ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Ξεκινώντας το παιχνίδι, λόγω των πολλών αλλαγών, φοβήθηκα ότι η ομάδα θα έχανε σε συνοχή, ρυθμό και αποτελεσματικότητα. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε. Η ομάδα ήταν και πάλι εντυπωσιακή για τρίτο σερί παιχνίδι ,πετυχαίνοντας 4 γκολ και συνολικά 12 σε μια βδομάδα. Πίεση σε όλο το γήπεδο, χωρίς ο Πανιώνιος να μπορεί να πάρει ανάσα. Ρεκόρ τελικών προσπαθειών και δυνατότητα για αρκετά ακόμη γκολ.

Για να είμαι και δίκαιος, σε αυτό συνέβαλε και το γρήγορο 2ο γκολ στην επανάληψη και η αποβολή του Κουμόρτζι. Αλλά και πάλι ο ρυθμός μας ήταν τέτοιος που πάλι το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαμε αφού η ομάδα ήταν αποφασισμένη και με πολύ όρεξη και για την ουσία και για το θέαμα.

Φαντάζομαι να αντιλαμβάνονται πλέον όλοι, ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση, με καμία από τις δεκαπέντε ομάδες που συμπληρώνουν το πρωτάθλημα.

Εύχομαι να έχουμε την ίδια απόδοση και την Τετάρτη στην Ουκρανία…

Στο πρώτο δεκάλεπτο λέω, "πάμε για περίπατο"… στο δεύτερο σκέφτομαι, "πάλι δικαιώματα θα δώσουμε με την εμφάνιση μας"… στο τρίτο και τέταρτο βάλαμε τα πράγματα στη θέση τους και προσφέραμε πλούσιο θέαμα δικαιολογώντας και την πρώτη μου εκτίμηση.
Το σημερινό παιχνίδι ήταν κάτι σαν ένα μικρό τεστ, για το κατά πόσο έχουμε ξεπεράσει την ήττα από τον ΠΑΟ και την κακή ευρωπαϊκή μας παρουσία μεσοβδόμαδα (παρά τη νίκη), που ήταν συνέχεια της κακής ψυχολογίας που ακολούθησε του ντέρμπι.
Απ’ ότι φαίνεται το ξεπεράσαμε και συνεχίζουμε…

Τα δεκάλεπτα: 24-10, 33-25, 62-33, 84-50

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 10, Τσίλντρες 24, Μπουρούσης 12 (9 ριμπ.), Γκριρ 12 (5 ασίστ), Βασιλόπουλος 4, Βουγιούκας 6, Έρτσεγκ 4, Τεόντοσιτς 5, Σχορτσιανίτης 4, Πελεκάνος 3, Χαλπερίν, Πρίντεζης.

Κολοσσός Ρόδου (Σφαιρόπουλος): Χάρις 16 (7 ριμπ.), Παντελιάδης 6, Σμιθ 22 (5 ριμπ., 8 λάθη), Χαρίσης 2, Τσάμης 2, Ασημακόπουλος 2, Τσέρανιτς, Βασίλιεβιτς, Τζόγκο, Αυγενικός, Λεριάς, Σταυρόπουλος.

Μετά τα τόσα σερί πρωταθλήματα, είπε να αρχίσει και τα δώρα.
Να 'ναι καλά οι άνθρωποι...

Η ΤΕΛΕΙΑ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ

8.15 Ξύπνημα με χάδια και φιλιά
8.30 Ζυγίζει 2 κιλά λιγότερο από την προηγούμενη μέρα
8.45 Πρωινό στο κρεβάτι με φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι και κρουασάν. ‘Ανοιγμα δώρων διαλεγμένα από τον ευγενικό σύντροφο
9.15 Ζεστό μπάνιο με αρωματικό λάδι
10.00 Ελαφριά γυμναστική με ωραίο προσωπικό γυμναστή με χιούμορ
10.30 Περιποίηση προσώπου, μανικιούρ, πλύσιμο μαλλιών, πιστολάκι
12.00 Μεσημεριανό με την καλύτερη της φίλη σε in-εστιατόριο
12.45 Χάζεμα της πρώην του συντρόφου συνειδητοποιώντας ότι έχει πάρει 7 κιλά
13.00 Ψώνια με φίλες αγοράζοντας πανάκριβα πράγματα, καλλυντικά και ρούχα
15.00 Μεσημεριανός ύπνος
16.00 Παράδοση 3 ντουζίνων τριαντάφυλλων με κάρτα από άγνωστο θαυμαστή
16.15 Ελαφριά γυμναστική στο γυμναστήριο, ακολουθούμενη από μασάζ από έναν δυνατό αλλά φιλικό τύπο ο οποίος λέει οτί ποτέ ξανά δεν έχει κάνει μασάζ σε τόσο τέλειο σώμα
17.30 Δοκιμή ρούχων από ακριβή designer-συλλογή και οργάνωση μικρής πασαρέλας μπροστά από μεγάλο καθρέφτη
19.30 Δείπνο υπό το φως των κεριών με κομπλιμέντα
22.00 Ζεστό μπάνιο (μόνη)
22.50 Μεταφορά στο κρεβάτι από υπέροχο γυμνασμένο άνδρα σε φρεσκοπλυμένα και φρεσκοσιδερωμένα σεντόνια
23.00 Χαιδολογήματα
23.15 Αποκοιμιέται στα στιβαρά του μπράτσα


