ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Αντιγράφω από το site του «Πρωταθλητή» :

Νικηφόρα έκλεισε η χρονιά για τον Ολυμπιακό που στο ΣΕΦ επικράτησε με 100-81 του Πανιωνίου στο παιχνίδι που ολοκλήρωσε το πρόγραμμα της 10ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος.

Αγωνιστικά, ο Ολυμπιακός παρουσίασε και πάλι δυο πρόσωπα, αυτό του καλού, όπου με την επίθεση αποκτά διαφορά στο σκορ και αυτό του κακού, όπου με την ασυνέπεια του στην άμυνα και τις κακές επιλογές στην επίθεση χάνει αυτό το αβαντάζ. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν την διαφορά με δυο τους… ξεσπάσματα, ένα στο πρώτο ημίχρονο όταν με επιμέρους σκορ 22-3 προηγήθηκαν 35-13 με την ολοκλήρωση του δεκαλέπτου και ένα στην τελευταία περίοδο όταν μετέτρεψαν το 70-68 σε 83-68 με σερί 13-0 και κύριο εκφραστή τον Γιάννη Μπουρούση.

Πολύ καλοί ήταν και οι Μπλάκνεϊ, Γουντς και Τζάκσον, ενώ δεν αγωνίστηκαν οι Πρίντεζης και Τεόντοσιτς.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 35-13, 50-42, 70-61, 100-81

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 13, Παπαμακάριος 2, Γουντς 17, Ματσιγιάουσκας 9, Καυκής 5, Μπουρούσης 15, Βασιλόπουλος 12, Βασιλειάδης 5, Τζάκσον 22.

Πανιώνιος (Νέναντ Μάρκοβιτς) : Κλιβς 2, Ζορόσκι 13, Γεωργαλής 13, Σάκοτα 19, Καλαμπόκης 15, Νιούλει 14, Κένταλ 5.

Ο Ολυμπιακός χθες κέρδισε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι κάτω από τις χειρότερες δυνατές συνθήκες.
Η Ξάνθη το γνωρίζαμε εξ αρχής ότι θα μας ταλαιπωρήσει, μιας και το συνηθίζει πάντα όταν έρχεται να παίξει με μας.
Από ‘κει και πέρα είχαμε τους πολλούς τραυματισμούς, την ατυχία να έχει από ποιο πριν επιλέξει αυτό το παιχνίδι να μην παίξει ο Τζόλε (λόγο τιμωρίας) και ένα πάρα πολύ καθοριστικό λάθος από τον Τσίκινη το οποίο θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο στην πορεία του πρωταθλήματος.

Ο Τσίκινης, σύμφωνα με τον Ζήκο, θα πρέπει να ήταν πολύ δυσκοίλιος χθες στο Καραϊσκάκη για να μπορέσει σφυρίξει στο ’83 λεπτό μαϊμού πέναλτι στον Πάντο και κατά συνέπεια να τον αποβάλει.
Δεν είναι μόνο το λάθος, είναι και το λεπτό που γίνεται και που ουσιαστικά θα μας στερούσε οποιαδήποτε αντίδραση.

Αυτή είναι η διαφορά μας από τους άλλους…
Αδικούμαστε αλλά παρόλα αυτά δεν διαμαρτυρόμαστε και καταφέρνουμε να παίρνουμε τα παιχνίδια με την αξία μας και τον τσαμπουκά μας, όταν οι «άλλοι» τρέχουν να μυρίζουν τα σώβρακα των διαιτητών για να βρουν δικαιολογίες για την ανυπαρξία τους.

Αγωνιστικά παρά τις ελλείψεις και τα πολλά λάθη εμένα μου άρεσε ο τρόπος που προσπαθήσαμε να παίξουμε χθες. Γρήγορα και με την μια…
Μου άρεσε πάρα πολύ ο Κατσικογιάννης και ο Νούνιες που δικαιούται λίγες ευκαιρίες παραπάνω.

Για τον Αντώνη και τον Ντάρκο ότι και να πεις…

Ριβάλντο :
"Έχω τη χαρά να βρίσκομαι σε ένα μεγάλο σύλλογο, με τον οποίο μπορούμε να διεκδικούμε τίτλους, ενώ το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό...

...Είμαι χαρούμενος που έχω κατακτήσει τρία πρωταθλήματα στην Ελλάδα, αλλά αν καταφέρω να το πάρω και φέτος με την ΑΕΚ, κάτι που εύχομαι, θα είναι το καλύτερο απ' όλα. "

Η δήλωση αυτή είναι σαφές ότι έχει συγκεκριμένο αποδέκτη.
Είναι από της δηλώσεις όπου ο αποδέκτης ακούγοντας τη, του δημιουργείται μια φαγούρα σε τέτοιο σημείο του σώματος, όπου αν προσπαθήσει να ανακουφιστεί, υπάρχει κίνδυνος να εκτεθεί στους γύρο του.

Αρουαμπαρένα (2^ος καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής που έχει έρθει στην Ελλάδα ever. Πηγή : καλοκαιρινός ανεξάρτητος αθλητικός τύπος) :

"Να μην μας ξανατύχει διαιτητής όπως αυτός στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό (σ.σ. Κάκος)", ζήτησε από τον Άγιο Βασίλη και πρόσθεσε…

Καλό θα ήταν για τον συμπαθή Αργεντίνο ποδοσφαιριστή, να κόψει τις παρέες με τον Άκη…

Χρόνια Πολλά με υγεία…

Και πάλι καλά…
Δυστυχώς φανήκαμε κατώτεροι του αναμενομένου και έτσι δίκαια ήρθε το 0-0.
Κι εδώ που τα λέμε αν κάποιος χθες έπρεπε να νικήσει αυτή ήταν η Λάρισα που έδειξε να θέλει περισσότερο από εμάς το παιχνίδι, παρόλο που γνωρίζαμε ότι η ΑΕΚ είχε περάσει με διπλό απ’ τον Εργοτέλη.
Πληρώσαμε για αλλά μια φορά την κακή λειτουργία του κέντρου που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις πολλές απουσίες.
Αυτό που με προβληματίζει είναι η γενικότερη παρουσία της ομάδας στα εκτός έδρας παιχνίδια κι αυτή η έλλειψη πάθους και θέλησης για την νίκη.

