ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Φαίνεται πλέον, ότι αυτά τα παιχνίδια για την ομάδα έχουν πάψει να προκαλούν έστω και την παραμικρή ανησυχία. Τα καθαρίζουμε διαδικαστικά κι ας μην πιάνουμε καμιά τρελή απόδοση.
Αυτό που μένει τώρα, είναι να αποδείξουμε ότι αυτό μπορούμε να το κάνουμε με μεγάλη αξιοπιστία και στα εκτός έδρας παιχνίδια μας.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 26-20, 49-47, 70-61, 90-74

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ, Τεόντοσιτς 2, Παπαμακάριος, Γουντς 18, Μασιγιάουσκας 32, Καυκής, Βασιλειάδης, Μπουρούσης 6, Πρίντεζης 7, Τσακαλίδης 1, Τζάκσον 12, Γκριρ 12.

Ζαλγκίρις (Ριμάντας Γκρίγκας) : Ε. Ζουκάουσκας 4, Πόποβιτς 10, Μπράουν 19, Σαλένγκα, Γιούρακ 9, Μασιούλις 7, Γιανκούνας 7, Κόλινς 14, Μπράντλεϊ 4.

Συγχαρητήρια σε όλους !!

Λάτσιο – Ολυμπιακός 1-2 και το δεύτερο διπλό, και μάλιστα στον ίδιο όμιλο, είναι γεγονός.

Η ομάδα χθες απέδειξε ότι οι μέχρι τώρα εμφανίσεις της στο C.L. μόνο τυχαίες δεν ήταν.
Φέτος είναι εμφανές ότι υπάρχει σωστό σχέδιο αντιμετώπισης αυτών των παιχνιδιών. Προπονητής και παίχτες κρατάνε χαμηλούς τόνους, αντιμετωπίζουν ρεαλιστικά τη διοργάνωση και παίζουν όπως πρέπει, με μέτρο, ψύχραιμα και χωρίς πανικό. Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα τρία εκτός έδρας παιχνίδια καταφέραμε και τα γυρίσαμε από το 1-0 και αν δεν έμενε η ομάδα από δυνάμεις λόγο των 10 παιχτών στη Μαδρίτη, είναι πολύ πιθανό να κρατούσε κι εκεί το 1-2.

Χθες για άλλη μια φορά δεχθήκαμε γκολ μαϊμού, παρόλα αυτά η ομάδα αντέδρασε άμεσα και ισοφάρισε αμέσως παρά το γεγονός ότι μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχε φανεί καθόλου επιθετικά. Συνοψίζοντας είχαμε ένα μέτριο πρώτο ημίχρονο και από τις δυο ομάδες χωρίς πολλές φάσεις και ρυθμό και σε γενικές γραμμές δεν παίξαμε καμιά μπάλα φοβερή, κάναμε πολλά λάθη στο κέντρο και πουλήσαμε πολλές φορές τσάμπα τη μπάλα, δίνοντας την ευκαιρία στη Λάτσιο να μας απειλήσει ευτυχώς όμως χωρίς επιτυχία, αφού Ζεβλάκοφ και Άτζας ήταν σε καταπληκτική μέρα.

Στο δεύτερο ημίχρονο αν και μπήκαμε ματιασμένοι στο γήπεδο το ξεπεράσαμε μετά από λίγο και η ομάδα ανέβασε την απόδοση της, πατώντας καλύτερα στο γήπεδο με αποτέλεσμα το γκολ του Ντάρκο. Μετά το γκολ παίξαμε σοβαρά και έξυπνα, δίνοντας χώρο στη Λάτσιο για να τη χτυπήσουμε πιο εύκολα στην κόντρα. Πολύ θετική εντύπωση μου έκανε το τελευταίο δεκάλεπτο, όπου όχι μόνο δεν κλειστήκαμε πίσω αλλά βγήκαμε μπροστά ροκανίζοντας το χρόνο και δίνοντας ανάσες στους αμυντικούς.

Αυτό που ήθελα να δω εγώ πάντως από την ομάδα το είδα, ασχέτως της νίκης και είμαι πολύ ευχαριστημένος.

Ακόμα πρέπει να δώσουμε τα εύσημα και πολύ μεγαλύτερη προσοχή γενικότερα, σε αυτόν τον αθόρυβο και τόσο πολύτιμο παίχτη, που τόσο μας έλειψε όλο αυτό τον καιρό και που χθες τα έδωσε όλα για 95 λεπτά αν και ερχότανε από τραυματισμό. Εννοώ βέβαια τον Λεντέσμα… το αξίζει και με το παραπάνω.

Μεγάλη απώλεια βέβαια από το επόμενο παιχνίδι με τη Βέρντερ, ο Τζόλε με την υπερβολική κάρτα που δέχθηκε.

Άξιο επίσης αναφοράς όπως το «γκολ μαϊμού» που έχει γίνει πλέον θεσμός στα μισά παιχνίδια μας, είναι ότι ποτέ μα ποτέ, δεν έχει έρθει ένα αποτέλεσμα που να μας βολεύει στο άλλο παιχνίδι… μα ποτέ…;;;

Α !!!! να μην το ξεχάσω… μέχρι τη Δευτέρα το αργότερο θα πρέπει να έχει φύγει ο Σερ Τάκης από την ομάδα γιατί θα μας καταστρέψει. Δεν γίνεται κύριε να πηγαίνεις και να κάνεις δύο διπλά στο C.L.... θα μας καταστρέψεις...
Φέρτε επιτέλους ένα ξένο προπονητή να γυρίσουμε στις τεσσάρες και να πουλάνε και οι φυλλάδες ολυμπιακοφροσύνη για να κονομάνε… άντε μπράβο… άκου Τάκης Λεμονής… μπρρρρρρ…

Και τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ σ' αυτούς

Για να μην ξεχνιόμαστε και επειδή δεν θα το δούμε στις πράσινες φυλλάδες πουθενά, χθες είχαμε και αγώνα πόλο μεταξύ των αιωνίων…

Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός
21 – 5

Και είναι και τυχεροί γιατί ήμασταν κουρασμένοι από το ταξίδι και την προσπάθεια στη Ρωσία για την Euroleague.
Είναι ο μοναδικός αγώνας του πρωταθλήματος που γίνεται παρουσία λιμενικού και ναυαγοσωστών.

Για την ιστορία :

Τα οκτάλεπτα : 4-0, 7-2, 5-2, 5-1.

Ολυμπιακός : Σάντα 4, Χατζηθεοδώρου 3, Νίκιτς 3, Σχίζας 3, Κομάντινα 2, Θεοδωρόπουλος 2, Κόχειλας 1, Χρ. Αφρουδάκης 1, Γ. Αφρουδάκης 1, Ντόσκας 1.

Παναθηναϊκός : Δήμου 3, Τσόκας 1, Μπιτσάκος 1.

Τα πράγματα σήμερα είναι απλά…

Νίκη = πρόκριση.
Ισοπαλία = πρόκριση και στη χειρότερη UEFA.
Ήττα = βγάζουμε τον καρκίνο για το UEFA… και πάλι.

Βασικά σήμερα φαβορί εννοείτε ότι είναι Λάτσιο. Είναι Ιταλική ομάδα (με ότι σημαίνει αυτό), παίζει εντός έδρας και χρειάζεται νίκη με μισό μηδέν για να περάσει. Το υπενθυμίζω γιατί αντιλαμβάνομαι ένα κλίμα παιδικής χαράς και υπεραισιοδοξίας.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι ξεκινώντας η διοργάνωση οι περισσότεροι λέγαμε ότι στόχος κι επιτυχία θα ήταν η 3^η θέση και το UEFA. Το ότι έχουμε φτάσει στο σημείο να διεκδικούμε την πρόκριση στον προτελευταίο αγώνα από την Λάτσιο και την Βέρντερ (που για μένα είναι ακόμη μέσα στο παιχνίδι ) μόνο θετικά μπορώ να το δω, εκτός και αν γκρεμίσουμε ότι έχουμε χτίσει στα δύο τελευταία παιχνίδια, που δεν θέλω να το πιστεύω.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο στόχος έχει εκπληρωθεί με δυο καλές εμφανίσεις, αλλά θα πρέπει και σήμερα να χτυπήσουμε το παιχνίδι με όλες μας τις δυνάμεις και να διεκδικήσουμε το καλύτερο δυνατό μέχρι τέλους.

Το σημερινό παιχνίδι είναι ίσως το παιχνίδι της χρονιάς αφού συνδέεται άμεσα και με το πρωτάθλημα.

Σε περίπτωση ενός θετικού αποτελέσματος (Χ ή 2), εν μέρει παραβλέπονται τα κακά αποτελέσματα και οι κακές εμφανίσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα, αφού θα υπάρχει η βάσιμη δικαιολογία του Champions League.

Σε περίπτωση όμως ήττας σημαντικό ρόλο θα παίξει η εμφάνιση της ομάδας και ο τρόπος που αυτή ήρθε.
Αν έρθει με καλή εμφάνιση, παίρνουμε μια παράταση και «κρίνουμε» μετά το παιχνίδι με τη Βέρντερ έχοντας μια πιο πλήρη εικόνα.
Αν όμως έρθει με κακή εμφάνιση, ετοιμάζονται τα όργανα, αρχίζουν να τρέχουν τα σάλια και προετοιμάζεται η θύελλα των δικαιώσεων από τους σωτήρες που τα ‘λεγαν αυτοί, αλλά ποιος τους άκουγε. Το ματς με τη Βέρντερ, θα είναι πλέον πολύ κρίσιμο για την συνέχεια της ομάδας.

Αυτά που δεν θέλω εγώ να δω απόψε, είναι αδιαφορία και χαλαρότητα.

Και έχουμε και μια έκπληξη στην κατηγορία…

Ελλάδα
Ισραήλ
Ελβετία
Μολδαβία
Λετονία
Λουξεμβούργο

Και να μας έλεγαν να διαλέξουμε αντιπάλους, αν είχαμε λίγο τσίπα, δεν θα διαλέγαμε αυτούς.

Ο άνθρωπος στον οποίο μπροστά του, ο Γκαστόνε είναι καντέμης.