Η ΤΕΛΕΙΑ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ

06.00 Χτυπάει ξυπνητήρι
06.15 Πίπα
06.30 Πρωινό ευχάριστο χέσιμο διαβάζοντας τα αθλητικά στην εφημερίδα
07.00 Πρωινό: μπριζόλα με αυγά και καφέ ετοιμασμένα από γυμνή υπηρέτρια
07.30 Άφιξη λιμουζίνας
07.45 Μερικά ποτηράκια ουίσκι στο δρόμο προς το αεροδρόμιο
09.15 Πτήση με ιδιωτικό jet
10.30 Λιμουζίνα με σωφέρ με προορισμό το golf club (πίπα καθ’οδόν)
11.45 Μεσημεριανό: Fast Food, 3 μπύρες
12.15 Πίπα
12.30 Γκόλφ
14.15 Λιμουζίνα πίσω στο αεροδρόμιο (ουίσκι καθ’οδόν)
14.30 Πτήση προς Monte Karlo
15.30 Απογευματινή εκδρομή για ψάρεμα (οι γυναίκες συνοδοί είναι όλες γυμνές)
17.00 Πτήση για το σπίτι, μασάζ από τις αδερφές Κανονίδου
18.45 Χέσιμο, μπάνιο, ξύρισμα
19.00 Ειδήσεις: O Michael Jackson δολοφονήθηκε, η μαριχουάνα και τα σκληρά πορνό νομιμοποιήθηκαν
19.30 Απογευματινό: αστακός για ορεκτικό, Dom Perignon (1953), μεγάλο χυμώδες φιλέτο μπριζόλας ακολουθούμενο από κρέμα παγωτού επάνω στα στήθη της υπηρέτριας
21.00 Κονιάκ Ναπολέων και πούρα Αβάνας μπροστά από τηλεόραση (home-cinema), αθλητικά: Ελλάδα-Γερμανία: 11-0
21.30 Σέξ με 3 γυναίκες
23.00 Μασάζ και μπάνιο σε πισίνα με πρόγραμμα whirlpool, με πίτσα και κρασί
23.30 Πίπα για καληνύχτα
23.45 Μόνος στο κρεβάτι
23.50 Κλανιά 12 δευτερολέπτων η οποία αλλάζει τόνο κάθε 4 δευτερόλεπτα και ειδοποιεί τον σκύλο να βγεί έξω

Τώρα τι να πεις…
Αυτός ναι, είναι ο Ολυμπιακός που γουστάρουμε να βλέπουμε.
Η ομάδα για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι παίζει μπαλάρα. Σε ένα παιχνίδι τελικό και για τους δυο, έκανε πλάκα στην Μπεμφίκα και τη διέσυρε με 5 γκολ βγαλμένα από το playstation. Όλα ήταν ένα κι ένα.
Ξεκινήσαμε ιδανικά ανοίγοντας το σκορ στο πρώτο λεπτό και μετά με εξαίρεση ένα δεκάλεπτο, μαγέψαμε. Τέσσερα γκολ σε ένα ημίχρονο σε ευρωπαϊκό παιχνίδι δεν είναι και ότι πιο συνηθισμένο. Ωραίοι συνδυασμοί, απίστευτο πρέσινγκ και ωραίες κόντρα επιθέσεις και αν δεν κατεβάζαμε ταχύτητα στο δεύτερο ημίχρονο το σκορ θα μπορούσε να φτάσει σε μεγάλα νούμερα. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους…

Εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι και στα υπόλοιπα παιχνίδια και να πάρουμε και ένα θετικό αποτέλεσμα την άλλη βδομάδα στην Ουκρανία. Βλέπεις εμείς δεν έχουμε την κωλοφαρδία του "άλλου", και οι Ουκρανοί πήραν διπλό στην Τουρκία και τα έμπλεξαν λίγο τα πράγματα. Βέβαια αυτό με ένα διπλό στην Ουκρανία μπορεί να μας φέρει και στην πρώτη θέση.

