ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Τώρα για ένα παιχνίδι που δεν εμφανίστηκες καν, τι μπορείς να πεις ;

Την ομάδα χθες την έκοψα πολύ ματιασμένη. Τα παιδιά δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους και περίμεναν πότε θα πάνε με αλλαγή στον πάγκο για να χασμουρηθούν και να τους βγει το μάτι.

Ο Γουντς φαινόταν ότι νύσταζε ακόμα. Μάλλον κάποιος πρέπει να τον ξύπνησε απότομα και για να του τη σπάσει δεν έπαιρνε καμία προσπάθεια.
Αντιθέτως προσπάθειες έπαιρνε ο Γκριρ ο οποίος ήταν στιγμές που νόμιζες ότι οι άλλοι τέσσερεις στην ομάδα υπάρχουν μόνο για να έχει παρέα στο γήπεδο και για να του κάνουν hi five όταν ολοκληρώνει κάποια προσπάθεια.
Ο Μπουρούσης ήταν εμφανές ότι βαριότανε. Δεν είχε κουράγιο από την βαρεμάρα, ούτε να διαμαρτυρηθεί στους διαιτητές. Κάθε φορά που έβγαινε αλλαγή, έβαζε σε πειρασμό τον ΣΚΑΙ να βάλει διαφημίσεις μέχρι να πάει στον πάγκο.
Του Τσακαλίδη δυστυχώς του βγήκε χθες η κούραση του ταξιδιού από την Αμερική και δεν είχε δυνάμεις να βοηθήσει.
Ο Ματσιγιάουσκας που ήταν πιο δραστήριος από τους άλλους, δεν πήρε πολλές προσπάθειες και δε βοήθησε στα κρίσιμα σημεία.
Ο Πρίντεζης ήταν καλός είχε ενέργεια και θέληση να βοηθήσει αλλά δυστυχώς κουράστηκε να τρέχει μόνος και στο δεύτερο ημίχρονο ήταν σαφώς επηρεασμένος από της κακές παρέες με τους συμπαίχτες του.
Ο Τζάκσον ήταν από αυτούς που βοήθησαν επιθετικά να γλιτώσουμε την τσόντα αλλά η άμυνα είναι άγνωστη λέξη γι’ αυτόν. Την αφήνει για τους άλλους τέσσερεις. Είναι φαν του δόγματος «Γκριρ» από την ανάποδη όμως.
Ο Μπλάκνεϊ ήταν ο μόνος που ήταν σοβαρός καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Οι υπόλοιποι γλιτώνουν το κράξιμο λόγο μικρής συμμετοχής.
Και για να κλείσω με τον Γκέρσον... κάποιος πρέπει να του πει ότι τα time out ο προπονητής τα παίρνει όταν φαίνεται να χάνει το δρόμο της η ομάδα και όχι για να βάλει διαφημίσεις το κανάλι.

Και τώρα πέρα από την πλάκα…

Μας σώνει ακόμα η βάσιμη δικαιολογία των λίγων παιχνιδιών και της έλλειψης ρυθμού. Το κακό όμως είναι ότι σε αυτές της έδρες και με αυτές τις ομάδες, πρέπει να φεύγεις με το διπλό αν θες να τερματίσεις στις δύο πρώτες θέσεις και να μπεις επικεφαλής ομίλου στην επόμενη φάση. Αυτό πληρώσαμε και πέρσι τερματίζοντας τρίτοι και αυτό θα πρέπει να προσέξουμε φέτος.

Αγωνιστικά δε μπορεί να κάνεις 21 λάθη και να χάνεις 12 αμυντικά ριμπάουντ σε εκτός έδρας παιχνίδι και να θέλεις να κερδίσεις, όπως επίσης δεν δικαιολογείται να χάνεις παιχνίδι με εννέα πόντους διαφορά και ο αντίπαλος σου να έχει 4/27 τρίποντα !!!
Και οπωσδήποτε κάτι θα πρέπει να γίνει με αυτή την άμυνα. Δεν γίνεται σε δυο παιχνίδια να έχουμε φάει 90 πόντους από την Ταού και 87 από την Ολίμπια. Έχουμε μέσο όρο 88,5 πόντους παθητικό. Ένα νούμερο που θα το ζήλευαν όλες οι ομάδες της Ευρώπης... για την επίθεση. Ήμαρτον…

Αυτό είναι που μας χωρίζει ακόμη από τον Παναθηναϊκό. Ο βάζελος έχει κάνει μέχρι τώρα 4 άσχημα παιχνίδια (2+2) και τα έχει, έστω και δύσκολα, κερδίσει και τα τέσσερα γιατί είναι σοβαρός και πειθαρχειμένος. Δεν έχει απώλειες βαθμών και όταν έρθει η στιγμή θα παίξει και καλό μπάσκετ χωρίς να έχει υποστεί ουσιαστική φθορά.

Πολλά συγχαρητήρια στο Μίχα Ζούπαν. Είναι το παλικάρι με το πρόβλημα ακοής που μας έκλεισε το σπίτι.

Προβλέπω ότι και φέτος θα πηγαίνουμε από το Ζενίθ στο Ναδίρ από βδομάδα σε βδομάδα.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 14-21, 37-34, 56-53, 87-78

Ολίμπια Λιουμπλιάνας (Μέμι Μπετσίροβιτς): Ντόντσιτς, Μπούκερ 5, Μότσνικ 8 (2), Ντράγκιτς 12, Ρίζβιτς 2, Μίλιτς 16, Ούκιτς 10, Μπέγκιτς 4, Αντερσον, Ζούπαν 14 (1), Τέιλορ 16 (1).

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον): Γκριρ 15 (3/10 διπ., 1/3 τριπ., 6/6 βολές), Ματσιγιάουσκας 15 (3/3 διπ., 1/1 τριπ., 6/8 βολές)), Τζάκσον 20 (4/6 διπ., 2/2 τριπ., 6/8 βολές, 5 ριμπ. 4 λάθη), Γουντς 4, Πρίντεζης 13 (6/7 διπ., 0/2 τριπ., 1/3 βολές), Τσακαλίδης, Μπουρούσης 2 (4 λάθη), Μπλάκνεϊ 6 (2/3 τριπ.), Τεόντοσιτς, Καυκής, Βασιλειάδης 3 (1/2 τριπ.), Παπαμακάριος.

ΥΓ. λόγο καλής διάθεσης από το μαγικό μπάσκετ που παίξαμε χθες, αργότερα ακολουθεί ανέκδοτο.