Η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή είναι μπροστά με 2 βαθμούς και έχοντας σε 13 αγωνιστικές 5 παιχνίδια εντός και 8 εκτός !
Εν αντιθέσει με ‘μας που έχουμε 7 εντός κι 6 εκτός.
Σίγουρα αυτό είναι πολύ αρνητικό και σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να χάσουμε άλλους βαθμούς εκτός έδρας, αν θέλουμε να πάρουμε κι αυτό το πρωτάθλημα…

Τρίτωσε το καλό.
Νίκη στο μπάσκετ το περασμένο Σάββατο για το πρωτάθλημα εκτός, νίκη στο ποδόσφαιρο την περασμένη Κυριακή και νίκη στο μπάσκετ, για το κύπελο αυτή τη φορά.

Δε γίνεται κάθε εβδομάδα να παίζουμε με την ΑΕΚ ;

Μπασκετικό σχόλιο δε δικαιολογείτε…

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 17-26, 34-42, 51-60, 69-83

ΑΕΚ (Βαγγέλης Αγγέλου) : Ουέσον 10 (2), Σι 9, Τσάμης 3 (1), Κυρίτσης 9, Χατζής 6, Μπάρλος 15 (2), Σίμτσακ, Ριβέρα 7 (1), Βασίλιεβιτς 6 (2), Πάβιτς 4

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 20 (2), Παπαμακάριος 4, Γουντς, Ματσιγιάουσκας 19, Πρίντεζης 12, Μπουρούσης 10 (2), Τσακαλίδης 2, Τεόντοσιτς 2, Βασιλόπουλος 2, Βασιλειάδης 6 (2), Τζάκσον 6 (1)

Αφού αποφύγαμε την «Παγίδα» της Porto και τις Barcelona, Manchester οι οποίες δεν σου επιτρέπουν καν να ελπίζεις, η κλήρωση για μένα ήταν μια χαρά.

Κανείς δε μπορεί να μας τίποτα αν αποκλειστούμε από μια ομάδα με το ρόστερ της Chelsea.

Αντίθετα, μόνο κερδισμένοι μπορούμε να βγούμε από τις δυο αναμετρήσεις, παρόλο που τα ποσοστά πρόκρισης, λογικά, είναι εναντίον μας.

Έτσι κι αλλιώς τα είπε όλα στις δηλώσεις του ο Λεμονής …

Περίφημα τα πήγαν οι αμάδες μας αυτή την εβδομάδα. Πέντε στα πέντε με τέρματα 5-16.
Από τις πέντε ομάδες που είχαμε συνεχίζουν στους 32, ΠΑΟ και ΑΕΚ.

Ακολουθεί ένας πολύ σύντομος απολογισμός :

Λάρισα
Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε πολλές απαιτήσεις από τη Λάρισα. Και μόνο που προκρίθηκε απέναντι στη Μπάκμπερν αποτελεί τεράστια επιτυχία. Οι 4 ήττες αδικούν την συνολική της προσπάθεια, η οποία άξιζε τουλάχιστον δυο Χ.

Άρης
Ο Άρης έχασε την πρόκριση μέσα απ’ τα χέρια του δύο φορές. Μια με τη Μπόλτον που έχασε το διπλό στις καθυστερήσεις και μια με την Μπράγκα στη Θεσσαλονίκη. Με τη Μπάγερν δε μπορούσε να περιμένει τίποτα, άσχετα από τη επική εμφάνιση του Χαλκιά.

Πανιώνιος
Ο Πανιώνιος με μια λέξη αυτοκτόνησε. Και για να είναι σίγουρος, αυτοκτόνησε με δυο περίστροφα μάλιστα… ένα δεξιά κι ένα αριστερά για να αποφύγει τυχόν τσαφ.

ΑΕΚ
Πέρασε χωρίς να ουσιαστικά να παίξει μπάλα σε κανένα παιχνίδι. Οι ΑΕΚτζίδες θα πρέπει να ανάψουν καμίνι στην Αγιά Σοφία.
Είναι προφανές ότι για τη χθεσινή ήττα της ΑΕΚ, ευθύνεται ο Κάκος για τη μη αποβολή του Νικοπολίδη με τον Αστέρα στην Τρίπολη.

ΠΑΟ
Ο ΠΑΟ έκανε τα προβλεπόμενα και πέρασε άνετα. Εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την καλή κλήρωση κάνοντας 3 νίκες και χάνοντας στο τέλος την πρωτιά από μια καλύτερη ομάδα.

Άλλη μια κατοστάρα στο τεφτέρι.

Η διαφορά πόντων της ήττας μας στη Λιουμπλιάνα, υπερκαλύφθηκε με άλλη μια καλή εμφάνιση εντός.

Με χαρά υποδεχόμαστε και την ήττα της Σιένα από την ΤΣΣΚΑ στην Ιταλία, αν χάσει και η Ταού εκτός από τη Βίρτους θα είμαστε μια χαρά.

Κλειδί για μένα είναι το ματς με τη ΤΣΣΚΑ στο ΣΕΦ. Κερδίζουμε… περνάμε σαν δεύτεροι, χάνουμε… (?) εκεί θα μετρήσουν οι διαφορές πιστεύω.

Αν δεν κάνουμε καμιά κουλή ήττα…

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 28-17, 53-43, 78-61, 113-80

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 9 (2), Παπαμακάριος 4, Γουντς 4 (1), Ματσιγιάουσκας 18 (1), Μπουρούσης 2, Τσακαλίδης 10, Βασιλόπουλος 8 (1), Βασιλειάδης 21 (4), Πρίντεζης 21 (1), Καυκής, Τεόντοσιτς 4, Τζάκσον 12 (1).

Ολίμπια (Μέμι Μπετσίροβιτς) : Ντόνσιτς, Μπούκερ 2, Μόκνικ, Ντράγκιτς 12 (2), Ρίζβιτς, Μίλιτς 17, Χούκιτς 18 (5), Μπέγκιτς, Μπέιλι 20 (2), Ζούπαν, Τέιλορ 5 (1).