Εδώ τουλάχιστον από θέαμα πάμε καλά. Άλλη μια κατοστάρα και ακόμη μια άνετη νίκη.
Μια μόνο παρατήρηση…
Στη διοίκηση θα πρέπει να κάνουν κάτι με τις ώρες των παιχνιδιών της ομάδας. Δεν είναι δυνατόν να παίζεις Κυριακή 9:30 η ώρα το βράδυ και να περιμένεις να πάει κόσμος στο γήπεδο. Είναι κρίμα για όλους και θα πρέπει να προσεχθεί αυτό.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 39-24, 61-43, 80-62, 106-84

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 18 (4), Παπαμακάριος 6, Πρίντεζης 14, Ματσιγιάουσκας 12 (1), Καυκής 7, Μπορούσης 10 (1), Τσακαλίδης 6, Τεόντοσιτς 9 (3), Τζάκσον 5 (1), Βασιλόπουλος 5, Βασιλειάδης 14 (2)

Κολοσσός Ρόδου (Βαγγέλης Αλεξανδρής) : Στίνσον 15, Ασημακόπουλος 1, Πίνοκ 14, Γιοσίποβιτς 14 (3), Τσέσκοβιτς 3 (1), Παναγιωταράκος 2, Διαμαντόπουλος 14 (2). Κουνούνης 2, Τζιγκάνοβιτς 12, Σκορδάλης 2, Τόντιτς 2, Τσαμάτος 3

Όπως είχα πει δεν περίμενα να παίξουμε καμιά μπάλα της προκοπής, αλλά όχι και να αγχωνόμαστε με το 1-0 από την Βέροια…
“Καθάρισε” το παιχνίδι μ’ ένα δεύτερο γκολ και μετά κάνε βόλτες στο γήπεδο για να περάσει η ώρα, αν και δεν συμφωνώ με αυτή την τακτική, γιατί ο κόσμος πηγαίνει και πληρώνει για 90 λεπτά μπάλας και όχι για 20, αλλά από αυτό το χάλι προτιμώ έστω και αυτά τα 20 λεπτά.
Δεν μπορεί να έχουμε την αγωνία μέσα στο Καραϊσκάκη μη γίνει η στραβή από τη Βέροια όπως έγινε με τον Άρη και τον Εργοτέλη γιατί όπως είδαμε δεν ήθελε και πολύ να την πατήσουμε.
Γενικά τα μέχρι τώρα παιχνίδια στην Ελλάδα με προβληματίζουν πολύ. Μακάρι να ισχύει το άλλοθι του Champions League.
Με τέτοια εμφάνιση πάντως στη Ρώμη, δεν παίρνουμε αποτέλεσμα ούτε με τον Ότο στον πάγκο.

ΥΓ. ΑΕΚ και ΠΑΟ είναι κομπλέ αυτή την εβδομάδα. Αποβολή μαϊμού η πρώτη, γκολ off side ο δεύτερος. Συνεχίζουμε δεν τρέχει μια…

Στο ίδιο τέμπο και ρυθμό με πέρσι, συνεχίζουμε και φέτος. Αντιγράφω…

Ένσταση στο ΑΣΕΑΔ ο Ολυμπιακός

Η ΚΑΕ Ολυμπιακός δεν απέφυγε την τιμωρία από το Πειθαρχικό όργανο του ΕΣΑΚΕ. Συγκεκριμένα η ομάδα του Πειραιά τιμωρήθηκε με πρόστιμο 7.000 ευρώ, γιατί στο ματς με την Ολύμπια στην Λάρισα για την 5η αγωνιστική της Α1 μπάσκετ, άνθρωποι της δεν φορούσαν καρτελάκια της διοργανώτριας αρχής, κάτι που σημείωσε ο κομισάριος του αγώνα, κ. Αρβανίτης. Ένσταση κατέθεσαν στο ΑΣΕΑΔ οι «ερυθρόλευκοι» προκειμένου να μειωθεί η ποινή.

Αυτό αποτελεί σκάνδαλο και πρόκληση…
Κανονικά θα έπρεπε να τιμωρηθούμε με μια αγωνιστική, όσο τιμωρήθηκε δηλαδή και ο βάζελος για τους πυροβολισμούς πέρσι.
Δεν θέλουμε τέτοιες αβάντες εμείς.

Απλά λεβέντες μου, μην τολμήσει να κλάσει κανένας σας γιατί τη γαμήσαμε…

Κομμάτι από το πρωτοσέλιδο του σημερινού Πρωταθλητή :

Από τι να ξεκουραστούν ρε παιδιά, για να καταλάβω…

Μετά από δεκαπέντε μέρες, επανερχόμαστε “στα εσωτερικά” μας, που μας τσιτώνουν και μας εξιτάρουν περισσότερο. Ποδόσφαιρο χωρίς φαγωμάρα και μουρμούρα δεν γίνεται, είναι φαγητό χωρίς αλάτι.
Για το απόγευμα τώρα… τι να περιμένεις ;
Η Βέροια δεν είναι κανένας δύσκολος αντίπαλος που θα προβληματίσει.
Θα μου πεις τώρα ήταν ο Αστέρας ; θεωρητικά όχι, πρακτικά όμως μας έκλεισε το σπίτι.
Πιστεύω όμως, ότι χωρίς να παίξουμε καμία μπάλα της προκοπής, λόγο της αποχής δυο εβδομάδων, των τραυματισμών και των απουσιών παιχτών στις εθνικές ομάδες, θα το πάρουμε άνετα το παιχνίδι ανεξαρτήτου σκορ.
Τώρα αν μια νίκη συνδυαστεί και με ωραία μπάλα ακόμη καλύτερα.

Ίδωμεν…

Το βρήκα ενδιαφέρον και το μεταφέρω :

Ποιο θεωρείται το πιο αξιόπιστο μέσο μαζικής ενημέρωσης; Αν βιαστείτε να απαντήσετε, παρασυρμένοι από τη φράση «Ναι σου λέω, αλήθεια, το είδα στην τηλεόραση», τότε όχι μόνο απαντήσατε λάθος στην ερώτηση, αλλά έχετε εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Η πανελλήνια έρευνα της εταιρείας Focus Bari αναφέρει ότι μπορεί το ευρύ κοινό να επιλέγει την tv για να ενημερωθεί και μετά όλα τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά στους τομείς αξιοπιστία, σοβαρότητα και επαγγελματισμός ξεχωρίζουν το ραδιόφωνο σε ποσοστό 64% και οι εφημερίδες που συγκεντρώνουν ποσοστό 43%. Ακολουθούν τα περιοδικά με 38%, το Ίντερνετ με 34% και τελευταία και καταϊδρωμένη η TV με 33%. Οι αστέρες, λοιπόν, των καναλιών και ιδιαίτερα αυτοί των κεντρικών δελτίων ειδήσεων που θεωρούνται opinion leader, καλά θα κάνουν να μην κομπορρημονούν για την αναγνωσιμότητα τους, διότι, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία, αυτή δεν συνοδεύεται από το απαραίτητα κύρος αξιοπιστίας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απάντηση που διαφοροποιείται για τις ηλικιακές ομάδες στην ερώτηση: «Ποιο μέσο δεν θα μπορούσε να λείπει από τη ζωή σας;». Οι μέσες ηλικίες (25-45) και οι μικρές (13-24) αναφέρουν πρώτα το ραδιόφωνο, οι μεγαλύτερες (45-70) την τηλεόραση. Σημαντικό επίσης ότι οι ηλικίες 18-24 δηλώνουν ότι έχει αυξηθεί ο χρόνος ενασχόλησής τους με το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες και το Ίντερνετ.

Το πήρα από εδώ

-Χωρίς να παίξουμε καλά κερδίσαμε 1-2.
-Κερδίσαμε μια ομάδα που χθες ήταν καλύτερη από εμάς.
-Κάναμε ρεκόρ συγκομιδής βαθμών (31) σε προκριματική φάση.
-Τελειώσαμε με ρεκόρ 10 νίκες - 1 ισοπαλία - 1 ήττα. Πραγματικά απίστευτο…
-Συγκεντρώσαμε τους περισσότερους βαθμούς απ’ όλους τους πρώτους όλων των ομίλων.
-Προκρινόμαστε για δεύτερη συνεχή φορά (για πρώτη φορά), σε Euro.
-Μπαίνουμε επικεφαλής ομίλου στο Euro (αυτό βέβαια το ξέραμε).
-Πήραμε με την νίκη μας αυτή (και την ήττα των Άγγλων), την ενάτη θέση στη βαθμολογία της FIFA που μας βάζει επικεφαλής ομίλου για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου του 2010.

Καλά δεν είναι για μια εθνική ομάδα που εκπροσωπεί μια χώρα, που η οργάνωση και όχι μόνο του εθνικού της πρωταθλήματος, θυμίζει Αφρική ;

Απ’ ότι διάβασα σήμερα, γιατί δεν το είδα το παιχνίδι, η ομάδα έπαιξε πολύ καλό μπάσκετ και αποζημίωσε με το παραπάνω τον κόσμο που βρέθηκε χθες στο ΣΕΦ.
Τώρα σχόλια για ένα παιχνίδι που δεν έχω καθόλου εικόνα δεν μπορώ να κάνω, απλά θα πω μόνο ότι παρατήρησα ότι δεν μας έλειψε καθόλου ο Γκριρ μιας και ο Μπλάκνεϊ με τον Τεόντοσιτς φαίνεται ότι τα κατάφεραν μια χαρά.
Επίσης θετικό βρίσκω ότι σε ένα τόσο ανοιχτό παιχνίδι δεχθήκαμε μόνο 65 πόντους από μια ομάδα που δεν είναι την πλάκας και δεν θα πρέπει να μας ξεγελάει η τελική διαφορά.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 31-14, 52-30, 86-44, 109-65

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 7, Τεόντοσιτς 5 (4 ασίστ), Μασιγιάουσκας 27 (6/7 δίποντα, 9/9 βολές, 2/4 τρίποντα, 5 ασίστ, 2 κλεψίματα), Γουντς 22 (3/6 δίποντα, 5/6 τρίποντα, 5 ριμπάουντ), Τζάκσον 9 (7 ριμπάουντ), Μπουρούσης 11 (2 κοψίματα), Παπαμακάριος 2, Βασιλόπουλος 8, Πρίντεζης 2, Βασιλειάδης 14 (4/5 δίποντα, 2/4 τρίποντα, 3 ασίστ), Καυκής 2.

Πρόκομ Τρέφλ (Ευγκένιους Κιζέφσκι) : Γκούροβιτς, Φαν ντε Σπίγκελ 7, Βάγκνερ 13, Χαρίσης, Μασιούλις 4, Ντίλεβιτς 4, Στανόγιεβιτς 9, Σακούρ 16, Σλάνινα 10, Λαπέτα, Ζαμόζσκι, Ρόζικ 2.

Λόγο χαλαρής αθλητικής επικαιρότητας ακολουθεί ανέκδοτο με υπονοούμενο…

Μια 45χρονη γυναίκα έπαθε καρδιακή προσβολή και τη μεταφέρανε επειγόντως στο νοσοκομείο. Ενώ ήταν στο χειρουργείο, είχε μια υπερφυσική εμπειρία. Είδε το Θεό.
Βλέποντας λοιπόν το Θεό, τον ρώτησε...
"Ήρθε η ώρα μου ;"
Κι εκείνος απάντησε :
"Όχι, έχεις να ζήσεις ακόμη για 43 έτη, 2 μήνες και 8 ημέρες".
Αφού ανάρρωσε, η γυναίκα αποφάσισε να παραμείνει στο νοσοκομείο και έκανε πλαστική προσώπου, λιποαναρρόφηση, μεγέθυνση μαστών και αφαίρεση κοιλιακού λίπους. Μάλιστα, κάλεσε και κομμώτρια να έρθει να της αλλάξει τα μαλλιά και έναν ορθοδοντικό να της κάνει "λίφτινγκ δοντιών". Σκέφθηκε, αφού είχε τόσο καιρό μπροστά της, ας τον ζούσε με τον καλύτερο τρόπο.
Μετά την τελευταία της πλαστική εγχείρηση και αφού ανάρρωσε, βγήκε από το νοσοκομείο, πέρασε το δρόμο και την πάτησε ένα ασθενοφόρο. Περνώντας την πύλη του παραδείσου και φθάνοντας μπροστά στον Θεό, απαίτησε να μάθει τι συνέβη:
"Εσύ μου είπες ότι είχα ακόμη 43 χρόνια ! Γιατί δεν με έσωσες από το ασθενοφόρο ;;"
Κι εκείνος απάντησε...
"Δεν σε αναγνώρισα..."