Λίγο έλειψε να μας χαλάσει το μπάσκετ μια ονειρική βραδιά που περάσαμε με το ποδόσφαιρο.
Επηρεασμένοι προφανώς από την ήττα στο ντέρμπι, εμφανιστήκαμε πολύ χλομοί, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο όπου η άμυνα μας ήταν παιδική χαρά. Στα δύο δεκάλεπτα που ακολούθησαν σοβαρευτήκαμε λίγο και σιγά σιγά μαζέψαμε τη διαφορά και φτάσαμε το παιχνίδι στο τέλος να παίζεται στο καλάθι.
Εδώ θα πρέπει να ευχαριστήσουμε και τους Γάλλους που επέλεξαν στα τελευταία 10 δευτερόλεπτα και ενώ ήταν μπροστά με 2 πόντους, να μας κάνουν φάουλ στα 3 δευτερόλεπτα και ευστοχώντας ο Γκριρ σε δυο βολές να στείλει το παιχνίδι στη παράταση, όπου εκεί μίλησε η πείρα και η ποιότητα μας.

Σαφώς και μετράει η νίκη αλλά θα πρέπει να σοβαρευτούμε λίγο γιατί οι συνεχόμενες μέτριες εμφανίσεις φέρνουν και μουρμούρα που μόνο καλό δεν κάνει όταν προσπαθείς να φτιάξεις ομάδα.

Τα δεκάλεπτα: 29-19, 52-41, 73-68, 87-87, 93-98

Λε Μαν (Τζάκσον): Γκομίς, Τσέις 16(2), Σπένσερ 19(4), Κόφι 10(10ρ.), Ντιοτ 2, Ν’ντογιέ 6, Μπατίστα 16, Μπαντιάν 6, Μπλούθενταλ 18(2).

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 5, Πελεκάνος, Τσίλντρες 8, Βούισιτς 7, Μπουρούσης 11 (11ρ.), Χαλπερίν 15(1), Γκριρ 26(5), Βασιλόπουλος 6, Πρίντεζης, Τεόντοσιτς, Έρτσεγκ 12, Σχορτσανίτης 8.

Άξιοι τις μοίρας μας…
Πολύ κατώτεροι των περιστάσεων γίναμε χαβαλές για τους πεθαμένους.
Με εξαίρεση τον Χαλπερίν που κατάλαβε τι γινόταν, ΟΛΟΙ οι άλλοι ήταν εκτός γηπέδου. Από παίχτες μέχρι προπονητή και βοηθούς. Εκτός τόπου και χρόνου. Δεν έβρισκες έναν παίχτη που να είναι στο ρυθμό του αγώνα. Ούτε έναν… Στον πάγκο τα ίδια χάλια. Ολόκληρο επιτελείο και όλοι κοιμόντουσαν.

Κρίμα…
Χάσαμε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να πάρουμε ένα σαφές προβάδισμα για την πρώτη θέση.
Παίζαμε με έναν Παναθηναϊκό που δεν είχε πείσει καθόλου μέχρι στιγμής και καιγόταν περισσότερο για τη νίκη, και αντί να πάμε χαλαροί και χωρίς άγχος να κάνουμε το παιχνίδι μας, πήγαμε να παίξουμε λες και είχαμε βάρη στα πόδια. Καμία συγκέντρωση, κακή προετοιμασία του παιχνιδιού όπως αποδείχθηκε και πάρα πολλά λάθη για τόσο σημαντικό εκτός έδρας παιχνίδι.

Τώρα πρέπει να βάλουν όλοι το κεφάλι κάτω και να δουλέψουν για να παρουσιάσουμε ξανά τέτοια εικόνα, γιατί δεν είναι η ήττα που πείραξε αλλά ο τρόπος που αυτή ήρθε.