Η αφίσα είναι "κλεμμένη" από το blog του panoramix7 !

Ευτυχώς μας λυπήθηκε ο θεός κι απεργούνε σήμερα οι δημοσιογράφοι...

Δεν αντέχονταν άλλο αυτή η κλάψα…

Όπως είναι παγκοσμίως γνωστό, σε περίπτωση ήττας της ΑΕΚ, ποτέ δεν φταίει κάποιος από την ίδια την ομάδα.

Το συγκεκριμένο blog λοιπόν δυο μέρες τώρα, έψαξε, βρήκε και σας παραθέτει τους λόγους για την προχθεσινή ήττα της ΑΕΚ.
Μπορείτε να διαλέξετε όλο το «πακέτο» ή μεμονωμένα κάποιο συγκεκριμένο λόγο.
Επίσης έχετε και τη δυνατότητα, να φτιάξετε το δικό σας προσωπικό πακέτο.

Διαλέχτε λοιπόν…

- ο καιρός
- ο καλός αγωνιστικός χώρος
- ο Κόκκαλης
- τα μπαλονάκια της Trident στα κόρνερ
- ο Ερμής που μπήκε στον Κρόνο
- τα Χριστούγεννα
- το Ασφαλιστικό
- η ώρα του αγώνα
- η ηλικία του Ντάρκο
- η Βέρντερ
- ο Ολυμπιακός
- ο διαιτητής
- οι φωνές του κόσμου
- ο επόπτης
- η θάλασσα που είναι κοντά
- η Βίσση
- ο Αντίχριστος
- το αστρικό πεδίο
- ο Νικοπολίδης
- το «μάτι»
- η μόλυνση του περιβάλλοντος
- η άλωση της Πόλης
- η Μικρασιατική καταστροφή
- ο Λεμονής
- τα κόκκινα bucket Recaro του πάγκου
- το μαλλί του Κάκου
- ο Τοροσίδης που εκμεταλλεύτηκε τη μαλακία του Φερέρ
- το Budget του Ολυμπιακού
- η πουτάνα η κοινωνία.
- η UEFA που δε βάζει το C.L. Πέμπτη
- το χέσιμο των διαιτητών
- οι Νεφελείμ
- οι Ελοχείμ
- ο Ίβιτς
- ο Αι Βασίλης
- η κόκκινη αρκούδα
-ο Πούτιν

Ο Παπασταθόπουλος κι ο Ζήκος, είναι «ΕΜΟ» ;

Επιτέλους !!!
Αργήσαμε 12 αγωνιστικές αλλά τελικά βρεθήκαμε, έστω και με συγκάτοικο, στη θέση που πρέπει.

Για το παιχνίδι τώρα, η ομάδα φάνηκε εμφανώς κουρασμένη και χωρίς ενέργεια. Ειδικότερα μετά την αναγκαστική αλλαγή του Λεντέσμα, στην κούραση προστέθηκε και το πρόβλημα αναπλήρωσης του κενού του από τον Στολτίδη, με αποτέλεσμα να «χαθούν» οι προωθήσεις του και να είναι πιο προβλεπόμενες οι επιθέσεις μας.
Παρόλα αυτά με έξυπνη τακτική, ξεπεράσαμε όλες τις δυσκολίες του παιχνιδιού και κερδίσαμε και πάλι τη «Μάρθα Βούρτση».

Ο κόσμος για άλλη μια φορά ήταν φανταστικός και δεν άγχωσε καθόλου την ομάδα. Ειδικά όταν σε κάποιο σημείο του δευτέρου ημιχρόνου, δώσαμε αρκετό χώρο στην ΑΕΚ, η οποία αντί να επιτεθεί και να εκμεταλλευτεί την κούραση μας «τρέχοντας μας», αφού ήθελε όπως λένε την νίκη, προτίμησε να αλλάζει πασούλες στο κέντρο ροκανίζοντας το χρόνο, δίνοντας μια άλλη διάσταση στο πως κυνηγάς μια νίκη.

Χθες ξεπεράσαμε με μεγάλη επιτυχία άλλο ένα δύσκολο παιχνίδι, αποδεικνύοντας ότι φέτος στα δύσκολά, με τη σωστή τακτική και αξιολόγηση του παιχνιδιού που γίνεται από πριν τα καταφέρνουμε μια χαρά.

Όσο αφορά τον Ριβάλντο, περίμενα ότι δε θα αποδοκιμαστεί λόγο της συμπάθειας που του έχουν πολλοί από εμάς. Εγώ πάντως δεν θα τον χειροκροτούσα ούτε θα τον γιούχαρα τηρώντας μια πιο ουδέτερη στάση σεβόμενος μόνο τα τρία χρόνια που φόρεσε τη φανέλα της ομάδα μου. Με μεγάλη μου έκπληξη και χαρά (λόγο της εμπάθειας μου στο πρόσωπο του) είδα να αποδοκιμάζεται απ’ όλο σχεδόν το γήπεδο.
Πιστεύω ότι χθες κατάλαβε, ότι τον κόσμο του Ολυμπιακού δεν μπορεί κανείς να τον «παίζει» για προσωπικό του συμφέρον.

Επίσης, αν ο Φερέρ είχε δώσει τις ίδιες οδηγίες που έδωσε στον Τζόλε για «γρήγορο παιχνίδι» και στους παίχτες του, ίσως να μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο απ’ το καθιερωμένο.

ΥΓ.

Όπως επίσης και για τον τύπο που έκλασε στη 14 και έχασε από την μπόχα τον Τοροσίδη ο Παππάς.
Να τα λέμε όλα…

Πάει κι αυτό το ματσάκι…
Ευτυχώς που την κοιλιά την κάναμε στη 3^η περίοδο και είχαμε το χρόνο στη 4^η να αποκαταστήσουμε την τάξη.
Πάντως με τόσες απουσίες και τόσα προβλήματα σε γενικές γραμμές καλά τα πήγαμε.

Η αρχή με την ΑΕΚ έγινε… περιμένουμε σήμερα το απόγευμα τη συνέχεια..

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 25-29, 38-49, 63-63, 77-85.