Αριθμός σελίδων : 288

Περιγραφή :
Σε ένα ορατό μέλλον, η βιοεπιστήμη και η γενετική έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο που υποκαθιστούν τη φυσική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Ο χαρακτήρας, ο ψυχικός κόσμος, η ευτυχία, η κοινωνική θέση κάθε ανθρώπου είναι προκαθορισμένα πολύ πριν τη γέννησή του.
Ο Άλντους Χάξλεϋ, επηρεασμένος από τις επιστημονικές ανακαλύψεις της εποχή του αλλά και από τις κοινωνικές ανακατατάξεις στην Αγγλία και την (τότε, 1932) Σοβιετική Ένωση προφητεύει ένα ζοφερό αύριο που η πραγματικότητα έμελλε να επιβεβαιώσει.
Ένα φανταστικό μυθιστόρημα για το μέλλον που ρίχνει ένα κριτικό φως στο παρόν και θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της λογοτεχνίας του εικοστού αιώνα που έχει αντέξει στο χρόνο.

Χαρά ο Μήτσος…

Α ρε Δημητράκη τι τραβάς…

Όλα το Σάββατο, με εξαίρεση τον καιρό, πήγαν τέλεια.

Μεγάλη σε νίκη σκορ (5-0), ωραία μπάλα, ωραία ατμόσφαιρα και γενικότερα ένα παιχνίδι χωρίς καθόλου άγχος όπου μπορούσες να το παρακολουθήσεις σαν μια θεατρική παράσταση.

Αγωνιστικά τώρα τι να πεις ;

Ούτε ο αντίπαλος ήταν τόσο δυνατός ούτε και η εθνική μας το είδε τόσο “σοβαρά” το παιχνίδι, γι’ αυτό κιόλας πιστεύω ότι μας έκανε τις ευκαιρίες αυτές στην αρχή η Μάλτα.

Πάντως θεωρώ ότι σε αυτά τα προκριματικά, ούτε ο Ρεχάγκελ ούτε η ομάδα έχουν καμία σχέση με τον Ρεχάγκελ και την ομάδα που παρουσιάστηκε στα προκριματικά του Μουντιάλ. Για μένα αυτό το διάστημα, ήταν χαμένος χρόνος όσο αφορά την πρόοδο και την καθιέρωση της εθνικής μας. Ευτυχώς όμως όλα αυτά άλλαξαν σε αυτά τα προκριματικά, και αυτό που λέω δεν έχει να κάνει μόνο με την πρόκριση, αλλά με τη γενικότερη αγωνιστική εικόνα που δείχνει η εθνική μας, όπου πολλές φορές μπορεί να χαρακτηριστεί δίκαια και καλύτερη απ’ αυτή του 2004. Εκτός του ότι θεωρείτε και πιο πλήρης αφού έχει περισσότερες αξιόπιστες και έτοιμες λύσεις.

Τέλος θεωρώ ότι είναι για πολλούς λόγους, πολύ σημαντικό να κερδίσουμε την Τετάρτη στην Ουγγαρία και ας έχουμε καθαρίσει την πρώτη θέση.

Αν και με μισή ομάδα το γλιτώσαμε το κακό.
Δεν ήθελε πολύ να χάσουμε και ν’ αρχίσουμε από νωρίς να αποχαιρετάμε τις πιθανότητες μας για την πρώτη θέση.
Αυτό που μου άρεσε στην ομάδα ήταν, ότι παρόλο που ήμασταν συνεχώς πίσω και οι παίχτες της Λάρισας δεν έλεγαν να χάσουν τρίποντο, δεν τα παράτησαν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, ούτε καν όταν στα τελευταία δευτερόλεπτα που χάναμε με 4 πόντους διαφορά (71-67).
Το ότι κερδίσαμε το Σάββατο οφείλεται για μένα στο Μπουρούση, ο οποίος στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού μας κράτησε μόνος του αφού πέτυχε τους 11 από τους 14 πόντους του (2 τρίποντα με το ένα στο φινάλε, ένα γκολ φάουλ, και ένα καλάθι από κλέψιμο πάνω σε παίχτη που μόλις είχε πάρει το αμυντικό ριμπάουντ).
Η νίκη αυτή έχει και ψυχολογικό κέρδος για την ομάδα αφού ενισχύει την αυτοπεποίθηση της.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 22-15, 35-32, 53-48, 73-73, 89-92 (παρ.)

Ολύμπια Λάρισας (Γιώργος Μπαρτζώκας) : Τσιάρας 23 (3/4 βολές, 4/8 δίποντα, 4/8 τρίποντα), Μπέλσερ 7, Κούρτοβιτς, Μπατής 13 (2/2 βολές, 1/2 δίποντα, 3/5 τρίποντα), Λάκσα, Κουμπούρας 10 (5 ασίστ), Γιαννουλάκος 2, Γκριρ 28 (4/4 βολές, 3/3 δίποντα, 6/9 τρίποντα), Νεοφυτίδης, Τριχόπουλος, Αριγκμπάμπου 6.

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 10 (2/4 βολές, 4/5 δίποντα, 4, ριμπάουντ, 4 ασίστ), Τεόντοσιτς 8 (2/3 τρίποντα, 4 ασίστ), Καυκής, Παπαμακάριος 9 (4/4 βολές, 1/1 δίποντα, 1/3 τρίποντα, 2 ασιστ), Τζάκσον 21 (9/12 βολές, 6/11 δίποντα, 6 ριμπάουντ), Πρίντεζης 6, Βασιλειάδης 6, Μπουρούσης 14 (2/3 βόλες, 3/3 δίποντα, 2/3 τρίποντα, 4 ασίστ), Βασιλόπουλος 18 (4/4 βολές, 4/10 δίποντα, 2/6 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα).

Τότε που συνέβησαν όλα αυτά στο Πολυτεχνείο δεν είχα γεννηθεί ακόμα, έτσι δεν μπορώ να έχω ο ίδιος ακριβή εικόνα των γεγονότων που διαδραματίζονταν όλα αυτά τα χρόνια, με αποκορύφωμα το Πολυτεχνείο.
Ότι ξέρω, είναι απ’ αυτά που έχω δει στην τηλεόραση και απ’ αυτά που έχω διαβάσει και ακούσει.
Αυτό που μπορώ να πω εγώ σαν μεταγενέστερος, είναι ότι θα πρέπει με ταπεινότητα να τιμούμε και να σεβόμαστε τη μνήμη αυτών των ανθρώπων που είχαν το θάρρος να αντισταθούν και να μην ξεχνάμε ποτέ τον λόγο που θυσιάστηκαν.

Στο παρακάτω link υπάρχει ένα μικρό αφιέρωμα :

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου - 17 Νοέμβρη 1973

Για να ευθυμήσουμε λιγάκι…

Το παλέψαμε στα ίσα το παιχνίδι αλλά δυστυχώς στο τέλος χάσαμε.
Αν τώρα συνυπολογίσουμε και τις απουσίες του Μασιγιάουσκας και του Τσακαλίδη, συν το ότι ο Βασιλόπουλος δείχνει ακόμα έξω από τα νερά του μετά τον τραυματισμό του, τότε μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ευχαριστημένοι από την παρουσία της ομάδας στη Μόσχα.

Εγώ όμως δεν είμαι…

Δεν είμαι γιατί χάσαμε μια καλή ευκαιρία να κάνουμε ένα μεγάλο διπλό, αφού οι Ρώσοι δεν είναι ακόμα σε καλή κατάσταση και να βάλουμε τις βάσεις για ένα καλό πλασάρισμα.
Ήμασταν μέσα στο παιχνίδι για σχεδόν 36 λεπτά, αλλά ως συνήθως τα τελευταία κρίσιμα λεπτά πέφτουμε συνεχώς σε αδικαιολόγητα λάθη για τέτοιο επίπεδο, αφού δεν υπάρχει όπως πάντα, καμία βοήθεια από τον πάγκο (Γκέρσον).
Εκεί που η ομάδα χρειάζεται την η σωστή καθοδήγηση και η ηρεμία ο Γκέρσον λείπει. Βλέπεις ότι δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο, κάποιο πλάνο, κάτι οργανωμένο ρε αδερφέ… όποιος πάρει την μπάλα σουτάρει απ’ όπου να ‘ναι, αν μπει έχει καλώς αν όχι το ίδιο «σύστημα» και στην επόμενη επίθεση.
Δεν είναι τυχαίο ότι χάσαμε με την μεγαλύτερη διαφορά που πήραν οι Ρώσοι καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού (9 πόντους). Ούτε αυτό το προσέξαμε… τη διαφορά δηλαδή.

Και κάτι πρέπει να γίνει και με την άμυνα… δεν γίνεται αυτό το πράγμα… φάγαμε πάλι σχεδόν 90 πόντους.
Πώς να κερδίσεις έτσι ;
Για να κερδίσουμε θα πρέπει οι άλλοι (αν πρόκειται για σοβαρή ομάδα), να σπάσουν τα καλάθια.
Άλλες ομάδες με τους 79 πόντους που βάλαμε εμείς, παίρνουν ολόκληρα παιχνίδια και με διάφορά μάλιστα !!

Επίσης το δώστε από την επαναφορά την μπάλα στον Γκριρ, να κάνει το άθλημα ατομικό, εμένα μου τη βαράει στα νεύρα. Δεν πάει να βάλει 40 πόντους με 100% ευστοχία… για μένα δεν είναι μπάσκετ αυτό. Όχι τίποτα άλλο θα αρχίσουν να τα γράφουν στα @$#!%@ τους και οι υπόλοιποι όπως πάει το πράγμα. Σιγά μην τρέχουν οι άλλοι για να κάνει one man show ο κοντός.

Για μένα ίσως είναι καλύτερα που τραυματίστηκε ο Γκριρ. Ας περάσει σαν δεύτερο ξένο στην Ελλάδα τον Γούντς, μπας και ανέβει κι αυτός ψυχολογικά και προσφέρει περισσότερα. Η ομάδα έχει παίχτες να παίξουν στο άσσο (Μπλάκνεϊ, Τεόντοσιτς, Καυκής). Έτσι ίσως γίνει πιο ομαδικό και οργανωμένο το παιχνίδι μας αφού θα μοιραστούν περισσότερο οι επιθέσεις μας και ίσως έτσι καλυφθεί πιο ορθολογικά το κενό του Γκριρ.

Δεν φωνάζω γιατί χάσαμε από την ΤΣΣΚΑ… αλίμονο μην τρελαθούμε κιόλας, φωνάζω γιατί παρουσιάζουμε συνεχώς τα ίδια συμπτώματα χωρίς να βελτιώνουμε τίποτα από πέρσι.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 22-23, 45-40, 61-62, 88-79

ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ετορε Μεσίνα) : Παπαλουκάς 14, Ζήσης 2, Σισκάουσκας 24 (4), Χόλντεν 9 (3), Αντερσεν 5 (1), Ζαβρασένκο 6, Βορόντσεβιτς, Λάνγκντον 21 (4), Γκόρι 7.

Ολυμιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 2, Γουντς 2, Μπουρούσης, Γκριρ 27 (3), Βασιλόπουλος 7 (1), Βασιλειάδης 3 (1), Πρίντεζης 8, Καυκής, Τεόντοσιτς 8 (2), Τζάκσον 22 (2).

Από τον φίλο ---V---

ΤΡΑΒΗΞΤΕ ΤΟ ΚΑΖΑΝΑΚΙ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΤΗΣ TV !