Και τέλος πρέπει να σταματήσει και η καταστροφολογία που ακούω απ’ το πρωί. Μην καταντήσουμε ποδοσφαιρικός βάζελος…

Τα δεκάλεπτα: 18-15, 43-35, 63-52, 86-69

Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Γιασικεβίτσιους 8 (2), Κέτσμαν 2, Σπανούλης 5 (1), Μπατίστ 9, Φώτσης 7 (1), Νίκολας 15 (3), Τσαρτσαρής 3 (1), Διαμαντίδης 16 (3), Πέκοβιτς 21.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 2, Πελεκάνος, Τσίλντρες 11, Βούιτσιτς 5 (1), Πρίντεζης 7 (1), Μπουρούσης 5 (1), Χαλπερίν 20 (4), Γκριρ 2, Έρτσεγκ 7 (1), Βασιλόπουλος, Τεόντοσιτς 2, Σχορτσιανίτης 8.

Επιτέλους ξεκολλήσαμε από τη μετριότητα των προηγούμενων εκτός έδρας εμφανίσεων.

Στο πρώτο ημίχρονο παίξαμε ωραία μπάλα, πιέσαμε αρκετά, κλέψαμε πολλές μπάλες και βγαίναμε με όμορφο τρόπο στην επίθεση. Σε αυτό βέβαια βοήθησε και ο τρόπος που έπαιξε ο Ηρακλής, αφού δεν ταμπουρώθηκε πίσω και να περιμένει.
Το 0-2 ήταν δίκαιο αποτέλεσμα στο ημίχρονο βάση της εικόνας που παρουσίασαν οι δυο ομάδες. Αυτό το καλό όμως πρώτο ημίχρονο "χάλασε" λίγο με την αποβολή του Πατσατζόγλου, γιατί όπως φάνηκε και εκ του αποτελέσματος, η ομάδα φρέναρε στο δεύτερο ημίχρονο αφού δεν υπήρχε κάποιος λόγος να ανοιχτεί και να διακινδυνεύσει το 0-2. Προϋποθέσεις όμως για τη διεύρυνση του σκορ δημιουργήθηκαν, μιας και βρήκαμε περισσότερους κενούς χώρους και αυτό εκμεταλλεύτηκε και ο Ντούντου πετυχένοντας το πιο όμορφο γκολ απ' τα τρία.

Αυτό το παιχνίδι ήταν αρκετά κρίσιμο για τη συνέχεια αφού σε περίπτωση γκέλας εκτός από την αναμενόμενη και δικαιολογιμένη μουρμούρα θα μας έφταναν πάλι οι "άλλοι". Επίσεις δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε τα περισσότερα εντός έδρας παιχνίδια από όλους τους ανταγωνιστές μας, πράγμα που κάνει κι ως ένα σχετικό βαθμό και τη βαθμολογία όχι "ίση".

Αυτό που παρατηρώ εγώ είναι ότι η ομάδα σιγά σιγά ανεβαίνει και το μόνο που έχει να κάνει τώρα είναι να το επιβεβαιώσει την Πέμπτη με τη Μπεμφίκα.

Μια απ' τα ίδια...

Τα δεκάλεπτα: 17-13, 37-27, 63-37, 81-66

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 11, Πελεκάνος, Τσίλντρες 8, Βούισιτς 9, Μιλόσεβιτς 4, Χαλπερίν 2, Γκριρ 11, Βασιλόπουλος 13, Βουγιούκας 5, Πρίντεζης 9, Έρτσεγκ 9, Τεόντοσιτς.

ΑΕΚ (Φλεβαράκη): Κυριακόπουλος 7, Βασιλόπουλος 2, Παπανικολάου 5, Τόμπσον, Χατζής 9, Ταπούτος 6, Δορκοφίκης, Κίκερπιλ 5, Μπράιαντ 14, Άντερσεν 10, Νέμεθ 8.

