ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Σαφώς αρκετά καλύτερη εμφάνιση από αυτή του Σαββάτου, απέναντι όμως σε μια ομάδα που εμφανίστηκε κατώτερη του αναμενομένου και που υπερεκτιμήθηκε απ’ όλο τον τύπο και τους ανθρώπους της εθνικής, μιας και ο φόβος της γκέλας από τελευταίες μεγαλειώδεις εμφανίσεις ήταν ορατός.
Η εθνική θα πάει τρένο στην Αφρική, όχι γιατί έχει καμιά ομάδα της προκοπής αλλά γιατί οι άλλοι είναι ανύπαρκτοι. Όταν ο βασικός σου αντίπαλος για την πρώτη θέση, χάνει εντός έδρας από τους σερβιτόρους, τότε για τι όμιλο να συζητήσουμε ;

Εμφανίσεις πολύ καλύτερες από την χθεσινή έχουμε κάνει κι άλλες. Να θυμίσω το πρώτο ημίχρονο στο 2-1 με την Δανία στο Καραϊσκάκη, το πρώτο ημίχρονο με τους Νορβηγούς στην Νορβηγία στο 2-2, το 0-1 με τους Τούρκους στην Κωνσταντινούπολη. Εμφανίσεις με πάρα πολύ καλή μπάλα και πολύ ανώτερες απ’ την χθεσινή.
Το αποτέλεσμα ποιο ήταν ;
Ποια η συνέχεια ;
Ποια η πρόοδος μας μετά τις καλές αυτές εμφανίσεις ;
Τι άλλαξε μετά απ’ αυτές και τι θα αλλάξει τώρα ;
Η εθνική με αυτόν τον προπονητή και με την διαχείριση των παιχτών όπως την έχουμε μάθει μέχρι τώρα, δε βλέπω να κάνει τίποτα ουσιαστικό που να μείνει σαν παρακαταθήκη για την μετά Ρεχάγκελ εποχή. Ο άνθρωπος θα φύγει μετά από σχεδόν 10 χρόνια και πέρα από βαθμούς (που μετράνε βέβαια πολύ), δεν θα έχει αφήσει τίποτα άλλο.
Θα κάνουμε 2-3 ακόμη μέτρια παιχνίδια, τα οποία θα φαντάζουν «μαγικά» απέναντι σε Λουξεμβούργα και Μολδαβίες και θα αποστομώνουν τους επικριτές για τις υπόλοιπες χάλια και αντιποδοσφαιρικές εμφανίσεις.
Και μετά μια πάλι απ' τα ίδια με τα φετινά… πανηγύρια για το «Αφρική ερχόμαστε».