Αφήστε το σχόλιό σας για...

Ο Ρεχάγκελ κάλεσε στην εθνική τον Βαγγέλη Μάτζιο.

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω κάποια εμπάθεια με το παλικάρι και μακάρι να εξελιχθεί και να γίνει και ακόμα καλύτερος παίχτης. Αλλά…

Πως τον καλεί ο Ρεχάγκελ, όταν ο άνθρωπος εδώ και τόσους μήνες δεν παίζει σχεδόν καθόλου στον Παναθηναϊκό και αυτές τις λίγες ευκαιρίες που του έδιναν όλο αυτό το διάστημα, δεν τις εκμεταλλευόταν ;
Μια καλή εμφάνιση έκανε μετά από τόσους μήνες ( χωρίς να έχει και πιο πριν κάποια ιδιαίτερη απόδοση ή έστω κάποια συνέχεια στην απόδοση του ) και κλήθηκε αμέσως στην εθνική… ωραία κίνητρα για τους υπόλοιπους…

Οι πιο ασφαλείς τρόποι τελικά, για να κληθεί κάποιος στην εθνική ομάδα είναι :
Πρώτον να είναι Έλληνας.
Δεύτερον να παίζει στο εξωτερικό, ασχέτως το που, πως και αν.
Και τρίτον να είναι παίχτης του Παναθηναϊκού.

Θα ήθελα αν μπορεί κάποιος να μου απαντήσει σε κάτι…

Πριν τρία χρόνια, την πρώτη χρονιά δηλαδή του Ρίμπο στον Ολυμπιακό, μετά από ένα παιχνίδι με την ΑΕΚ στο Ο.Α.Κ.Α. όπου είχε λήξει 0-0, ο συμπαθής Βραζιλιάνος βγήκε και δήλωσε ότι αν η ομάδα συνεχίζει να παίζει έτσι, τότε ούτε τέταρτη-πέμπτη δεν βγαίνει στο πρωτάθλημα.
Αυτό ήταν… ξεκίνησε ο πόλεμος κατά του προπονητή με τα γνωστά στο τέλος αποτελέσματα. Με αφορμή λοιπόν αυτή τη δήλωση, την έπεσαν όλοι στον προπονητή που όλος τυχαίος ήταν ο Μπάγιεβιτς. Για την ιστορία στο τέλος η ομάδα έκανε νταμπλ.

Προχθές ο ίδιος συμπαθής Βραζιλιάνος μετά την ήττα της ΑΕΚ από τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο, έκανε κάποιες δηλώσεις περί «μικρής ομάδας» της ΑΕΚ για τον τρόπο που στήθηκε στο γήπεδο.

Κι εγώ ο βλάκας ρωτάω τώρα, γιατί η προχθεσινή δήλωση δεν μεταφράστηκε το ίδιο όπως και πριν τρία χρόνια ;
Δεν είναι μπηχτή προς τον προπονητή αυτό ;
Γιατί περνάει στα ψιλά η δήλωση ;
Δεν δημιουργεί πρόβλημα στην εμπιστοσύνη των παιχτών της ΑΕΚ προς τον προπονητή τους ;
Γιατί κανένας δεν την λέει στα ίσα για τις αστείες εμπνεύσεις του Φερέρ ;

Ξέρω… τζιζζζζζζζζζζζ

Βάλτε στη θέση του Φερέρ προχθές το Λεμονή…
Το τι γλέντια θα είχαμε όλη την εβδομάδα δε λέγεται… άλλο πράμα… πόσοι σωτήρες θα πλακώνανε με λύσεις… πόσα ονόματα θα διαβάζαμε για πιθανούς αντικαταστάτες… πόσοι «τα ‘λεγα εγώ» θα δικαιώνονταν…

Ίσως αν ο Τάκης άφηνε μουστάκι… ποιος ξέρει… άβυσσος η λογική της κριτικής.

Α ! και κάτι άλλο… η ΑΕΚ παλαίμαχους δεν έχει για να κάνουν δηλώσεις μετά από τέτοιους θριάμβους όπως ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός ;

Ξέρω, τους ψάχνουν αλλά είναι άτυχοι και δεν τους βρίσκουν…

Έστω και καθυστερημένα δύο κουβέντες και για το μπάσκετ.

Αυτού του είδους τα παιχνίδια προβλέπω ότι εφέτος θα τα καθαρίζουμε πολύ πιο εύκολα απ’ ότι πέρσι και πιστεύω ότι πολύ δύσκολα θα κάνουμε τις γκέλες τις περσινές.
Προχθές με το Μαρούσι, η ομάδα έπαιξε και πάλι ωραίο μπάσκετ και κέρδισε άνετα με 93 πόντους επιθετικά, δίνοντας ταυτόχρονα χρόνο σε πολλούς παίχτες και το βασικό χωρίς να σπαταλήσει πολλές δυνάμεις ενόψει ΤΣ.Σ.ΚΑ..
Το δυσάρεστο είναι ότι μάλλον αύριο δεν θα παίξει ο Μασιγιάουσκας και ο Τσακαλίδης επομένως τα πράγματα δυσκολεύουν πάρα πολύ.

Για την ιστορία :

Δεκάλεπτα : 22-16, 45-35, 70-56, 92-73

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 3, Παπαμακάριος 2, Καυκής 3, Μπουρούσης 2, Τεόντοσιτς 6(2), Γκριρ 18(1), Βασιλόπουλος 16(4), Βασιλειάδης 10(2), Τζάκσον 16(1), Πρίντεζης 16.

Μαρούσι (Ντάρκο Ρούσο) : Νοέας 5, Χαραλαμπίδης 12(2), Μπουντούρης, Τζάζβιν 4, Μπράιαντ 17(2), Στεφανίδης 4(1), Κογιαντίνοβιτς, Παραγιός, Γλυνιαδάκης 14, Καϊμακόγλου 3(1).

Στα πλαίσια της εφορίας που με διακατέχει μετά το Σαββατιάτικο θρίαμβο και λόγο έλλειψης χρόνου, ακολουθεί ανέκδοτο…

Ένας άντρας ρωτά το γιατρό αν θα ζήσει μέχρι τα 100.
Ο γιατρός τον ρωτά :
Πίνεις, καπνίζεις ;
Όχι απαντά ο άντρας.
Γιατρός : Ξενυχτάς, παίζεις χαρτιά ;
Άντρας : Όχι βέβαια, ποτέ δεν έκανα κάτι τέτοιο μέχρι τώρα.
Γιατρός : Οδηγείς επικίνδυνα, πας με άλλη γκόμενα κάθε βράδυ ;
Άντρας : Όχι και ούτε πρόκειται.
Γιατρός : Και τότε γιατί στο διάολο θες να ζήσεις τόσο πολύ ;;;

Ένα μάτσο χάλια.

Όσο καλοπροαίρετα και να θες το δεις δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

Εκατό χρόνια να παίζαμε, γκολ δε βάζαμε. Δεν επιτρέπεται σε 90 λεπτά να μην έχουμε κάνει ούτε μια κανονική ευκαιρία στον Αστέρα. Οι φανέλες μόνες τους δεν κερδίζουν, θα πρέπει να έχουν και περιεχόμενο μέσα αλλιώς να στέλνουμε απλώστρες. Πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους οι παίχτες και ο Λεμονής με τον Ίβιτς να τραβήξουν λίγο τα λουριά.

Οι παίχτες πρέπει να σοβαρευτούν όσο ακόμα υπάρχει χρόνος γιατί για να κάνουν τα «καμάρια» τους του χρόνου στο Champions League, θα πρέπει να βγουν πρώτα. Και από ότι θυμάμαι ο τρίτος δεν βγαίνει και ο δεύτερος ξεκινάει προκριματικά σχεδόν από το Πάσχα.

Πάρα πολλά συγχαρητήρια στον μαχητικό Αστέρα για την πανάξια νίκη του και για την μέχρι τώρα πορεία του στο πρωτάθλημα. Είχε όλα αυτά που δεν είχε ο Ολυμπιακός χθες. Και πάλι μπράβο του…

Τέτοιος είναι ο αγώνας σήμερα στην Τρίπολη.

Ότι προβλήματα και να έχουμε, όσους τραυματισμούς κι αν έχουμε, όσο κι αν χρειάζονται ανάσες κάποιοι παίχτες, τον αγώνα σήμερα πρέπει να τον κερδίσουμε. Με μια νίκη απόψε σβήνουμε κατά κάποιο τρόπο τα τρία προηγούμενα Χ, μιας και ακολουθεί το ντέρμπι του ΠΑΟ με την ΑΕΚ που ότι αποτέλεσμα κι αν έρθει μας βολεύει.

Νίκη του ΠΑΟ μας φέρνει 1 βαθμό πίσω του μαζί με την ΑΕΚ, Χ μας φέρνει ένα βαθμό πίσω από την ΑΕΚ αυτή τη φορά, από 6 που ήταν πριν δύο αγωνιστικές, και νίκη της ΑΕΚ μας αφήνει βέβαια 3 βαθμούς πίσω της, αλλά παίρνουμε πλεονέκτημα έναντι του ΠΑΟ, ο οποίος θα έχει χάσει 5 βαθμούς στην έδρα του από τους συνδιεκδικητές του.

Ο αστέρας είναι ανεβασμένος τον τελευταίο καιρό μετά τα επιτυχή αποτελέσματα που έχει φέρει και αυτή του την φόρα πρέπει να του την κόψουμε. Με μια νίκη αλλάζει η ψυχολογία της ομάδας, ηρεμεί περισσότερο και με καθαρό μυαλό και χωρίς άγχος, θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί τη διακοπή του πρωταθλήματος για ξεκούραση, ανασύνταξη και καλύτερη προετοιμασία για τη δύσκολή συνέχεια που ακολουθεί.

Παράλληλα είναι και καλή ευκαιρία, αφού έτσι ήρθαν τα πράγματα, να πάρουν χρόνο συμμετοχής και παίχτες που δεν είχαν παίξει πολύ και να αποδείξουν ότι μπορεί να τους υπολογίζει ο Λεμονής όπως έκανε κι Πάντος την Τρίτη.

Αυτά δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν...

Τα Βραβεία πήραν το όνομα τους από την 81χρονη Stella Liebeck η οποία έχυσε ζεστό καφέ πάνω της και κίνησε αγωγή στα McDonalds την οποία φυσικά και κέρδισε. Η υπόθεση ενέπνευσε την δημιουργία των Stella Awards για τις πιο γελοίες και εξωφρενικές αγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το iMan παρουσιάζει τους (ηλίθιους) νικητές τις χρονιάς :

5η Θέση : H Kathleen Robertson από Austin κέρδισε $80,000 κινώντας αγωγή σε ένα κατάστημα επίπλων αφού στραμπούλιξε τον αστράγαλο της στο κατάστημα. Η κα. Robertson έπεσε κάτω όταν σκόνταψε πάνω σε ένα μικρό παιδί. Φυσικά οι ιδιοκτήτες έμεινα έκπληκτοι όταν καλέστηκαν να πληρώσουν αφού το άτακτο παιδί ήταν γιος της κύριας!

5η Θέση (Ισοπαλία) : Ο 19χρονος Carl Truman από Los Angeles κέρδισε $74,000 και ιατρικά έξοδα όταν ο γείτονας του πέρασε με το αυτοκίνητο του πάνω απ το χέρι του. Φυσικά ο Truman δεν πρόσεξε ότι ήταν κάποιος μέσα στο αυτοκίνητο την ώρα που προσπαθούσε να κλέψει τις ζάντες από τους τροχούς.