Και λίγα ήταν…
Ο ΠΑΟΚ έπαιξε όπως παίζουν όλοι που έρχονται στο Καραϊσκάκη. Σφιχτά πίσω με πολύ πίεση στο κέντρο και άμα μας κάτσει η κόντρα, έκατσε. Δεν παίξαμε καμιά μπαλάρα και πάλι, αλλά ήμασταν εμφανώς καλύτεροι και αυτοί που προσπάθησαν περισσότερο για την νίκη.
Για άλλη μια φορά είδαμε το πόσο σκληρά μας παίζουν οι αντίπαλοι αμυντικοί. Μέχρι τώρα είχαμε το σύστημα ταμπούρι σχεδόν από όλες τις ομάδες που ερχόντουσαν στην έδρα μας. Από φέτος το εμπλούτισαν με ξύλο και στο ρεπερτόριο τους πρόσθεσαν και τις μπουνιές.
Δηλαδή αφού τους άφησαν να κλωτσάνε έτσι μέσα στο Καραϊσκάκη, όταν θα πάμε στην Τούμπα τι θα γίνει ;
Αγωνιστικά δεν απειληθήκαμε σχεδόν καθόλου εκτός από την κεφαλιά του Μπακαγιόκο που έβγαλε στη γραμμή ο Πατσατζόγλου στο πρώτο ημίχρονο, παρά τις συγκινητικές προσπάθειες του "κύριου" Μίνου να μας πείσει για το αντίθετο. Ο ίδιος "κύριος" που κατάπινε τη γλώσσα του στα χτυπήματα των παιχτών του ΠΑΟΚ και στις ευκαιρίες του Ολυμπιακού. Του συγκεκριμένου "κυρίου" θα πρέπει να του απαγορεύσουν να μιλάει τουλάχιστον στην τηλεόραση. Είναι γραφικός, επικίνδυνα προκλητικός και προσβάλει με τη γραφική στάση του και τον κόσμο του ΠΑΟΚ τον οποίο νομίζει ότι εκπροσωπεί .
Από την άλλη και βάση των ευκαιριών, θα μπορούσαμε να πετύχουμε ακόμη 1-2 γκολ, αλλά δυστυχώς δεν το κάναμε…

Όταν ο αντίπαλος σου κάνει την καλύτερη του εμφάνιση, με απίστευτη ευστοχία σε τρίποντα κατά κύριο λόγο, αλλά και σε δίποντα και καταφέρνεις να τον νικήσεις χαλαρά με 17 πόντους, αυτό λέει πολλά.
Το παιχνίδι όπως εξελίχθηκε δεν ήταν εύκολο, αφού η ΑΕΚ το πάλεψε μέχρι εκεί που δεν έπαιρνε, αλλά δυστυχώς για αυτή, υπέκυψε στην ανωτερότητα μας και την πληθώρα καλών παιχτών και λύσεων που έχουμε φέτος.
Το κακό είναι ότι αφήσαμε την AEK να ελπίζει παραπάνω από ένα δεκάλεπτο που έλπιζαν συνήθως οι άλλοι. Αυτό είναι ένα πρόβλημα και θα πρέπει να το λύσουμε γρήγορα, πριν μας γίνει συνήθεια και το πληρώσουμε...

Τα δεκάλεπτα: 19-28, 48-47, 76-66, 101-84.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Πρίντεζης 4, Πελεκάνος 4, Τσίλντρες 11, Βούισιτς 5, Μιλόσεβιτς 3, Σχορτσανίτης 7, Χαλπερίν 4, Τεόντοσιτς 13, Γκριρ 20, Έρτσεγκ 8, Μπουρούσης 17, Βασιλόπουλος 5.

ΑΕΚ (Φλεβαράκης): Κυριακόπουλος, Αντωνάκης, Βασιλόπουλος, Παπανικολάου 12, Τόμπσον 14, Χατζής 8, Ταπούτος 4, Μπράιαντ 13, Νέμεθ 15, Δορκοφίκης 11, Άντερσεν, Κίκερπιλ 5.

Είναι δυο τύποι και συζητούν για τους νέους της εποχής

- Α, εγώ τους συμπαθώ τους ΕΜΟ, λέει ο ένας.
- Α πα πα! του λεει ο άλλος. Έγώ, μόνο που τους βλέπω να πετάνε δακρυγόνα στους δρόμους και κάνουν εξεγέρσεις, τους σιχαίνομαι!

- Τους μπερδεύεις με τους αναρχικούς! του λέει ο άλλος.
- Συγνώμη, ανατριχιάζω που τους κοιτάω με τα ξυρισμένα τους καφάλια.

- Τους μπερδέυεις με τους νεοναζί! του ξαναλέει ο πρώτος.
- Ναι, που φοράνε τις κουκούλες στα κεφάλια και περπατάνε σαν μαύροι!

- Τους μπερδεύεις με τους κάγκουρες. Απαντά ο φίλος του.
- Σιγά μωρέ, που μου μοστράρουν μες στα διθέσια με τα σινιέ και τους και μαζεύουνε ήλιο στην Κηφισιά!

