Ελλάδα
-χαραλά
-πήρε την ουσία
-τα «δεύτερα» έκαναν το καθήκον τους
-καθάρισε
-διαφορά κλάσης

Μια μέτρια εμφάνιση, με ένα ακόμη πιο μέτριο πρώτο ημίχρονο, όπως πλέον έχουμε καθιερώσει.
Ένα παιχνίδι που όπως φάνηκε απ’ την αρχή, θα κρινόταν στο γκολ. Θα μπορούσαμε να το έχουμε φάει… Δεν το φάγαμε όμως κι έτσι περάσαμε με διπλό από την Ξάνθη. Μια έδρα που δεν είναι δεδομένη και για τους υπόλοιπους.
Δυστυχώς βλέπω ότι αυτό το πράγμα με τις μέτριες εμφανίσεις θα συνεχιστεί αρκετό καιρό ακόμη, μέχρι ο Βαλβέρδε να μάθει καλά τους παίχτες και οι παίχτες τον Βαλβέρδε. Όπως και οι παίχτες βέβαια, να μάθουν καλά ο ένας το παιχνίδι του άλλου.
Σήμερα στην ενδεκάδα είχαμε Μπελούτσι, Λέτο, Ντουντού, Ντιόγκο και Αβραάμ που είναι νέοι στην ομάδα (βάζω και τον Μπελούτσι σε αυτούς), δηλαδή το 50% την ομάδας εξαιρουμένου του τερματοφύλακα.
Το θέμα είναι σε αυτό το διάστημα, να αποφύγουμε τις γκέλες που δεν αποφύγαμε πέρσι και έτσι ξεκίνησε η μουρμούρα με τα γνωστά αποτελέσματα. Στις δύο αγωνιστικές, επαναλάβαμε ένα διπλό που κάναμε και πέρσι και πήραμε συν 2 βαθμούς εντός έδρας που είχαμε χάσει πέρσι.
Άρα το ξεκίνημα θεωρείται πετυχημένο από πλευράς βαθμών και μένει τώρα να προσθέσουμε και λίγο καλύτερες εμφανίσεις, γιατί σήμερα δεν βλεπόμασταν.

Σαφώς αρκετά καλύτερη εμφάνιση από αυτή του Σαββάτου, απέναντι όμως σε μια ομάδα που εμφανίστηκε κατώτερη του αναμενομένου και που υπερεκτιμήθηκε απ’ όλο τον τύπο και τους ανθρώπους της εθνικής, μιας και ο φόβος της γκέλας από τελευταίες μεγαλειώδεις εμφανίσεις ήταν ορατός.
Η εθνική θα πάει τρένο στην Αφρική, όχι γιατί έχει καμιά ομάδα της προκοπής αλλά γιατί οι άλλοι είναι ανύπαρκτοι. Όταν ο βασικός σου αντίπαλος για την πρώτη θέση, χάνει εντός έδρας από τους σερβιτόρους, τότε για τι όμιλο να συζητήσουμε ;

Εμφανίσεις πολύ καλύτερες από την χθεσινή έχουμε κάνει κι άλλες. Να θυμίσω το πρώτο ημίχρονο στο 2-1 με την Δανία στο Καραϊσκάκη, το πρώτο ημίχρονο με τους Νορβηγούς στην Νορβηγία στο 2-2, το 0-1 με τους Τούρκους στην Κωνσταντινούπολη. Εμφανίσεις με πάρα πολύ καλή μπάλα και πολύ ανώτερες απ’ την χθεσινή.
Το αποτέλεσμα ποιο ήταν ;
Ποια η συνέχεια ;
Ποια η πρόοδος μας μετά τις καλές αυτές εμφανίσεις ;
Τι άλλαξε μετά απ’ αυτές και τι θα αλλάξει τώρα ;
Η εθνική με αυτόν τον προπονητή και με την διαχείριση των παιχτών όπως την έχουμε μάθει μέχρι τώρα, δε βλέπω να κάνει τίποτα ουσιαστικό που να μείνει σαν παρακαταθήκη για την μετά Ρεχάγκελ εποχή. Ο άνθρωπος θα φύγει μετά από σχεδόν 10 χρόνια και πέρα από βαθμούς (που μετράνε βέβαια πολύ), δεν θα έχει αφήσει τίποτα άλλο.
Θα κάνουμε 2-3 ακόμη μέτρια παιχνίδια, τα οποία θα φαντάζουν «μαγικά» απέναντι σε Λουξεμβούργα και Μολδαβίες και θα αποστομώνουν τους επικριτές για τις υπόλοιπες χάλια και αντιποδοσφαιρικές εμφανίσεις.
Και μετά μια πάλι απ' τα ίδια με τα φετινά… πανηγύρια για το «Αφρική ερχόμαστε».