5η Θέση (Ισοπαλία 2) : Ο Terrence Dickson από την Pennsylvania έφευγε από το σπίτι που είχε κλέψει μέσα από το γκαράζ. Δεν κατάφερε όμως να βγει έξω καθώς η αυτόματη πόρτα του γκαράζ είχε χαλάσει ενώ δεν μπορούσε να μπει πίσω στο σπίτι αφού η πόρτα είχε κλείσει. Καθώς οι ιδιοκτήτες του σπιτιού βρίσκονταν σε διακοπές για 8 μέρες ο κ. Dickson παρέμεινε κλειδωμένος στο γκαράζ πίνοντας Pepsi και τρώγοντας φαγητό του σκύλου. Κίνησε αγωγή για ψυχολογικό στρες και κέρδισε $500,000.

4η Θέση : Ο Jerry Williams από το Arkansas κέρδισε $14,500 και κάλυψη ιατρικών εξόδων όταν των δάγκωσε στο κώλο ο σκύλος του γείτονα. Οι ένορκοι ήταν λίγο επιεικής αφού θεώρησαν ότι ο σκύλος προκλήθηκε μιας και ήταν δεμένος την ώρα που ο Williams προσπαθούσε να τον πυροβολήσει.

3η Θέση : Ένα εστιατόριο στη Φιλαδέλφεια αναγκάστηκε να πληρώσει αποζημίωση $113,500 όταν η Amber Carson γλίστρησε πάνω σε ένα αναψυκτικό και έσπασε τη λεκάνη της πέφτοντας στο πάτωμα. Το αναψυκτικό βρισκόταν στο πάτωμα επειδή ένα λεπτό προηγουμένως το είχε πετάξει στον φίλο της με τον οποίο τσακωνόταν!

2η Θέση : Η Kara Walton από το Delaware κέρδισε την αγωγή που κίνησε σε ιδιοκτήτη νυκτερινού κλαμπ όταν έπεσε από το παραθυράκι της τουαλέτας σπάζοντας και τα 2 μπροστινά της δόντια. Η Walton προσπαθούσε να φύγει από το κλαμπ από το παράθυρο για να μην πληρώσει το λογαριασμό. Κέρδισε $12,000.

1η Θέση (Άξια) :H νικήτρια της χρονιάς είναι η κυρία Mere Grazinski από την Oklahoma . Η κα. Grazinski αγορά ένα τροχόσπιτο μήκους 32 ποδών. Επιστρέφοντας σπίτι από ένα ποδοσφαιρικό αγώνα στον αυτοκινητόδρομο έβαλε το cruise control στα 70 μίλια και άφησε το τιμόνι για να πάει να φτιάξει σάντουιτς!!! Φυσικά το τροχόσπιτο ξέφυγε της πορείας του και αναποδογυρίστηκε χτυπώντας με φόρα. Η κα. Grazinski κίνησε αγωγή στη εταιρία κατασκευής του τροχόσπιτου γιατί κανείς δεν την συμβούλεψε ότι το cruise control δεν είναι και αυτόματος πιλότος. Κέρδισε $1,750,000 και ένα καινούργιο τροχόσπιτο. Η εταιρία αναγκάστηκε να αλλάξει τα εγχειρίδια της σε περίπτωση που υπάρχουν κι' άλλοι ηλίθιοι σαν την κυρία.

Το διάβασα, συμφωνώ απόλυτα και το μεταφέρω…

"Το σωστό είναι «Μη σταματάς να τους γλεντάς», κύριε Μπάγεβιτς. ΟΛΟΥΣ αυτούς τους εμπαθείς «μυρωδιάδες», που χρόνια τώρα σε έχουν βγάλει άσχετο και τελειωμένο."

Goal News
Βασίλης Βέργης / αυθεντικά

Λάρισα - Ζενίτ 2-3
Το άστρο της Λάρισας μάλλον έσβησε μετά την πρόκριση επί της Μπάκμπερν.
Και στο χθεσινό παιχνίδι απ’ ότι κατάλαβα, γιατί δεν το είδα, δικαιούνταν να πάρει κάτι περισσότερο από την ήττα, όπως έγινε και στο παιχνίδι με την Έβερτον.
Η Λάρισα το παλεύει αλλά δεν της βγαίνει και τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο γι’ αυτή, γιατί ούτε και στο πρωτάθλημα παίρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Κοπεγχάγη - Παναθηναϊκός 0-1
Ο Παναθηναϊκός χθες όντως έκανε μια επαγγελματική εμφάνιση.
Πέτυχε γρήγορα ένα γκολ και από ‘κει και πέρα κλείστηκε και δεν επέτρεψε στους Δανούς να κάνουν ούτε υποψία ευκαιρίας. Οι Δανοί δεν κατάφεραν να βάλουν γκολ ούτε με το πέναλτι δώρο του διαιτητή, είχαν την πρωτοβουλία και την κατοχή, αλλά δεν ήξεραν τι να κάνουν τη μπάλα. Αντίθετα ο Παναθηναϊκός αν το κυνηγούσε λίγο περισσότερο θα μπορούσε να πετύχει κι άλλο γκολ και να καθαρίσει ακόμα πιο άνετα. Το καλό γι’ αυτόν είναι ότι δεν ξόδεψε και δυνάμεις ενόψει ντέρμπι.

Το χθεσινό παιχνίδι απέδειξε ότι άδικα προσπαθούσαν “κάποιοι Παναθηναϊκοί” να καλλιεργήσουν ένα κλίμα ότι η Κοπεγχάγη είναι ομαδάρα, με αρκετά λεφτά, πολύ δυνατή έδρα, ότι δυσκόλεψε την υπερομάδα της Μπεμφίκα και ότι κάποτε κέρδισε την Μάντσεστερ, για να έχουν μια πισινή σε περίπτωση στραβής. Όπως επίσης ότι αν πριν το παιχνίδι τους έδιναν το Χ, θα το έπαιρναν άνετα από τον Παναθηναϊκό και «θα έκλειναν το τάβλι». Τα παραπάνω έβγαιναν από τους ρεπόρτερ της ομάδας. Αν αυτό τώρα, να υποτιμούν δηλαδή και να μην εμπιστεύονται, οι ίδιοι την ομάδα τους, δεν προβληματίζει τον κόσμο της ομάδας, εμένα δεν μου πέφτει λόγος.

Άρης - Ερυθρός Αστέρας 3-0
Μια μεγάλη και πολύ σημαντική νίκη για τον Άρη που τον φέρνει πιο κοντά την πρόκριση.
Η χθεσινή εικόνα και παρουσία, τακτικά, της ομάδας ήταν φανερό ότι ήταν δουλειά και σχέδιο Μπάγιεβιτς. Έτσι ακριβώς έστηνε και τον Ολυμπιακό στα παιχνίδια του C.L. όταν έκανε τις τρεις νίκες πριν τρία χρόνια στο Καραϊσκάκη. Ο Άρης έχει μια πάρα πολύ καλή ομάδα, η οποία είναι σοβαρή στο γήπεδο σε όλα της τα παιχνίδια και δυσκολοκατάβλητη. Για τον προπονητή της για μένα τα λόγια είναι περιττά. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι ο Ερυθρός Αστέρας δεν είναι καμιά ομαδούλα και ότι πριν λίγο καιρό λίγο έλειψε να κερδίσει την Μπάγερν. Επίσης ότι το 3-0 δεν αντικατοπτρίζει ακριβώς την εικόνα του αγώνα και μάλλον κρίνεται υπερβολικό. Για τους Αριανούς όμως δεν έχει σημασία… και καλά κάνουν και το πανηγυρίζουν αρκεί να μην μείνουν σ’ αυτό.

Για ένα παιχνίδι που τελειώνει με 28 πόντους διαφορά και επιθετικά έχεις βάλει 104, δεν μπορείς να πεις και πολλά πράγματα.

Η ομάδα έπαιξε πολύ ωραίο μπάσκετ, έτρεξε, σούταρε και αμυντικά τα πήγε καλύτερα απ’ ότι άλλες φορές. Οι 76 πόντοι στην άμυνα δεν είναι λίγοι, αλλά σε ένα τόσο ανοιχτό παιχνίδι είναι λογικό, εκτός και αν ο αντίπαλος σου είναι πραγματικά ανύπαρκτος.
Ο Ολυμπιακός χθες έπαιξε το μπάσκετ του προπονητή του, αν καταφέρει να παίζει αυτό το μπάσκετ πιο συχνά και με πιο δυνατούς αντιπάλους, θα είμαστε όλοι πιο ευχαριστημένοι.

Το επόμενο παιχνίδι θα είναι ένα σημαντικό τεστ γιατί παίζουμε στη Μόσχα με την ΤΣ.Σ.ΚΑ που προέρχεται κι αυτή από ήττα στη Λιουμπλιάνα (εκεί που χάσαμε κι εμείς). Εκεί χρειαζόμαστε μια καλή εμφάνιση και σε περίπτωση ήττας, που είναι και το πιο πιθανό, μια ήττα με όσο το δυνατόν με πιο μικρή διαφορά γίνεται γιατί προβλέπω να γίνεται μπάχαλο στον όμιλο και θα πρέπει να προσέξουμε πολύ τις διαφορές.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 22-11, 46-36, 78-62, 104-76

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον): Μπλάκνεϊ 3, Παπαμακάριος, Γουντς 23(2), Ματσιγιάουσκας 24, Μπουρούσης, Βασιλόπουλος 2, Γκριρ 9(1), Βασιλειάδης 11(3), Πρίντεζης 6, Τσακαλίδης 2, Τεόντοσιτς, Τζάκσον 24(2)

Βίρτους Μπολόνια (Στέφανο Πιλαστρίνι): Χόλαντ 18(2), Σπένσερ 20(6), Κονρόι 9, Άντερσον 8, Κροσαριόλ 4, Τζιοβανόνι 6, Κιάτζικ 2, Κανέλο 4, Λεστινι, Γκάρι 5(1)

- Φίλησε με, φωνάζει παθιάρικα η κοπέλα.
- Δεν μπορώ, είσαι η γυναίκα του αδελφού μου! Κανονικά και που πηδιόμαστε, κακώς κάνουμε...

Τζώρτζ Όργουελ

Εκδότης : ΚΑΚΤΟΣ
Αριθμός σελίδων : 342

Περιγραφή :
Το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, παρακολουθώντας συνεχώς τους πάντες και τα πάντα μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις.
Όλα προσαρμόζονται στη μία και μοναδική αλήθεια, αυτή που πρεσβεύει το Κόμμα, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Μεγάλος Αδελφός. Όλα, ακόμα και το παρελθόν, όποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον, και όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν.
Το έγκλημα της σκέψης είναι το θανάσιμο αμάρτημα. Γι' αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξή του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα. Και όποιος υποπέσει σε έγκλημα σκέψης πρέπει να οδηγηθεί στον θάνατο αναμορφωμένος: θα πεθάνει αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό.