- Τους μπερδεύεις με τους τρέντυ.
- Ε, και τι έιναι τελικά αυτοί οι ΕΜΟ;

- Είναι αυτοί που φασώνονται χωρίς λόγο, και μέσα στην απόλυτη απογοήτευση για την ζωή, ψάχνουν την λύση στο θέμα της αυτοκτονίας.
- Τους μπερδέυεις με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας!

Ένα ωραίο βράδυ είχαμε χθες. Όλα πήγαν ιδανικά. Η ομάδα κέρδισε παίζοντας κατά διαστήματα πολύ όμορφο μπάσκετ και η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν φανταστική.

Η διαφορά αυτής της ομάδας με τις προηγούμενες χρονιές, είναι ότι έχει τόση ποιότητα και εμπειρία από βασικά στελέχη της, που και πίσω να βρίσκετε στο σκορ, θεωρείς ότι είναι θέμα χρόνου να γυρίσει το παιχνίδι, κι ας μην το γυρίσει ποτέ. Είναι η θετική ψυχολογία που σου περνάει.
Χθες στη πρώτη περίοδο δεν βλεπόμασταν και βρεθήκαμε πίσω με 10 πόντους. Πέρσι ήταν πιθανότερο να χάναμε μιας και θα αρχίζαμε το άναρχο μπάσκετ και ότι θα έβγαινε. Φέτος όμως είναι διαφορετικά. Λίγο μόνο υπομονή χρειάζεται για να δέσει η ομάδα κι απ’ ότι φαίνεται υπάρχει.

Το μόνο που με στενοχώρησε λίγο χθες ήταν η απόδοση του Τσίλντρες, όχι τόσο γιατί ήταν εκτός παιχνιδιού, αλλά γιατί είναι ένας παίχτης που προσπαθεί για το καλύτερο και κρίνει τον εαυτό του πολύ αυστηρότερα απ’ ότι τον κρίνουμε όλοι εμείς αλλά ακόμη δεν μπορεί να αποδώσει τα αναμενόμενα. Απόδειξη ότι έκατσε μόνος του μετά το παιχνίδι και έκανε σουτ. Μακάρι να βρει γρήγορα τον εαυτό του, για να προσφέρει περισσότερα στην ομάδα και να αισθάνεται κι αυτός καλύτερα.

Τα δεκάλεπτα: 17-24, 34-29, 55-46, 84-65

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 9 (5ασ.), Πελεκάνος, Τσίλντρες 4 (5ρ.), Βούισιτς 14 (4ρ.), Μπορούσης 12 (9ρ,), Χαλπερίν 2, Γκριρ 21 (4), Βασιλόπουλος 14 (4), Πρίντεζης 6, Ερτσέγκ, Τεόντοσιτς, Σχορτσιανίτης 2.

Μακάμπι (Μπιρενμπόιμ): Μπράουν 7 (1), Σαρπ, Ελιγιάχου 9, Μπουρστέιν, Σίμονς 8 (1), Ουίλιαμς 7, Κάσπι 16 (2), Χάτζατζ 2, Μπατίστα 10, Φίσερ 6.

Για ένα αηδιαστικό και τραγικό παιχνίδι, όπου το ένα λάθος διαδέχονταν το άλλο και οι πάσες των δέκα μέτρων γίνονταν μέσω δορυφόρου, δεν αξίζουν και περισσότερες λέξεις...

Μετά την ήττα στο Ζάγκρεμπ, είχαμε τα προβλεπόμενα...

Τα δεκάλεπτα: 21-26, 26-47, 35-67, 51-82

Καβάλα (Πιλαφίδης): Ντιγκμπέ 9 (2τρ.), Ντάνιελς 19 (1), Αμαγκού 4, Κέκελης, Λόλας, Πενταζίδης, Γκαγκαλούδης 5, Αγγελακόπουλος, Καβαλιάουσκας 3, Κούβελας, Τόμας 6, Πάντιτς 5.

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 8 (5ασ.), Πελεκάνος 3 (5ρ.), Τσίλντρες 11 (1), Βούιτσιτς 8 (4ρ., 3ασ.), Τεόντοσιτς 7 (1), Μπουρούσης 11 (1τρ., 8ρ.), Χαλπερίν 1, Γκριρ 4, Πρίντεζης 12, Έρτσεγκ 6, Σλούκας, Σχορτσανίτης 11 (4ρ.)