ΑΕΚ (Βαγγέλης Αγγέλου) : Ουέσον 11(1), Σι 15(1), Ταπούτος 2, Κυρίτσης 18(1), Χατζής, Μπάρλος 6(1), Έιβερι 22(6), Σίμτσακ, Βασίλιεβιτς 3(1), Πάβιτς.

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 12(1), Παπαμακάριος 6, Ματσιγιάουσκας 23(2), Μπουρούσης 8(1)(15ρ.), Τσακαλίδης, Βασιλόπουλος 13(3), Βασιλειάδης, Πρίντεζης 17(1), Καυκής 2, Τεόντοσιτς, Τζάκσον 4.

“Ο Φάμπιο Καπέλο είναι και επίσημα ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Αγγλίας. Όπως ανακοίνωσε η ομοσπονδία της χώρας, ο 61χρονος Ιταλός προπονητής, υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας για τα επόμενα 4,5 χρόνια με τις απολαβές του να ξεπερνάνε τα 9 εκατ. ευρώ.”

Μαύρες σημαίες κυματίζουν από την Τρίτη το βράδυ στη Δαβάκη. Ο Φάμπιο Καπέλο έκλεισε χθες στην Εθνική Αγγλίας.

Περίμενε ο άνθρωπος τόσο καιρό, αλλά δυστυχώς για «τα παιδιά στη Δαβάκη» που δίνουν αγώνα καθημερινά για το καλό του Ολυμπιακού, η ομάδα πέρασε μετά από εννιά χρόνια στους 16 του Champions League, κι έτσι αναγκαστικά η ομάδα θα παραμείνει με τον άνθρωπο που την κατάστρεψε.
Τον ποταπό και λίγο για τις προσδοκίες τους Σερ Τάκη, αυτόν τον ταπεινό και καταφρονημένο Έλληνα προπονητή.

«Τα παιδιά στη Δαβάκη» είχαν υποσχεθεί στον Ιταλό ότι μέσα Δεκέμβρη, μετά δηλαδή το τέλος της φάσης των ομίλων του Champions League, θα ήταν το «Μεγάλο Όνομα» ξένου προπονητή που θα καθόταν στον πάγκο του ερυθρόλευκου συλλόγου. Το μεγαλύτερο όνομα μάλιστα, στην ιστορία του συλλόγου.

Του είχαν υποσχεθεί την μεγαλύτερη αβάντα που έχει γνωρίσει ποτέ προπονητής στην Ελλάδα.
Του έφεραν για παράδειγμα τον Σόλιντ και τώρα τον Φερέρ και ότι η δική τους αβάντα, ούτε καν θα πλησιάζει τη δική του. Συνεντεύξεις, πρωτοσέλιδα, τα πάντα. Όλες οι επιτυχίες δικές του κι όλες οι αποτυχίες, της διοίκησης ή των παιχτών. Θα τον έκαναν άφθαρτο… θεό το λιγότερο. Αρκεί να έλεγε το ναι.

Τα «παιδιά» είχαν μετά τα μέσα, τόσο εντός όσο κι εκτός ομάδας, για να “περάσουν” την επιλογή τους στη διοίκηση όταν θα ερχόταν εκείνη η ώρα.

Ο Ιταλός τελικά πείστηκε και τους είπε το «ναι» για τον Δεκέμβρη…

Τα «παιδιά» πιασαν δουλειά αμέσως. Ξέθαψαν τα «φτυάρια του πολέμου» και ξεκίνησαν…
Η προσπάθεια τους ήταν συγκινητική. Έκαναν ότι ήταν ανθρωπίνος και δημοσιογραφικός δυνατόν για να πετύχουν. Χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα που είχαν. Δεν άφησαν να πέσει τίποτα κάτω. Καμιά φορά τα έριχναν και μόνοι τους κάτω για να τα σηκώσουν μετά οι ίδιοι. Μέχρι και κωλοτούμπες αναγκάστηκαν να κάνουν με κίνδυνο να “τραυματιστούν”.
Τα έδωσαν όλα… ότι είχαν και δεν είχαν.

Αλλά δυστυχώς δεν τα υπολόγισαν όλα καλά.

Ο σίγουρα αποκλεισμένος Ολυμπιακός πέρασε και τα πάντα ήρθαν τούμπα… το σχέδιο να σώσουν τον Ολυμπιακό στράβωσε… και όχι μόνο αυτό, εκτέθηκαν και στον Ιταλό προπονητή ο οποίος με μια κίνηση απελπισίας έκλεισε με την Εθνική Αγγλίας, μετανιώνοντας για τους μήνες που περίμενε και ρίχνοντας τη Δαβάκη στο πένθος.

Πραγματικά κρίμα για τον κόπο των «παιδιών»… τόσος αγώνας πήγε στράφι…

Τα «παιδιά» όμως είναι σκληρά… δεν θα το βάλουν κάτω… θα κουρνιάσουν για την ώρα στη γωνιά τους ηττημένοι, θα μαζέψουν τις δυνάμεις τους, θα ανασυνταχτούν και θα επανέλθουν με ένα «νέο σχέδιο σωτηρίας».

Δεν τα παρατάνε ποτέ… η αγάπη τους για το Θρύλο είναι… no limit.

Δυο φορές θα βρούμε τον ΠΑΟ μέσα σε μια εβδομάδα… και τις δυο στο Καραϊσκάκη.
Εμείς θα τα πούμε τότε… 13 Ιανουαρίου για το πρωτάθλημα και 9 ή 16 για το κύπελο.

Καλά αυτό το «ΠΕΛΑΤΕΣ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ !» είναι όλα τα λεφτά…

Δεν παίζεστε ρε μπαγάσες με τίποτα.

Η τελική βαθμολογία του ομίλου.

-Ο Ολυμπιακός ήταν η μοναδική ομάδα στον όμιλο που κέρδισε εκτός έδρας και μάλιστα δυο φορές.
Είχε (2-0-1) ενώ η Ρεάλ (0-2-1) η Βέρντερ (0-0-3) και η Λάτσιο (0-1-2).