Όταν ο Όργουελ έγραφε το βιβλίο του, το 1984 ήταν μέλλον. Σήμερα είναι παρελθόν. Αλλά, μετά από το έργο αυτό, το πραγματικό 1984 θα είναι πάντα μια χρονιά του μέλλοντος, η πρώτη ενός ζοφερού μιλένιουμ που απειλεί την ανθρώπινη ιστορία.
Ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία του εικοστού αιώνα, το 1984 διαβάστηκε σαν μανιφέστο και θαυμάστηκε σαν προφητεία. Η εφιαλτική του αλήθεια για το κράτος της θανατερής τρομοκρατίας απέχει μόλις ένα βήμα από το να γίνει πραγματικότητα: ήδη ο Μεγάλος Αδελφός μάς βλέπει.

Επιβεβαιώθηκε και στο γήπεδο, ότι φαβορί χθες ήταν η Ρεάλ.

Ο Ολυμπιακός όπως πήγε το παιχνίδι πήρε μια υπερπολύτιμη ισοπαλία (0-0) που τον κρατάει μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης. Από πλευράς απόδοσης η ομάδα δεν ήταν τόσο καλή. Απείλησε ελάχιστα στην επίθεση, μιας και «ξόδευε» τζάμπα τις καλές προϋποθέσεις που της παρουσιάζονταν και έκανε πολλά λάθη στη μεσαία γραμμή.

Παρόλα αυτά η ομάδα έδειξε πειθαρχία, σοβαρότητα, δύναμη, πάθος και θέληση για ένα καλό αποτέλεσμα. Αν και η Ρεάλ σε κάποια σημεία του αγώνα σας στριμώξε άσχημα, δεν προβήκαμε σε αντιποδοσφαιρικά τεχνάσματα καθυστερήσεων, ούτε και προσπαθήσαμε να «χαλάσουμε» το ρυθμό του αγώνα. Το πήραμε το Χ με την αξία μας παίζοντας όσο μπορούσαμε υπό τις υπάρχουσες συνθήκες και με σύμμαχο βέβαια την απαραίτητη σε τέτοιες περιπτώσεις, τύχη. Και μόνο γι’ αυτό, η ομάδα είναι άξια συγχαρητηρίων.

Ο Ολυμπιακός χθες έπαιξε για 20-25 λεπτά με μια άμυνα που «δεν υπάρχει». Με Πάντο, Πάτσα, Ζεβλάκοφ και Αρτσούμπι. Η διαχείριση των δυσκολιών που αντιμετώπισε η ομάδα και πριν και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού από τον Λεμονή, ήταν υποδειγματική τόσο στο αγωνιστικό όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι. Ο Ολυμπιακός όσο κωμικό και ν' ακούγεται, πήρε το Χ από μια πλήρης Ρεάλ η οποία ήθελε πολύ το παιχνίδι, με τα δεύτερα !!!

Όσο αφορά τον συγκλονιστικό χθες Πάντο, θέλω να πω ότι δεν έγινε ξαφνικά παιχταράς σε ένα βράδυ και ούτε θα γίνει ποτέ. Ο Πάντος είναι ένας παίχτης που αυτό που μπορεί να σου δώσει θα στο δώσει, δεν θα τον δεις ποτέ να αδιαφορεί, έχει φιλότιμο και σέβεται και τιμά την φανέλα που φορά. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Λεμονής τον χαρακτήρισε «σούπερ σταρ». Είναι από τους ποδοσφαιριστές που αν έχεις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες δεν μπορείς να τον έχεις βασικό στην ενδεκάδα, γιατί ενώ είναι πάρα πολύ καλός αμυντικός υστερεί πολύ όταν χρειάζεται να βγει μπροστά. Ο Πάντος είναι ένα πάρα πολύ καλό back up πλάγιου αμυντικού και παίχτης ειδικών αποστολών. Είναι ένας απ’ αυτούς που αποτελούν τον ανύπαρκτο πάγκο του Ολυμπιακού κατά τους «ειδικούς».

Και τέλος κάτι για τον κόσμο… αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε αυτούς που βρέθηκαν χθες στο γήπεδο για την όλη παρουσία τους. Δεν σταμάτησαν να ενισχύουν την ομάδα όλο το ενενηντάλεπτο, ήταν κόσμιοι και το βασικότερο δεν άγχωσαν την ομάδα όταν δεχόταν μεγάλη πίεση. Ελπίζω να συνειδητοποίησαν όλοι, πόσο έλειψε αυτός ο χθεσινός κόσμος από την ομάδα στο πρώτο παιχνίδι με την Λάτσιο. Ίσως με τη βοήθεια του να είχαμε κρατήσει 1-0 και να συζητάγαμε διαφορετικά τώρα.

Όλα τώρα θα κριθούν στη Ρώμη. Εκεί θα μάθουμε αν μπορούμε να βγούμε δεύτεροι ή τέταρτοι. Όπως και να ‘χει πάντως, η ομάδα απέδειξε χθες ότι έχει βάλει τις βάσεις για να φτιάξει μια πραγματικά καλή ομάδα και χαίρομαι που αυτή την προσπάθεια την οδηγεί από τον πάγκο, ένας άνθρωπος όπως ο Λεμονής.

Για το βραδινό παιχνίδι έχω την εντύπωση ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι το φαβορί είναι η Ρεάλ.
Από ‘κει και πέρα εμείς θα πρέπει να μπούμε στον αγώνα όπως ακριβώς και πριν 15 μέρες στη Μαδρίτη και να διεκδικήσουμε ότι περισσότερο μπορούμε. Με μια αντίστοιχη εμφάνιση, μπορούμε να έχουμε βάσιμες προσδοκίες για κάτι καλό το βράδυ.
Δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε ότι ο βαθμός δυσκολίας του παιχνιδιού είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ότι ήταν στ’ άλλα δύο εκτός έδρας παιχνίδια που δώσαμε με Ρεάλ και Βέρντερ. Σε αυτά ουσιαστικά δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα, υπήρχε λιγότερη πίεση και άγχος και δεν μας ήξεραν και σαν ομάδα όπως τώρα. Βασικό επίσης ήταν, ότι ούτε εμείς ξέραμε τι μπορεί να κάνει αυτή η ομάδα για να έχουμε μεγαλύτερες ελπίδες και προσδοκίες για κάτι καλό όπως έχουμε σήμερα.
Ακόμη θα πρέπει να συνυπολογίσουμε, ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε χάσει τη σιγουριά που μας έδινε η έδρα μας, ενώ ταυτόχρονα έχουν αυξηθεί κι απαιτήσεις του κόσμου μετά τις μέχρι τώρα καλές εμφανίσεις της ομάδας. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πω ότι συμφωνώ απόλυτα και με την τοποθέτηση του Λεμονή για τον κόσμο :

"Ο κόσμος πρέπει να ξέρει, ότι δεν είναι δυνατόν στο Τσάμπιονς Λιγκ να επιτίθεσαι ενενήντα λεπτά, αυτό δηλαδή που συμβαίνει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Έχω την αίσθηση ότι αυτή την προσπάθεια που γίνεται στον Ολυμπιακό την έχει καταλάβει ο κόσμος και μας βοηθάει πάρα πολύ. Αυτό, θα είναι καθοριστικό στην εξέλιξη του παιχνιδιού. Καμία φορά, λέμε ότι ο κόσμος είναι ο δωδέκατος παίκτης, αλλά και η πίεση που ασκεί ο κόσμος μερικές φορές στην ομάδα, με το να θέλει να είναι συνέχεια στην αντίπαλη περιοχή, μας έχει βγάλει αρκετές φορές από την τακτική μας"

Η Ρεάλ θα μπει στο γήπεδο για να χτυπήσει το παιχνίδι και να εξασφαλίσει την πρόκριση. Έχει μεγάλο κίνητρο για να το κάνει και δεν ήρθε εδώ για διαδικαστικούς λόγους όπως έγινε πριν δύο χρόνια. Αν τώρα σε αυτές τις δυσκολίες προσθέσουμε και τις πολύ μεγάλες και σημαντικές ελλείψεις των Άτζα, Λεντέσμα και Τοροσίδη, οι οποίοι ήταν βασικότατα κλειδιά για τις μέχρι τώρα καλές εμφανίσεις στο C.L. αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο δύσκολο έργο θα έχει σήμερα η ομάδα. Μακάρι να αντέξουν ο Στολτίδης με τον Πάτσα και να τα καταφέρει ο Πάντος.

Μετά το παιχνίδι στη Μαδρίτη βρήκα αυτό :

Μακάρι να πέσουν μέσα…

Το παλέψαμε, το κυνηγήσαμε, το διεκδικήσαμε αλλά στο τέλος δεν μας έκατσε. Δεν πειράζει… συνεχίζουμε.
Χάσαμε ένα παιχνίδι που παίχτηκε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Παρόλα αυτά η εμφάνιση τις ομάδας ήταν πολύ καλή και δεν είχε καμία σχέση με αυτή στη Λιουμπλιάνα. Το καλό από αυτή την ήττα, είναι ότι η διαφορά των τεσσάρων πόντων είναι διαφορά ανατρέψιμη στο ΣΕΦ, αν πάμε κι δυο χωρίς απώλειες μέχρι τότε.

Επίσης αν και ανέτοιμες κι δυο ομάδες, μπορέσαμε να τις «ζυγίσουμε» και η γνώμη μου είναι ότι δεν έχουν μεγάλες διαφορές. Στο μόνο που υπερτερεί ο Παναθηναϊκός είναι στην ομοιογένεια και στα σωστά σφυρίγματα στη σωστή στιγμή.

Αν τώρα στην ομάδα προστεθεί ο υγιής Βασιλόπουλος, ο Σεϊμπούτις και θεού θέλοντος ο Σχορτσιανίτης, τότε οι λύσεις και οι επιλογές στην ομάδα αυξάνονται σημαντικά.

Και κάτι τελευταίο… δεκάλεπτα όπως το τρίτο, μπορεί να είναι καταστρεπτικά για την ομάδα. Πρέπει να τα περιορίσουμε όσο γίνεται περισσότερο γιατί δεν θα είναι κάθε μέρα πασχαλιά να μπαίνουν τρία σερί τρίποντα από το Φάληρο (όπως μπήκαν αυτά του Γκριρ) και να σε βάζουν πάλι στο παιχνίδι. Αν δεν έμπαιναν αυτά τα τρίποντα μπορεί να λέγαμε άλλα τώρα.

Όσο αφορά το βίντεο που παίχτηκε στην αρχή (διάβασα γι’ αυτό κι δεν το είδα), είναι ανάλογο της ποιότητας των διοικούντων της ομάδας. Επομένως καμία έκπληξη…

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 19-18, 33-36, 57-49, 81-77

Παναθηναϊκός (Ζέλικο Ομπράντοβιτς) : Ντικούδης 8, Τσαρτσαρής 4, Διαμαντίδης 10, Γιασικεβίτσιους 7 (2/3 δίποντα, 1/5 τρίποντα), Χατζηβρέττας, Σπανούλης 27 (6/6 βολές, 6/11 δίποντα, 3/6 τρίποντα, 5 ασίστ), Μπατίστ 13 (11 ριμπάουντ), Περπέρογλου, Ουίνστον 12 (3/3 δίποντα, 2/4 τρίποντα), Βούγιανιτς, Μπετσίροβιτς, Ζίζιτς.

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Γκριρ 23 (10/10 βολές, 2/7 δίποντα, 3/5 τρίποντα), Μασιγιάουσκας 11 (4/4 βολές, 2/5 δίποντα, 1/3 τρίποντα), Παπαμακάριος, Τζάκσον 14 (5/10 δίποντα), Μπουρούσης 4, Βασιλειάδης, Τεόντοσιτς, Μπλάκνεϊ 9 (3/5 τρίποντα), Τσακαλίδης 2, Βασιλόπουλος 5, Καυκής, Πρίντεζης 9 (8 ριμπάουντ).