Ακούω εδώ και αρκετό καιρό στα ραδιόφωνα, αυτή την ηλίθια σύγκριση μεταξύ των δυο παιχτών και ποιος πρέπει να παίζει ή ποιος δικαιώνει τον προπονητή του όταν τον επιλέγει.
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν αυτοί οι φωστήρες, ότι οι δύο αυτοί παίχτες παίζουν σε διαφορετικές θέσεις και πως η χρησιμοποίηση του ενός ή του άλλου, συνεπάγεται και διαφορετική στρατηγική από την πλευρά του προπονητή ;
Με τον Μπελούτσι η ομάδα ισχυροποιεί το κέντρο της με ένα ακόμη τρεχαντήρι που μπορεί να βγάλει και μια καλή πάσα μπροστά, ενώ με τον Ντάρκο παίζει θεωρητικά ποιο επιθετικά και γεμίζει περισσότερο την αντίπαλη περιοχή.
Αυτή την περίοδο με τους πολλούς τραυματισμούς που έχει η ομάδα και με τους σημαντικότερους απ’ αυτούς στη μεσαία γραμμή, ο Βαλβέρδε κάνει καλά κατά τη γνώμη μου και εμπιστεύεται τον Μπελούτσι για το αρχικό σχήμα. Σε δύσκολα παιχνίδια πρέπει να πάρεις το κέντρο, όταν όμως κέντρο σου είναι προβληματικό είτε από τραυματισμούς είτε από την κακή περίοδο που διανύουν οι υπόλοιποι μέσοι σου, τότε δεν μπορείς να παίζεις με δύο επιθετικούς γιατί πολύ απλά δεν θα φτάσει η μπάλα σ’ αυτούς ποτέ.

Και για σήμερα λοιπόν εγώ θα προτιμούσα να ξεκινήσει ο Μπελούτσι γιατί πιστεύω ότι το παιχνίδι θα κριθεί εκεί μιας και ο βάζελος θα ρίξει εκεί το βάρος του και θα προσπαθήσει να χτυπήσει σε ανοιχτό γήπεδο. Το έργο το έχουμε ξαναδεί…

Ήρθε και η ήτταααα….
Θα γινόταν κι αυτό… και όπως είναι λογικό θα ερχόταν και μετά από άσχημη εμφάνιση και όχι από «παίξαμε καλά αλλά χάσαμε». Με την ποιότητα παιχτών που έχουμε αν παίξουν καλά δεν είναι εύκολο να χάσουμε.
Τέτοιες εμφανίσεις θα κάνουμε κι άλλες όπως είναι λογικό και σημαντικό και καθοριστικό είναι να μην τις πληρώσουμε. Η Τσιμπόνα είναι καλή ομάδα και με δυνατή έδρα κι από εκεί δεν θα περάσουν και οι υπόλοιποι εύκολα.
Σκοπός είναι να διατηρήσουμε το αήττητο στο ΣΕΦ και να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα διπλά εκτός έδρας. Αν καταφέρουμε και κάνουμε και κάποιο διπλό σε έδρα άμεσου ανταγωνιστή μας, ακόμη καλύτερα.

Tα δεκάλεπτα: 14-18, 39-28, 67-55, 85-76

Τσιμπόνα (Περάσοβιτς): Χόμαν 7, Κους 12 (3), Πρκάτσιν 10, Τρόχα 3 (1), Βούκουσιτς 9 (1), Άντριτς, Κάλογουεϊ 17 (1), Πριντς 3 (1), Ρόζιτς 6, Μάρσαλ 15 (3).

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 9 (5ασ.), Πελεκάνος, Τσίλντρες 8 (5ρ.), Βούιτσιτς 7, Μπουρούσης 14 (9ρ.), Χαλπερίν 2, Γκριρ 14 (2), Πρίντεζης 11 (3), Έρτσεγκ 5 (1), Τεόντοσιτς 5 (1), Σχορτσανίτης 1.

Χαλαρά και στο ποδόσφαιρο…

Βασικά περίμενα μια άνετη νίκη και μάλιστα με περισσότερα γκολ. Από την μια εμείς θα ήμασταν πιο ψιλιασμένοι μετά το στραπάτσο του ακατανόμαστου και από την άλλη θα ήταν αδύνατον να κάνει δεύτερο τέτοιο διπλό ο Εργοτέλης μέσα σε τέσσερεις μέρες.

Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι γιατί σταματάμε μόλις καθαρίσουμε ένα παιχνίδι. Σήμερα καθαρίσαμε το παιχνίδι απ’ το πρώτο ημίχρονο, κάτι που δεν συνηθίζουμε φέτος, και μετά κάτσαμε. Και οι καλές φάσεις που πηγαίναμε να βγάλουμε, χάλαγαν από την χαλαρότητα και την επιπολαιότητα των παιχτών μας.
Λάθος αυτό… μεγάλο λάθος…
Εκτός από τους βαθμούς, πρέπει να παίζεις και για τον κόσμο που έχει πληρώσει εισιτήριο για να σε δει και όχι μόνο. Έχουμε αποκτήσει εδώ και πολύ καιρό, τη νοοτροπία του δημοσίου υπάλληλου.
Και κακός…

Σε ένα κρύο και ξενέρωτο χωρίς κόσμο ΣΕΦ, κάναμε το αυτονόητο, χαλαρά και άνετα.

Τώρα πρέπει να πάμε για διπλό στο Ζάγκρεμπ με την Τσιμπόνα για να είμαστε κομπλέ.

Τα δεκάλεπτα: 22-17, 43-31, 65-47, 80-71

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Πελεκάνος (6ρ.), Τσίλντρες 7, Βούισιτς 4, Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 5 (6ρ.), Χαλπερίν 18(4), Γκριρ 10, Βουγιούκας 7, Πρίντεζης 3, Ερτσέγκ 9, Τεόντοσιτς 17(4).

ΠΑΟΚ (Πεδουλάκης): Ουέσον 7, Καυκής 14, Χαρίσης 10, Βασιλειάδης 13, Κυρίτσης 4, Τσιάρας 7, Ντιαρά 13, Μαρμαρινός 3.

Φοβερός και τρομερός μηχανόβιος-καμικάζι-κλπ-κλπ μόλις αγόρασε το καινούριο"εργαλείο", μια γυαλιστερή R1.....

Η πρώτη λογική σκέψη είναι να πεταχτεί βρε αδερφέ για ένα καφέ εδώ δίπλα, στην Θεσσαλονίκη. Mε τέτοιο εργαλείο, σου λέει ο άνθρωπος, τι είναι 500 χιλιόμετρα... Κρανάκι, μπουφανάκι, γαντάκι, καβάλα στο εργαλείο και βουρ στην εθνική.
Εκεί που πήγαινε λοιπόν σκέφτεται ότι είναι ευκαιρία να δει τι τραγούδι λαλάει το μηχάνημα. 150...200...250, ο τύπος είναι στη απόλυτη νιρβάνα και ΜΠΑΜ ! ένα σπουργιτάκι καρφώνεται στο κράνος ! Πανικός, φρένα και σταμάτημα στην άκρη του δρόμου. Όχι ρε γαμώτο, πάει το καημένο, τι μου 'φταιξε το δύσμοιρο κλπ κλπ.... αλλά ως εκ θαύματος το σπουργιτάκι είναι ακόμα ζωντανό (σε τι κατάσταση είναι, άστο καλύτερα...).
Μετά από 2 λεπτά βρίσκεται στο ιατρείο του κοντινότερου κτηνίατρου. Εγχείρηση, οξυγόνο, νυστέρια, μέχρι που βγαίνει ο γιατρός από το χειρουργείο μετά από 3 ώρες και του το παραδίδει στα χέρια μπανταρισμένο.

"Μεγάλε, τύχη βουνό, το σώσαμε το καημένο. Τράβα τώρα σπίτι σου και κοίτα να το περιποιηθείς. Βάλτο σε ένα κλουβί με φρέσκο νερό και κανναβούρι και περίμενε να συνέλθει".

Βουρ στο σπίτι ο γκαζοφονιάς, βάζει το πουλάκι σε ένα κλουβί με νερό και κανναβούρι και περιμένει... Οι μέρες περνάνε... Μετά από λίγες μέρες, το σπουργιτάκι αρχίζει να συνέρχεται. Ανοίγει το δεξί μάτι και βλέπει τα κάγκελα του κλουβιού. Κλείνει το δεξί μάτι. Ανοίγει το άλλο μάτι, ξαναβλέπει κάγκελα και από την αριστερή πλευρά. Κλείνει και το αριστερό μάτι. Ανοίγει και τα δύο μάτια μαζί και βλέπει γύρω-γύρω κάγκελα και λέει :

"Όχι ρε πούστη μου, τον σκότωσα...".