-Είχε την καλύτερη επίθεση εκτός έδρας με 7 γκολ.
Ενώ η Ρεάλ 4, η Βέρντερ 2 και η Λάτσιο 3.

-Είχε την καλύτερη άμυνα συνολικά με 7 γκολ.
Ενώ η Ρεάλ 9, η Βέρντερ 13 και η Λάτσιο 11.

-Από αυτά τα 7 γκόλ, 2 δεχθήκαμε από την Λάτσιο που και τα 2 ήταν μαϊμού, 1 πεντακάθαρο από τη Βέρντερ και 4 από τη Ρεάλ, εκ των οποίον τα 3 στο τελευταίο τέταρτο και ενώ παίζαμε με 10 παίχτες από το 10’ λεπτό.

-Και στα 3 εκτός έδρας παιχνίδια, βρεθήκαμε πίσω στο σκορ με 1-0 και καταφέραμε να τα γυρίσουμε και τα 3.
Το 1-0 της Βέρντερ έγινε 1-3, το 1-0 της Λάτσιο έγινε 1-2 και το 1-0 της Ρεάλ έγινε 1-2 με 10 παίχτες και κανείς δεν ξέρει αν παίζαμε με 11 τι θα γινόταν. Μπορεί να είχαμε και 3 στα 3.

-Σε καμία αγωνιστική δεν ήταν ευνοϊκό για μας, το αποτέλεσμα του άλλου παιχνιδιού.

-Σε κανένα παιχνίδι δεν πήραμε πάνω από το 40% των σφυριγμάτων. Για 50-50 ούτε λόγος.

-Ποτέ άλλοτε στη διοργάνωση, δεν αντιμετωπίσαμε τόσα προβλήματα τραυματισμών, είτε πριν είτε κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών όσα φέτος.

-Παίξαμε το πρώτο παιχνίδι του ομίλου κεκλεισμένων των θυρών και έχοντας μόνο 2 επίσημα παιχνίδια στα πόδια μας.

-Η ομάδα, εκτός του τερματοφύλακα, ξεκινώντας το Champions League, η ενδεκάδα της ήταν κατά 6/10 διαφορετική απ’ αυτή που τελείωσε τη περασμένη χρονιά.

Αυτά είναι μερικά από τα στοιχεία που μου ήρθαν στο μυαλό και αναδεικνύουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ολυμπιακού στον όμιλο, καθώς και το μέγεθος της πανάξιας και δίκαιης πρόκρισης, μέσα από πάρα πολλές δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει, με πρώτη όλων, το χτίσιμο και τη δημιουργία μιας νέας ομάδας.

Λόγο απεργίας δεν είδα τίποτα και δεν άκουσα τίποτα για το ματς χθες.

Σήμερα όμως διάβασα… και ψιλοξενέρωσα γιατί είχαμε πάλι μια απ’ τα ίδια.
Στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου ήμασταν μπροστά με 2 πόντους, 57-59 και στο τέλος του τέταρτου, χάσαμε με 11, πετυχαίνοντας σε εννιά λεπτά μόνο 2 πόντους, με δυο βολές του Τσακαλίδη και ένα τρίποντο στο τελευταίο λεπτό με τον Τεόντοσιτς.

Για μια τόσο επιθετική ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, είναι αδικαιολόγητο να πετυχαίνει μόνο 64 πόντους, πόσο δε 5 μόνο, σε μια περίοδο και συγκεκριμένα την πιο κρίσιμη.

Ο Γκέρσον αναφέρθηκε στην άμυνα, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο έφταιξε αυτή, αφού συγκριτικά με άλλα παιχνίδια οι 75 πόντοι που δεχθήκαμε είναι λίγοι.
Πότε δηλαδή μια πολύ καλή ομάδα μας έβαλε κάτω από 64 πόντους για να κερδίζαμε χθες ;
Η επίθεση ήταν το πρόβλημα.
Το κακό είναι ότι η Ταού κάλυψε και τη διαφορά που είχε χάσει στο ΣΕΦ.

Θεωρώ ότι τίποτα δεν έχει κριθεί για την δεύτερη θέση, μιας και η πρώτη έχει καπαρωθεί από την ΤΣΣΚΑ, αρκεί να κερδίσουμε τα θεωρητικά πιο εύκολα παιχνίδια που έχουμε εκτός έδρας και να καλύψουμε τις διαφορές που χάσαμε εκτός, στα εντός.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 25-14, 36-38, 57-59, 75-64

Tαού (Νέβεν Σπάχια) : Πριγκιόνι 6 (2), Ρακόσεβιτς 10 (2), Βιδάλ 4, Πλάνινιτς 12 (2), Τελέτοβιτς 19 (3), Γιασάιτις 4, Σπλίτερ 2, Μάικλ 12, Τζόνσον 1, Μακ Ντόναλντ 5.

Oλυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ 13 (1) (3ας, 6κλ), Παπαμακάριος, Γουντς 10, Μασιγιάουσκας 14 (1), Μπουρούσης 2, Τσακαλίδης 2, Βασιλόπουλος 2, Βασιλειάδης 6 (2), Τεόντοσιτς 3 (1), Τζάκσον 12 (8ρ).

Μεγάλη βραδιά !!!

Μεγάλη χαρά και μεγάλη ικανοποίηση γι’ αυτήν τη νέα ομάδα του Ολυμπιακού.

Δεν θέλω σήμερα να γράψω κάτι συγκεκριμένα για το χθεσινό παιχνίδι, γιατί ήταν απλά μια πολύ καλή συνέχεια των προηγούμενων πέντε παιχνιδιών στο C.L. και γιατί όλοι πάνω κάτω τα ίδια θα πούμε, θα γράψουμε και θα διαβάσουμε.
Εγώ θέλω να σταθώ περισσότερο στον αρχιτέκτονα αυτής της επιτυχίας.
Τον άνθρωπο που έχει την τύχη και κάνει, το όνειρο του πράξη… τον άνθρωπο που ζει το όνειρο του...

Είναι η δικαίωση του ανθρώπου και προπονητή Λεμονή.

