ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Πολύ μεγάλη και σημαντική νίκη για την προσπάθεια πρόκρισης μας στους 8, αλλά και για την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση της ομάδας για την συνέχεια της χρονιάς.

Είχαμε πολύ καιρό να κάνουμε τέτοιο σημαντικό διπλό, σε τόσο δύσκολη έδρα. Αν δεν κάνω λάθος, από το διπλό στη Μάλαγα για την φάση των 16, πριν τρία χρόνια επί Καζλάουσκας.

Τον έχω κράξει πολλές φορές αλλά σήμερα δε μπορώ παρά να του βγάλω το καπέλο. Ο λόγος βέβαια για τον Λιν Γκριρ, ο οποίος ήταν χθες όλα τα λεφτά.

Ήταν πιστεύω το καλύτερο φετινό μας παιχνίδι και μια τζούρα για το τι μπορούμε να περιμένουμε από την ομάδα, με τον Γιαννάκη στον πάγκο τη νέα χρονιά.
Όχι ότι η φετινή χάθηκε, αλλά εξακολουθεί να είναι πάρα πολύ δύσκολη η πρόκριση μας, μιας και χρειαζόμαστε μια δεύτερη σερί πολύ καλή εμφάνιση και νίκη στη Λιθουανία επί της Ζαλγκίρις. Πράγμα καθόλου εύκολο.
Και με ήττα θα είχαμε ελπίδες, αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να καλύψουμε τη διαφορά των 8 πόντων χθες και είναι δύσκολο να χάσουμε (αν χάσουμε) με 1 από τη Ζαλγκίρις για να έχουμε εμείς το πλεονέκτημα σε περίπτωση ισοβαθμίας με τους Λιθουανούς.

Συνεπώς, η νίκη είναι μονόδρομος… ένας μονόδρομος όμως, που ίσως μας δώσει και την πρωτιά αν επιτευχθεί.

Το έχω ξαναπεί κι άλλες φορές, ότι οι διαφορές των πόντων παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο.

Το περίεργο χθες ήταν ότι πήραμε το παιχνίδι απ’ την επίθεση και όχι απ’ την άμυνα όπως θα περιμέναμε βάση της φιλοσοφίας Γιαννάκη. (εκτός βέβαια από την 4^η περίοδο)
Καλό είναι αυτό δεν πειράζει…

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 25-21, 50-44, 71-61, 82-87

Μακάμπι (Σβι Σερφ)) : Μόρις 15 (3), Μπλούθενταλ 19 (5), Κάμινγκς 8 (1), Μπατίστα 15, Χαλπερίν 6, Βούιτσιτς 6, Μπάινουμ 13 (1), Γκαρσία, Σαρπ.

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης) : Μπλάκνεϊ 8 (2), Γουντς 2, Μπουρούσης 8 (2), Γκριρ 27 (3), Βασιλόπουλος 10 (1), Πρίντεζης 9 (1), Τζάκσον 15 (1), Τεόντοσιτς 2, Βασιλειάδης 6 (1).