ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Επιτέλους !!!
Αργήσαμε 12 αγωνιστικές αλλά τελικά βρεθήκαμε, έστω και με συγκάτοικο, στη θέση που πρέπει.

Για το παιχνίδι τώρα, η ομάδα φάνηκε εμφανώς κουρασμένη και χωρίς ενέργεια. Ειδικότερα μετά την αναγκαστική αλλαγή του Λεντέσμα, στην κούραση προστέθηκε και το πρόβλημα αναπλήρωσης του κενού του από τον Στολτίδη, με αποτέλεσμα να «χαθούν» οι προωθήσεις του και να είναι πιο προβλεπόμενες οι επιθέσεις μας.
Παρόλα αυτά με έξυπνη τακτική, ξεπεράσαμε όλες τις δυσκολίες του παιχνιδιού και κερδίσαμε και πάλι τη «Μάρθα Βούρτση».

Ο κόσμος για άλλη μια φορά ήταν φανταστικός και δεν άγχωσε καθόλου την ομάδα. Ειδικά όταν σε κάποιο σημείο του δευτέρου ημιχρόνου, δώσαμε αρκετό χώρο στην ΑΕΚ, η οποία αντί να επιτεθεί και να εκμεταλλευτεί την κούραση μας «τρέχοντας μας», αφού ήθελε όπως λένε την νίκη, προτίμησε να αλλάζει πασούλες στο κέντρο ροκανίζοντας το χρόνο, δίνοντας μια άλλη διάσταση στο πως κυνηγάς μια νίκη.

Χθες ξεπεράσαμε με μεγάλη επιτυχία άλλο ένα δύσκολο παιχνίδι, αποδεικνύοντας ότι φέτος στα δύσκολά, με τη σωστή τακτική και αξιολόγηση του παιχνιδιού που γίνεται από πριν τα καταφέρνουμε μια χαρά.

Όσο αφορά τον Ριβάλντο, περίμενα ότι δε θα αποδοκιμαστεί λόγο της συμπάθειας που του έχουν πολλοί από εμάς. Εγώ πάντως δεν θα τον χειροκροτούσα ούτε θα τον γιούχαρα τηρώντας μια πιο ουδέτερη στάση σεβόμενος μόνο τα τρία χρόνια που φόρεσε τη φανέλα της ομάδα μου. Με μεγάλη μου έκπληξη και χαρά (λόγο της εμπάθειας μου στο πρόσωπο του) είδα να αποδοκιμάζεται απ’ όλο σχεδόν το γήπεδο.
Πιστεύω ότι χθες κατάλαβε, ότι τον κόσμο του Ολυμπιακού δεν μπορεί κανείς να τον «παίζει» για προσωπικό του συμφέρον.

Επίσης, αν ο Φερέρ είχε δώσει τις ίδιες οδηγίες που έδωσε στον Τζόλε για «γρήγορο παιχνίδι» και στους παίχτες του, ίσως να μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο απ’ το καθιερωμένο.

ΥΓ.

Όπως επίσης και για τον τύπο που έκλασε στη 14 και έχασε από την μπόχα τον Τοροσίδη ο Παππάς.
Να τα λέμε όλα…