Ο Τάκης Λεμονής πρέπει να είναι αυτές τις μέρες ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο.
Νιώθω πραγματικά πολύ μεγάλη ικανοποίηση, που γι’ αυτή τη χαρά που έζησα χθες το βράδυ, ευθύνεται ένας προπονητής τον οποίο τον πίστεψα και τον πιστεύω, ενάντια σε όλους αυτούς που τους έχει κυριεύσει η ονοματολαγνεία των εφημερίδων και του ραδιοφώνου.

Ο σημερινός προπονητή του Ολυμπιακού…

Είναι ο προπονητής που μας έχει χαρίσει στο παρελθόν πολύ μεγάλες και ιστορικές νίκες και μεγάλες χαρές, αν κι άπειρος τότε ακόμη.
Είναι ο προπονητής που είναι το ίδιο «άρρωστος» για την ομάδα, όσο και οι οπαδοί της.
Είναι ο προπονητής που έκλαψε όταν τον διώξανε.
Είναι ο προπονητής που έκλαψε όταν έκανε το πρώτο διπλό εκτός έδρας.
Είναι ο προπονητής που βάζει την ομάδα πάνω απ’ το προσωπικό του συμφέρον.
Είναι ο προπονητής που βάζει τους παίχτες πάνω από τον ίδιο.
Είναι ο προπονητής του 1-4 στη Λεωφόρο.
Είναι ο προπονητής του 3-4 στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ.
Είναι ο προπονητής του 6-2 με τη Λεβερκούζεν.
Είναι ο προπονητής που για δευτερόλεπτα δεν κατάφερε στο Ριαθόρ, το πρώτο διπλό στο C.L. πριν λίγα χρόνια.
Είναι ο προπονητής που το καλοκαίρι οι ειδήμονες έλεγαν ότι δεν θα κάνει παρέλαση.
Είναι ο προπονητής που όταν ακόμη έκανε προετοιμασία, οι εφημερίδες έγραφαν για τους αντικαταστάτες του.
Είναι ο προπονητής που «όλοι» τον θεωρούσαν τελειωμένο και που του είχαν χρεώσει ήδη, την σίγουρη αποτυχία και αποκλεισμό από το C.L.
Είναι ο προπονητής που ήταν λίγος για το C.L.
Είναι ο προπονητής που όταν ο «ανεξάρτητος αθλητικός τύπος» της χώρας, έκανε πίπες στο Φερέρ και τον Πεσέιρο, αυτός δεχόταν τη χλεύη του.

Αυτός ο προπονητής λοιπόν, κατάφερε φέτος μέσα σε πέντε μήνες να φτιάξει μια ομάδα με όλη την σημασία της λέξεως.
Σεμνά, ταπεινά, με το κεφάλι κάτω και κρατώντας χαμηλούς τους τόνους στη ομάδα…

Κατάφερε αυτή η ομάδα σταδιακά και με τον καιρό, να παίζει όλο και καλύτερη μπάλα.
Κατάφερε οι παίχτες να δείχνουν δεμένοι μεταξύ τους, σαν μια οικογένεια.
Κατάφερε οι παίχτες να παίζουν και γι’ αυτόν.
Κατάφερε και λόγο συγκυριών, κανένας να μην νιώθει αδικημένος.
Κατάφερε να δίνει ευκαιρίες σε όλους, μικρούς μεγάλους, παλιούς και νέους.
Κατάφερε να παίζουν οι παίχτες για την ομάδα και όχι για την πάρτη τους.
Κατάφερε τα εύσημα των επιτυχιών, να τα μοιράζονται όλοι και όχι ένας (και νοών νοεί το).
Κατάφερε να κάνει την ομάδα ένα με τον κόσμο.
Κατάφερε ο κόσμος να κατανοήσει και να αποδεχθεί το σχέδιο του.
Κατάφερε κάθε παιχνίδι στο Καραϊσκάκη να είναι γιορτή για όλους.
Κατάφερε η ομάδα να «βρωμάει» από υγεία.
Κατάφερε στο C.L., να προκριθεί στους 16.
Κατάφερε να προκριθεί ισόβαθμος με τη Ρεάλ.
Κατάφερε να ισοφαρίσει τη μεγαλύτερη συγκομιδή πόντων (11)που είχε συγκεντρώσει η ομάδα σε όμιλο C.L.
Κατάφερε να κάνει το πρώτο διπλό εκτός έδρας.
Κατάφερε να κάνει στο ίδιο όμιλο και δεύτερο διπλό εκτός έδρας και να αποτελεί ρεκόρ για ελληνική ομάδα.
Κατάφερε ένα ολόκληρο Μπερναμπέου να ξεφυσά και να αποθεώνει τον τερματοφύλακα της Ρεάλ.

Σε αυτόν λοιπόν τον προπονητή, όλοι αυτοί (που είναι πολλοί), που τον ειρωνεύτηκαν, τον χλεύασαν, τον «έθαψαν», τον κορόιδεψαν, τον υποτίμησαν και πολλά άλλα «καλά», αν έχει παραμείνει τίποτα απ’ αυτά που χαρακτηρίζουν τους άντρες μέσα στα σώβρακα τους, θα πρέπει να βγούν και να του ζητήσουν δημόσια συγνώμη για την χωρίς λόγο άδικη και πρόωρη «κριτική» τους (ο Θεός βέβαια να την κάνει κριτική).

Και αναφέρομαι σε ανθρώπους της διοίκησης, δημοσιογράφους και παραπλανημένους οπαδούς.
Μέχρι στιγμής, από τους μόνους που άκουσα μια συγνώμη, είναι οι οπαδοί και για μένα αυτό έχει και μεγαλύτερη σημασία, μιας και οι οπαδοί είναι η ψυχή κάθε ομάδας.
Τα άλλα τα λαμόγια όχι μόνο δεν έχουν το θάρρος και τα αρχίδια να ζητήσουν συγνώμη από τον άνθρωπο πρώτα απ’ όλα, Λεμονή, αλλά εφαρμόζοντας την τεχνική της κωλοτούμπας και υποτιμώντας για άλλη μια φορά τη νοημοσύνη μας, τα «χώνουν» στους οπαδούς που δεν τον στήριξαν.

Εγώ πάντως για άλλη μια φορά τον ευχαριστώ για ότι έχει κάνει και όσα σχεδιάζει να κάνει ακόμα για τη ομάδα.