Έχασε και τη γλιτώσαμε…

Η κατάσταση είχε γίνει πλέον δραματική.

Όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος, σοκαρισμένος προσπαθεί να εξηγήσει πως έγινε το μοιραίο και η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, με την καλύτερη άμυνα του πλανήτη και το αχανές βάθος πάγκου έχασε δεχόμενη δύο γκολ στη έδρα της, από τον ταλαίπωρο Ηρακλή των χιλίων προβλημάτων…

* η φωτογραφία είναι κλεμμένη από το Blog του Παράλληλου.

Τελικά τα καταφέραμε.

Ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε κατά τη γνώμη μου πολύ καλύτερος του αναμενομένου και μας έπαιξε στα ίσα μέσα στο Καραϊσκάκη. Εμείς από την άλλη μπήκαμε δυνατά στο παιχνίδι αλλά μετά τον τραυματισμό του Λεντέσμα και την αναγκαστική αλλαγή του, η ομάδα έχασε τον ρυθμό της και ο ΠΑΟΚ ξεθάρρεψε αρχίζοντας να βγαίνει στην κόντρα πιο εύκολα και να εκμεταλλεύεται την αμυντική μας ολιγωρία. Έτσι έγινε και στη φάση του γκολ όπου προηγήθηκε με 0–1.
Στο δεύτερο ημίχρονο μπήκαμε πιο δυνατά και για 20 – 25 λεπτά βομβαρδίζαμε τον ΠΑΟΚ κλείνοντας τον στη περιοχή του και καταφέρνοντας να γυρίσουμε το παιχνίδι με γκολ του Τοροσίδη και του Κοβάσεβιτς.
Μετά το 2-1 είχαμε τις προϋποθέσεις να πετύχουμε κι άλλο γκολ και να καθαρίσουμε το παιχνίδι αλλά όπως είπε κι Λεμονής δεν είχαμε καθαρό μυαλό, με αποτέλεσμα μέχρι να λήξει το παιχνίδι να μας φύγει πάλι η ψυχή γιατί δεν έχουμε δει και λίγα φέτος.

Με λίγα λόγια ήταν ένα πολύ καλό ματς με ωραίο ανοιχτό ποδόσφαιρο, με φάσεις και ρυθμό και από τις δυο ομάδες. Ήταν από αυτά τα παιχνίδια που χαίρεσαι να τα βλέπεις και σαν τρίτος. Δηλαδή δεν ήταν μια επαγγελματική νίκη.

Ευτυχώς όπως πήγε το παιχνίδι πήραν και κάποιες ανάσες ο Κοβάσεβιτς και ο Λούα Λούα (ο οποίος θα πρέπει να γίνει λίγο πιο απλός στο παιχνίδι του) γιατί την Τρίτη τους περιμένει πολύ τρέξιμο και τους δύο. Συν ότι πήραν λεπτά συμμετοχής και Κωνσταντίνου και ο Μήτρογλου

Αυτός ο Χριστοδουλόπουλος ήταν όλα τα λεφτά για τον ΠΑΟΚ. Εντυπωσιακός και ουσιαστικός, αδικείται εκεί πάνω…

…και μέτρο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το σημερινό παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ.

Ο ΠΑΟΚ τα τελευταία 2.000 χρόνια, δεν αποτέλεσε ποτέ σοβαρό λόγο ανησυχίας στον Ολυμπιακό στα εντός έδρας παιχνίδια του και γι’ αυτό έχουμε υποστεί από την συμπαθή κυβερνητική ομάδα, αρκετές γκέλες στο παρελθόν.

Το απόγευμα πρέπει να μπούμε σοβαρά στο παιχνίδι και να προσπαθήσουμε να το καθαρίσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γίνεται για να μπορέσουμε στην πορεία να κάνουμε συντήρηση δυνάμεων και να ξεκουράσουμε κάποιες πολύτιμες μονάδες (βλέπε Γκαλέτι, Τζόλε και Λουα Λούα) για να τους έχουμε την Τρίτη όσο το δυνατόν πιο «φρέσκους».
Πράττοντας έτσι, μπορείς να δώσεις χρόνο συμμετοχής σε παίχτες που δεν έχουν παίξει πολύ και που χρειάζονται παιχνίδια για να «λυθούν» και να δείξουν τις ικανότητες τους. Όχι φιλικά, αλλά επίσημα και δυνατά όπως αυτό με τον ΠΑΟΚ και με συμπαίχτες όχι τους άλλους παγκίτες, αλλά τους βασικούς. Μόνο έτσι βοηθάς και αυτούς και την ομάδα.

Ξέρω ότι δεν είναι σωστό να παίζεις με τον ΠΑΟΚ προγραμματίζοντας έμμεσα το επόμενο παιχνίδι με τη Ρεαλ, αλλά πιστεύω ότι αυτή τη φορά χρειάζεται, γιατί το παιχνίδι της Τρίτης είναι ίσως το πιο σημαντικό της χρονιάς για την ομάδα, όχι τόσο γι’ αυτό καθ’ αυτό το παιχνίδι, αλλά για τα όσα ακολουθούν συνήθως μετά από τέτοια παιχνίδια, αν δεν έχει έρθει το θετικό αποτέλεσμα.
Με συνέπειες συνήθως αρνητικές και εντός και εκτός Ελλάδος. Οι Ολυμπιακάρες καραδοκούν.
Αυτό όμως θα το αναλύσουμε στην ώρα του.

Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη για το σημερινό παιχνίδι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υποτιμώ τον ΠΑΟΚ. Η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων είναι μεγάλη και αυτό μου δίνει το δικαίωμα να ευελπιστώ σε ένα γρήγορο «καθάρισμα» και σωστή διαχείριση μετά.
Αν και για το πρώτο είμαι πιο σίγουρος απ’ ότι για το δεύτερο.

ΥΓ. ακούω να πέφτει πολύ ειρωνεία για τον Αρτσούμπι τις τελευταίες μέρες και εύχομαι να του δώσει ο Τάκης το χρόνο σιγά σιγά για να μπορέσει να τους εκθέσει, όπως έκανε στην πορεία κι Κοβάσεβιτς.
Κι εμένα δεν μπορώ να πω ότι με έχει πείσει ή μ’ έχει εντυπωσιάσει, αλλά πριν τον απορρίψω θέλω να έχει πάρει όλο τον απαραίτητο χρόνο που δικαιούται.
Το σχόλιο έχει να κάνει όχι τόσο για τον Αργεντίνο, αλλά περισσότερο για τους πονηρούς που δεν χάνουν ευκαιρία να…

Άντε παιδιά και την άλλη βδομάδα έχει σφυρίχτρες !!!

Αφορμή της παρακάτω έμπνευσης, το αυριανό ντέρμπι μπάσκετ Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού στο κλειστό του ΟΑΚΑ.

...........

Και τώρα τα αγαπημένα μου...
Χθες είχαμε βραβεύσεις από τον ΠΣΑΠ.

Ας δούμε λοιπόν τι έγινε :

Καλύτερο Goal 5ης αγωνιστικής : Γκουστάβο Μαντούκα (ΑΕΚ)
Καλύτερο Goal 6ης αγωνιστικής : Ισμαέλ Μπλάνκο (ΑΕΚ)
MVP 6ης αγωνιστικής : Σωκράτης Παπασταθόπουλος (ΑΕΚ)

Και ας δούμε τώρα και τι δεν είδαμε :

Καλύτερος πρόεδρος Super League : Ντέμης Νικολαΐδης (ΑΕΚ)
Καλύτερος προπονητής Super League : Λορένσο Σέρα Φερέρ (ΑΕΚ)
Καλύτερος πανηγυρισμός Super League : Ισμαέλ Μπλάνκο (ΑΕΚ)
Καλύτερο μουστάκι Super League : Λορένσο Σέρα Φερέρ (ΑΕΚ)
Καλύτερη ομάδα Super League : ΑΕΚ
Καλύτερος πάγκος ομάδας Super League : ΑΕΚ
Καλύτερη άμυνα Super League : ΑΕΚ
Καλύτερη επίθεση Super League : ΑΕΚ
Καλύτερη έδρα Super League : ΑΕΚ
Καλύτερη φανέλα Super League : ΑΕΚ
Καλύτερο ιατρικό team Super League : ΑΕΚ
Καλύτερος φροντιστής Super League : ΑΕΚ
Καλύτεροι οπαδοί Super League : ΑΕΚ
Καλύτεροι ρεπόρτερ Super League : ΑΕΚ
Καλύτερες οπαδικές εφημερίδες Super League : ΑΕΚ
Πιο συμπαθής ομάδα Super League : ΑΕΚ
Λιγότερο ευνοημένη ομάδα Super League : ΑΕΚ
Ομάδα με το πιο όμορφο ρόστερ (για γυναίκες) Super League : ΑΕΚ

Και τέλος, σε γκάλοπ που διεξήχθει στα πλαίσια της βράβευσής, στην ερώτηση «Τι ομάδα θα θέλατε να ήσασταν, αν δεν ήσασταν αυτή που είστε ;» απάντησαν :
-99,0% ΑΕΚ
-00,5% Καμία
-00,5% Δεν ξέρω δεν απαντώ

Δεν συνηθίζω να γράφω ή να προτείνω κάτι για ταινίες, αλλά σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση.

Είδα χθες την ταινία «The Lives Of Others». Δεν είναι κάποια Hollywoodιανή ταινία με πασίγνωστους ηθοποιούς, όμορφα εξωτερικά γυρίσματα και εντυπωσιακά ειδικά εφέ, αλλά είναι μια πιο απλή και πιο “πραγματική” Γερμανόφωνη ταινία, η οποία μας μεταφέρει στο 1984 στο ανατολικό Βερολίνο και μας εξιστορεί πως κάποιος αξιωματούχος του «καθεστώτος», μέσα από την αποστολή του να παρακολουθήσει κάποιο επώνυμο ζευγάρι, συνειδητοποιήσει το άδειο της δικής του ζωής και ανακαλύπτει ένα διαφορετικό τρόπο ζωής στον οποίο είναι πολύ δύσκολο να αντισταθεί.

Πραγματικά αξίζει να τη δει κανείς…

Δύο φιλικά ζευγάρια αποφάσισαν να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο σε ένα ξενοδοχείο..
Μόλις έφτασαν σκέφτηκαν να κάνουν ανταλλαγή συντρόφων έτσι για δοκιμή. Μετά από 2 ώρες άγριο σεξ δίπλα στο τζάκι ο ένας τύπος λέει:
- Γουάου ήταν το καλύτερο σεξ που έκανα ποτέ ! Αναρωτιέμαι άραγε πώς να τα πάνε και τα κορίτσια...

Τώρα για ένα παιχνίδι που δεν εμφανίστηκες καν, τι μπορείς να πεις ;

Την ομάδα χθες την έκοψα πολύ ματιασμένη. Τα παιδιά δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους και περίμεναν πότε θα πάνε με αλλαγή στον πάγκο για να χασμουρηθούν και να τους βγει το μάτι.

