ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Το μόνο σίγουρο είναι ότι γι’ αυτή την ομάδα δε μπορούμε να πούμε κακή κουβέντα. Χθες η εθνική έκανε ένα γενικά πολύ κακό παιχνίδι και δίκαια έχασε από τους Ρώσους.
Όμως παρόλα αυτά, με όλο το χάλι που είχε, το πάλεψε το παιχνίδι και κράτησε τους Ρώσους χαμηλά και με λίγο τύχη στο τέλος θα μπορούσε να κερδίσει κιόλας. Αυτό πιστεύω είναι και το μόνο θετικό από αυτήν την ήττα, κατά τ’ άλλα η εθνική προβλημάτισε και σε αυτό το παιχνίδι.
Ευελπιστώ ότι στη δεύτερη φάση η ομάδα θα βρει τον καλό εαυτό της και θα προχωρήσει. Ένα ακόμα θετικό είναι ότι από τον άλλο όμιλο που θα προέρθουν και τα σταυρώματα δεν υπάρχει κάποια ομάδα για να μας τρομάξει, αφού Γαλλία, Ιταλία, Λιθουανία, Σλοβενία, Γερμανία και Τουρκία, είναι ομάδες που "τις έχει" η εθνική.
Άρα δεν χρειάζεται μέρος μας πανικός και μουρμούρα αλλά λίγο υπομονή.
Προσωπικά και μετάλλιο να μην πάρουμε, από αυτή την ομάδα δεν μπορώ να έχω παράπονο.
Και μόνο να σκεφτούμε, ότι αυτά τα παιδία παίζουν σερί σε υψηλό επίπεδο χωρίς σταματημό για τρία περίπου χρόνια, φτάνει για να κατανοήσουμε και τις φυσικές και πνευματικές τους αντοχές.

Αυτόν τον Σέρβο, τον Μίλισιτς, τον εξόντωσε η FIBA. Πρέπει να του κόπηκαν τα γόνατα όταν του ανακοινώθηκε η ποινή του. Σίγουρα δε θα το ξανακάνει.

Ο Γιαννάκης μήπως έχει τίποτα προσωπικό με τον Μπουρούση ; αν δε παίξει όταν όλοι οι άλλοι είναι χάλια, πότε θα παίξει το παλικάρι ;

Μήπως έχει αρχίσει να μοιάζει λίγο η εθνική μπάσκετ, σε αυτή του ποδοσφαίρου και ο Γιαννάκης στο Ρεχάγκελ ;