Ότι και να γίνει το βράδυ, εγώ από την ευρωπαϊκή παρουσία της ομάδας μας φέτος, είμαι απόλυτα ικανοποιημένος.
Το καλοκαίρι η ομάδα ξεκίνησε σχεδόν απ’ το μηδέν σε όλους τους τομείς και τώρα έχει φτάσει στο σημείο να διεκδικεί την πρόκριση της, στους 16 του Champions League, όχι από τύχη ή συγκυρίες, που ποτέ δεν είναι με το μέρος μας, αλλά επειδή το αξίζει και με το παραπάνω.
Έπειτα από πέντε παιχνίδια στο C.L., είμαι σίγουρος ότι η ομάδα με τη βοήθεια του κόσμου(ο οποίος κόσμος δείχνει να αναγνωρίζει και να ανταμείβει την προσπάθεια αυτή), θα προσπαθήσει και θα μοχθήσει πραγματικά για το καλύτερο.
Και επειδή στο ποδόσφαιρο πότε δεν μπορείς να προδικάσεις το αποτέλεσμα, ακόμα και κάτι να μην μας πάει καλά, η ομάδα θα πρέπει να χειροκροτηθεί απ’ όλους μας για την όλη προσπάθεια, το πάθος και τη θέληση που έδειξε σε όλα της τα παιχνίδια μέχρι τώρα.

Αργεί και να βραδιάσει…

Το παρακάτω post είναι κλεμένο από το :

ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΕΝΟΙ

12 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ. ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΝ ???

Ένα απλό ερώτημα προς τους κυρίους συνδικαλιστές και λοιπούς ενδιαφερόμενους.

Ποιοι θα απεργήσουν στις 12 Δεκέμβρη? Προσέξτε όχι ποιοι θα "ανακοινώσουν" ποιοι πραγματικά δεν θα πάνε στις δουλειές τους.

Στην τελευταία μεγάλη απεργία που θυμάμαι έζησα το εξής σκηνικό όπως και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι. Το δημόσιο είχε κλείσει το μαγαζί, τα μέσα μεταφοράς επίσης και οι τράπεζες. Ο υπόλοιπος "ιδιωτικός" τομέας στον οποίον φυσικά συμπεριλαμβάνονται οι εργαζόμενοι των 500-600 ευρώ, οι συμβασιούχοι του σήμερα είμαι αύριο δεν είμαι, οι εκβιαζόμενοι εκ των εργοδοτών, οι βασάνηδες που δουλεύουν πέραν του ωραρίου με τη φράση "πέρνα από το λογιστήριο απολύεσαι" να είναι στο καθημερινό πρόγραμμά τους έζησαν μια άλλου είδους απεργία.

Στριμωγμένοι πέντε-πέντε μέσα σ' ένα ταξί προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να φθάσουν στην δουλειά τους με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα μήπως εξ' αιτίας της καθυστέρησης ο εργοδότης φανταστεί ότι απεργούν και τη βάψανε....

Σ 'αυτή λοιπόν την απεργία θα κλείσουν τα μαγαζιά? Η θα δουλέψουν απλά με τους ιδιοκτήτες? Οι κοπέλες και τ' αγόρια στα σούπερ μάρκετ θα κλείσουν ταμεία και ράφια? Οι υπαλληλίσκοι των ιδιωτικών εταιρειών θα είναι κάτω στη πορεία? Το προσωπικό σε εργοστάσια, βιοτεχνίες, θα κλείσουν τις μηχανές?

Εκείνη την ημέρα όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι εύχονται εκτός από τα μέσα μεταφοράς, να απεργούσαν και τα ταξί, να απεργούσαν και κάτι πουλμανάκια που τους μεταφέρουν στις δουλειές, να απεργούσαν και οι βενζινάδες οπότε οι συνάδελφοι που έχουν αυτοκίνητο να μην μπορούσαν να μαζέψουν και τους υπόλοιπους να τους πάνε στη δουλειά και τότε θα μπορούσαν επιτέλους να απεργήσουν, όχι γιατί το αποφάσισαν αλλά γιατί θα είχαν μια καλή δικαιολογία να μην πάνε...

Όποιος βιαστεί να πει μα αυτό το κείμενο είναι η περιγραφή ακριβώς του δειλού, υποταγμένου υπαλληλίσκου και γι’ αυτό μας κάνουν ότι θέλουν, θα πρέπει να σκεφτεί πριν αν αυτός ο υπαλληλίσκος δεν έχει απλά συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει κανένα "χέρι" να πιαστεί και ξέρει ότι αν αύριο το πρωί περάσει από το ταμείο απλά την έβαψε.

Αν αύριο το πρωί με απολύσουν κύριοι θα κάνετε μια μεγάλη κινητοποίηση για μένα? Θα ταράξουμε τα νερά με πορείες συγκεντρώσεις , καταγγελίες για τον εργάτη χ που τον απέλυσαν άδικα? Θα είστε όλοι μαζί μου στις δύσκολες μέρες που θα περάσω? Η μήπως θα είστε πολύ απασχολημένοι στο συνδικαλιστικό σας παιχνίδι όπως οι άλλοι είναι πολύ απασχολημένοι με το εξουσιαστικό τους παιχνίδι κι εμένα απλά με έχετε χεσμένη στην ουσία και οι δυο σας?

Θα ‘θελα να είμαστε όλοι εκεί αλλά δεν θα είμαστε. Γιατί από καιρό δεν είμαστε πια. Και όσο και να νοιώθω ντροπή γι' αυτό είμαι βέβαιη ότι σε λίγο καιρό θα γυρίσουμε στο μαστίγιο, εκτός από τη φοβέρα και πάλι θα παρακολουθείτε το έγκλημα να γίνεται απλά λέγοντας λόγια...λόγια και σε ηλεκτρονική μορφή πια από μπλογκάκια και ιστοσελίδες....

