ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Το χρέος μας το κάναμε και μαζί κάναμε και το 2-0.
Δύσκολα μεν αλλά όχι αγχωτικά. Στην παρούσα φάση αυτό που μετράει είναι οι νίκες γιατί το επίπεδο είναι πολύ υψηλό, οι διαφορές παίρνονται και χάνονται για πλάκα και τα λάθη δεν συγχωρούνται.
Το αξιοπρόσεκτο είναι ότι τράβηξαν και πάλι οι ίδιοι τρεις παίχτες, μαζί με τον Πρίντεζη αυτή τη φορά, ο οποίος έκανε καταπληκτικό παιχνίδι. Βέβαια σε αυτά τα παιχνίδια περιμένεις από τους έμπειρους να κάνουν τη δουλεία και τους υπόλοιπους να τους στηρίξουν όπως μπορούν. Εμείς αυτό κάναμε στα δύο παιχνίδια, με σοβαρότητα ψυχραιμία και υπομονή, γι’ αυτό και καρπωθήκαμε αυτό το 2-0. Η ομάδα είναι εμφανές ότι αποκτά σιγά σιγά αυτό που χρειάζεται για την κορυφή, αρκεί να τη στιρήξουμε και όταν θα έρθουν και οι ήττες, γιατί είτε το θέλουμε είτε όχι θα έρθουν.
Αυτό όμως που πρέπει να προσέξουμε όμως, είναι αυτές οι ριμάδες οι βολές. Δεν γίνεται στην έδρα σου να χάνει τόσες πολλές. Δεν είναι μόνο το σύνολο των πόντων που χάνεις, αλλά και η ψυχολογία την δεδομένη στιγμή είτε μπουν είτε όχι. Αν μπουν παίρνει το πάνω χέρι εσύ, αν όχι δίνεις το δικαίωμα στον αντίπαλο να ελπίζει.

Τώρα πάμε για μια νίκη σε τρία παιχνίδια… στο χέρι μας είναι…

Τα δεκάλεπτα: 18-15, 38-36, 59-49, 79-73.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 12 (2), Τσίλντρες 2, Βουίσιτς 14, Μπουρούσης 9 (1), Χαλπερίν, Γκριρ 21 (3), Βασιλόπουλος 3 (1), Πρίντεζης 18, Ερτσεγκ, Πάργκο.

Ρεάλ (Πλάθα): Ουίνστον 2, Ρέγες 23, Βαν ντε Σπίγκελ 1, Μουμπρού 4, Ερβέλ 6, Μάσεϊ 4, Μπούλοκ 22 (3), Γιουλ 5 (1), Λόπεθ 4, Τόμας 2.