Ο Γουντς φαινόταν ότι νύσταζε ακόμα. Μάλλον κάποιος πρέπει να τον ξύπνησε απότομα και για να του τη σπάσει δεν έπαιρνε καμία προσπάθεια.
Αντιθέτως προσπάθειες έπαιρνε ο Γκριρ ο οποίος ήταν στιγμές που νόμιζες ότι οι άλλοι τέσσερεις στην ομάδα υπάρχουν μόνο για να έχει παρέα στο γήπεδο και για να του κάνουν hi five όταν ολοκληρώνει κάποια προσπάθεια.
Ο Μπουρούσης ήταν εμφανές ότι βαριότανε. Δεν είχε κουράγιο από την βαρεμάρα, ούτε να διαμαρτυρηθεί στους διαιτητές. Κάθε φορά που έβγαινε αλλαγή, έβαζε σε πειρασμό τον ΣΚΑΙ να βάλει διαφημίσεις μέχρι να πάει στον πάγκο.
Του Τσακαλίδη δυστυχώς του βγήκε χθες η κούραση του ταξιδιού από την Αμερική και δεν είχε δυνάμεις να βοηθήσει.
Ο Ματσιγιάουσκας που ήταν πιο δραστήριος από τους άλλους, δεν πήρε πολλές προσπάθειες και δε βοήθησε στα κρίσιμα σημεία.
Ο Πρίντεζης ήταν καλός είχε ενέργεια και θέληση να βοηθήσει αλλά δυστυχώς κουράστηκε να τρέχει μόνος και στο δεύτερο ημίχρονο ήταν σαφώς επηρεασμένος από της κακές παρέες με τους συμπαίχτες του.
Ο Τζάκσον ήταν από αυτούς που βοήθησαν επιθετικά να γλιτώσουμε την τσόντα αλλά η άμυνα είναι άγνωστη λέξη γι’ αυτόν. Την αφήνει για τους άλλους τέσσερεις. Είναι φαν του δόγματος «Γκριρ» από την ανάποδη όμως.
Ο Μπλάκνεϊ ήταν ο μόνος που ήταν σοβαρός καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Οι υπόλοιποι γλιτώνουν το κράξιμο λόγο μικρής συμμετοχής.
Και για να κλείσω με τον Γκέρσον... κάποιος πρέπει να του πει ότι τα time out ο προπονητής τα παίρνει όταν φαίνεται να χάνει το δρόμο της η ομάδα και όχι για να βάλει διαφημίσεις το κανάλι.

Και τώρα πέρα από την πλάκα…

Μας σώνει ακόμα η βάσιμη δικαιολογία των λίγων παιχνιδιών και της έλλειψης ρυθμού. Το κακό όμως είναι ότι σε αυτές της έδρες και με αυτές τις ομάδες, πρέπει να φεύγεις με το διπλό αν θες να τερματίσεις στις δύο πρώτες θέσεις και να μπεις επικεφαλής ομίλου στην επόμενη φάση. Αυτό πληρώσαμε και πέρσι τερματίζοντας τρίτοι και αυτό θα πρέπει να προσέξουμε φέτος.

Αγωνιστικά δε μπορεί να κάνεις 21 λάθη και να χάνεις 12 αμυντικά ριμπάουντ σε εκτός έδρας παιχνίδι και να θέλεις να κερδίσεις, όπως επίσης δεν δικαιολογείται να χάνεις παιχνίδι με εννέα πόντους διαφορά και ο αντίπαλος σου να έχει 4/27 τρίποντα !!!
Και οπωσδήποτε κάτι θα πρέπει να γίνει με αυτή την άμυνα. Δεν γίνεται σε δυο παιχνίδια να έχουμε φάει 90 πόντους από την Ταού και 87 από την Ολίμπια. Έχουμε μέσο όρο 88,5 πόντους παθητικό. Ένα νούμερο που θα το ζήλευαν όλες οι ομάδες της Ευρώπης... για την επίθεση. Ήμαρτον…

Αυτό είναι που μας χωρίζει ακόμη από τον Παναθηναϊκό. Ο βάζελος έχει κάνει μέχρι τώρα 4 άσχημα παιχνίδια (2+2) και τα έχει, έστω και δύσκολα, κερδίσει και τα τέσσερα γιατί είναι σοβαρός και πειθαρχειμένος. Δεν έχει απώλειες βαθμών και όταν έρθει η στιγμή θα παίξει και καλό μπάσκετ χωρίς να έχει υποστεί ουσιαστική φθορά.

Πολλά συγχαρητήρια στο Μίχα Ζούπαν. Είναι το παλικάρι με το πρόβλημα ακοής που μας έκλεισε το σπίτι.

Προβλέπω ότι και φέτος θα πηγαίνουμε από το Ζενίθ στο Ναδίρ από βδομάδα σε βδομάδα.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 14-21, 37-34, 56-53, 87-78

Ολίμπια Λιουμπλιάνας (Μέμι Μπετσίροβιτς): Ντόντσιτς, Μπούκερ 5, Μότσνικ 8 (2), Ντράγκιτς 12, Ρίζβιτς 2, Μίλιτς 16, Ούκιτς 10, Μπέγκιτς 4, Αντερσον, Ζούπαν 14 (1), Τέιλορ 16 (1).

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον): Γκριρ 15 (3/10 διπ., 1/3 τριπ., 6/6 βολές), Ματσιγιάουσκας 15 (3/3 διπ., 1/1 τριπ., 6/8 βολές)), Τζάκσον 20 (4/6 διπ., 2/2 τριπ., 6/8 βολές, 5 ριμπ. 4 λάθη), Γουντς 4, Πρίντεζης 13 (6/7 διπ., 0/2 τριπ., 1/3 βολές), Τσακαλίδης, Μπουρούσης 2 (4 λάθη), Μπλάκνεϊ 6 (2/3 τριπ.), Τεόντοσιτς, Καυκής, Βασιλειάδης 3 (1/2 τριπ.), Παπαμακάριος.

ΥΓ. λόγο καλής διάθεσης από το μαγικό μπάσκετ που παίξαμε χθες, αργότερα ακολουθεί ανέκδοτο.

Διπλό το κέρδος χθες για την ομάδα.
Από την μια πρόσθεσε άλλον έναν τίτλο στη συλλογή της και από την άλλη κέρδισε και τους «μικρούς». Μπορεί όχι όλους αμέσως, αλλά στην πορεία "εύκολα", αν τους δώσουν την ανάλογη προσοχή, εμπιστοσύνη και ευκαιρίες.

Ο Μήτρογλου, ο Αρτσούμπι, ο Μενδρινός και ο Σηφάκης έδειξαν κατά την γνώμη μου ότι μπορούν να βοηθήσουν άμεσα την ομάδα και να δώσουν τις απαραίτητες λύσεις στον προπονητή και τις απαραίτητες ανάσες στους βασικούς όποτε τις χρειαστούν.
Μια κουβέντα μόνο για τον Αρτσούμπι και τον Μενδρινό.
Για τον πρώτο θα ήθελα χθες να μπορούσα να τον δω σαν αριστερό χαφ και όχι σαν αριστερό μπακ. Παρόλα αυτά και σε αυτή τη θέση ήταν καλός και πρόσφερε.
Και για τον δεύτερο, ο οποίος ήταν κι αυτός πολύ καλός, ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεται για να δείξει το κάτι παραπάνω. Αν γίνει πιο απλός και πιο ομαδικός θα είναι ακόμα καλύτερος.

Για τους πιτσιρικάδες τώρα τι να πω… και ο Σοϊλέδης, και ο Κατσικόγιαννης ήταν φοβεροί.
Ο πρώτος νόμιζες ότι έχει πολλά παιχνίδια στα πόδια του με την ομάδα. Έπαιρνε αρκετές προσπάθειες και δεν κώλωνε πουθενά. Ο δεύτερος είχε πιο αθόρυβη προσφορά λόγο θέσης, αλλά ήταν σχεδόν σε όλες τις φάσεις μέσα, καλύπτοντας πολλά χιλιόμετρα και δίνοντας ενέργεια στο κέντρο.
Ο Βασιλόγιαννης τώρα έπαιξε πολύ λίγο για να μπορούμε να πούμε κάτι, αλλά δείγματα γραφής έχουμε πάρει κι απ’ αυτόν.

Ο Νούνιες με τον Κωνσταντίνου με προβλημάτισαν λίγο.
Τους περίμενα καλύτερους. Ο Αργεντινός βέβαια δεν έπαιζε ακριβώς στη θέση του και ως ένα βαθμό δικαιολογείται. Ο Κύπριος όμως έδειξε γιατί δεν τον εμπιστεύεται ακόμα ο Λεμονής. Κρίμα… ελπίζω σύντομα να καταφέρει να βρει τον καλό εαυτό του γιατι μπορεί να προσφέρει πολλά στην ομάδα. Στην περίπτωση του πιστεύω, ότι περισσότερο το πρόβλημα είναι ψυχολογικό και λιγότερο αγωνιστικό.

Εν κατακλείδι όλα πήγαν καλά χθες… και την κούπα πήραμε και με τους πιτσιρικάδες χαρήκαμε.

Για την ιστορία :

Ολυμπιακός – Λάρισα 1 – 0 (39^ο Μήτρογλου)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Τάκης Λεμονής): Σηφάκης, Πάντος, Τοροσίδης, Ζεβλάκοβ, Αρτσούμπι, Κατσικογιάννης, Μενδρινός, Σοϊλέδης (77' Γκαλέτι), Νούνιες (77' Βασιλόγιαννης), Μήτρογλου, Κωνσταντίνου.

ΛΑΡΙΣΑ (Γιώργος Δώνης): Κηπουρός, Μπουκουβάλας, Φέρστερ, Βενέτης, Κατσιαρός, Μπαχράμης (57' Μουνιόθ), Βεργώνης (46' Αλεξάνδρου), Λαμπρόπουλος, Ιγκλέσιας (46' Κυριακίδης), Πάρα, Κόζλεϊ.

Καλό μήνα σε όλους !
Μια πολύ ενδιαφέρουσα και εύστοχη κατά τη γνώμη μου άποψη, που διάβασα χθες στο site του Sport-FM...

Οι εκλογές είναι κοντά και η ανοησία

Το φαινόμενο είναι καθαρά ελληνικό. Πριν καν συμπληρωθεί ένας μήνας από τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου, έχει αρχίσει η συζήτηση για το ενδεχόμενο της διενέργειας πρόωρων εκλογών. Ο παραλογισμός είναι κάτι παραπάνω από προφανής, αν συνυπολογίσει κάποιος το γεγονός ότι τη συγκεκριμένη συζήτηση την άνοιξαν στελέχη της ίδιας της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που ένα μήνα μετά τις εκλογές παίρνει μηδέν στο νομοθετικό έργο και δίνει την εντύπωση ότι ο αριθμός των βουλευτών της είναι το όριό της. Η ανοησία που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη συζήτηση φαίνεται και από τις τοποθετήσεις κάποιων κυβερνητικών στελεχών, που συνδυάζουν το θέμα των πρόωρων εκλογών με το ζήτημα της αλλαγής του εκλογικού νόμου. Έτσι αποκαλύπτεται η βαθιά παθογένεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος, όπου το ζητούμενο δεν είναι η διαχείριση των υποθέσεων της χώρας, αλλά η διατήρηση και η νομή της εξουσίας. Αν, τώρα, αυτό ονομάζεται λειτουργική δημοκρατία, τότε μας αξίζουν χειρότερα.

Χαραλαμπόπουλος Χρίστος

http://www.sport-fm.gr/article.jsp?id=107199