ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Πρώτα απ’ όλα θεωρώ ότι κάναμε μια απ’ τις καλύτερες μας φετινές εμφανίσεις.

Αυτή τη φορά ήμασταν καλύτεροι στο πρώτο ημίχρονο, αλλά αυτό ήταν και το ημίχρονο που δεχθήκαμε το γκολ και σ ένα σημείο μάλιστα που πιέζαμε και χάναμε ευκαιρίες.
Παίξαμε καλύτερα με μια σύνθεση στην όποια έλειπαν ο Γκαλέτι κι Κοβάσεβιτς. Αυτό το λέω γιατί θα ήταν εύκολη η δικαιολογία αν συνέβαινε το αντίθετο στην απόδοση της ομάδας. Θα ρίχναμε το κράξιμο στον Βαλβέρδε για τις επιλογές του και θα είχαμε βρει τον ένοχο που αποσυντόνισε την ομάδα.

Από τα μέχρι στιγμής εκτός έδρας παιχνίδια, η ομάδα φαίνεται ότι έχει πρόβλημα στο γκολ και κάποιες φορές στην ανάπτυξη. Ευκαιρίες βγαίνουν. Άλλοτε λίγες όπως στην Τουρκία κι άλλοτε περισσότερες όπως σήμερα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν αξιοποιούνται. Μια φορά έγινε αυτό στην Ξάνθη και φύγαμε με το διπλό. Στις άλλες περιπτώσεις δεν έχουμε καν σκοράρει (κι εννοείτε ότι το παιχνίδι με τη Νόρτζελαντ δεν το μετράω).

Δεν πιστεύω ότι φταίει ο προπονητής γι’ αυτή την εικόνα, αλλά κάτι πρέπει να γίνει γιατί δεν πάμε καλά.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε (όπως και πέρσι), τα πάρα πολλά προβλήματα τραυματισμών βασικών ποδοσφαιριστών, που εμποδίζουν την ομάδα να βρει ένα ρυθμό, αφού μια λείπει ο ένας και μια ο άλλος. Κι άλλα αυτά και πάλι σ’ ένα σημείο που η ομάδα προσπαθεί να χτιστεί.

Ευτυχώς για εμάς σήμερα, που κι άλλοι είναι ανίκανοι…