Δικαιοσύνη ή θάνατος ναι.. αλλά πως έχω την εντύπωση ότι τις τελευταίες δεκαετίες τελικά μόνο το δικό μας θάνατο βλέπω, εσείς μια χαρά μαγουλάκι έχετε... Εξαιρούνται τα γεροντάκια που κατεβαίνουν με τη μαγκούρα μες το κρύο και οι φοιτητές με τα πράσινα παπούτσια. Οι υπόλοιποι είμαστε για τα μπάζα.

Στις 12 λοιπόν διαψεύστε με. Κατεβάστε τους όλους κάτω δυναμικά να φωνάξουν. Μπορείτε δεν μπορείτε? Κάθε μέρα στο πλάι του εργαζόμενου δεν είστε? Έχετε κερδίσει την εμπιστοσύνη του και τον αγώνα του? Έτσι δεν είναι?

Στην Ελλάδα εδώ και πολύ καιρό κύριοι διαδηλώνουν μόνο συγκεκριμένες κατηγορίες.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι γιατί στ' αρχίδια τους αν δεν πάνε στο γραφείο δεν τους κουνάει κανείς.
Οι συνταξιούχοι γιατί δώσανε δώσανε,
Η νεολαία γιατί εκεί ελπίζουμε και
Οι ήδη απολυμένοι ή οι ακόμα αδιόριστοι γιατί έτσι κι αλλιώς έχουν κάτσει πάνω στο λάκκο με τα .....
Και μερικές συγκεκριμένες περιπτώσεις. Το προσωπικό του τάδε νοσοκομείου, ο τάδε κλάδος... ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ...

Εμείς αυτό το ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ το ‘χουμε χάσει αγαπητοί μου χαρτογιακάδες και κοιτάμε μέσα από τις άδειες τσέπες μας και ένα αύριο που δεν υπάρχει, κυβέρνηση και αντιπολίτευση να έχουν καταντήσει τα μοιραστικά των χαμένων ελπίδων μας....

Κάναμε χθες αυτό που θα πρέπει να κάνουμε σε όλα τα παιχνίδια εντός έδρας με τις θεωρητικά και πρακτικά, πιο αδύναμες ομάδες.

Παίξαμε ωραία μπάλα, καθαρίσαμε νωρίς το παιχνίδι, βάλαμε αρκετά γκολ, δεν αγχωθήκαμε μη γίνει καμιά στραβή, δε χρειάστηκε να σπαταλήσουν πολλές δυνάμεις οι βασικοί παίχτες εν’ όψη Βέρντερ και πήραν αρκετό χρόνο οι νέοι.

Για άλλο ένα παιχνίδι σκόραρε ο Ντάρκο αλλά και ο Μήτρογλου που δείχνει ότι το έχει το γκολ. Μα από ‘δω μα από ‘κει θα το βάλει το γκολάκι του.

Από την άλλη βέβαια, θα πρέπει να σταματήσουμε τα πανηγύρια, γιατί η Βέρντερ δεν είναι Λεβαδειακός και αν δεν εμφανιστούμε σοβαροί και πειθαρχημένοι, μπορούμε να το πληρώσουμε πολύ χαλαρά.

Αυτά τα παιχνίδια, είναι φέτος καθαρά τυπική διαδικασία και ειδικά μέσα στο ΣΕΦ. Επομένως δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα να πεις μιας και η διαφορά των δύο ομάδων είναι τεράστια.
Αυτό όμως με τις ώρες (και τη μέρα του αγώνα πολλές φορές), θα πρέπει να το προσέξουν γιατί είναι κρίμα να παίζει αυτή η ομάδα μπροστά σε 2-3 χιλιάδες κόσμο. Ποιος θα πάει Σάββατο βράδυ να δει παιχνίδι με την Ολυμπιάδα ;
Το καλό χθες είναι ότι πήραν περισσότερο χρόνο συμμετοχής ο Παπαμακάριος με τον Μαυροκεφαλίδη.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 33-12, 50-23, 77-44, 100-58

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μασιγιάουσκας 11 (5 ασίστ, 3 κλεψίματα), Γουντς 23, Βασιλειάδης 15, Μαυροκεφαλίδης 3, Τσακαλίδης 10, Τεόντοσιτς 2, Καυκής, Μπλάκνεϊ 8 (5 ασίστ), Παπαμακάριος 5 (4 κλεψίματα), Τζακσον 12 (7 ριμπάουντ), Πρίντεζης 4, Μπουρούσης 7 (8 ριμπάουντ).

Ολυμπιάδα (Γιάννης Χριστόπουλος) : Έιμπραμς 5, Λούντεκα 8, Γουίτφιλντ 3, Μούτσιος, Σούλης 3, Μπράουν 8, Πέττας 12, Τζέφερσον 8, Δορκοφίκης 3, Πετρόπουλος 6, Λάππας, Νάγκις 2 (7 ριμπάουντ).

Στο ιατρείο :

Γιατρός : "Δυστυχώς κύριε έχετε μόνο μια εβδομάδα ζωής...."
Άνδρας : "Γιατρέ μου, τι είναι αυτά που λες ;;;", σοκαρισμένος, "Πες μου τι μπορώ να κάνω για να ζήσω έστω λίγο παραπάνω, σε παρακαλώ...."
Γ : "Τηγανιτά τρως ;"
Α : "Ναι"
Γ : "Θα τα κόψεις !"
Α : "Αν είναι να ζήσω παραπάνω......"
Γ : "Λιπαρά τρως ;"
Α : "Ναι"
Γ : "Θα τα κόψεις !"
Α : "Αν είναι να ζήσω παραπάνω....."
Γ : "Ξενυχτάς ;"
Α : "Ναι"
Γ : "Θα το κόψεις !"
Α : "Αν είναι να ζήσω παραπάνω....."
Γ : "Σεξ κάνεις συχνά ;"
Α : "Ναι"
Γ : "Θα το κόψεις !"
Α : "Αν είναι να ζήσω παραπάνω....."
Γ : "Καπνίζεις ;"
Α : "Ναι"
Γ : "Θα το κόψεις !"
Α : "Αν είναι να ζήσω παραπάνω....."
Γ : "Αλκοόλ πίνεις ;"
Α : "Ναι"
Γ : "Θα το κόψεις !"
Α : "Εντάξει γιατρέ μου, αλλά δε μου είπες, αν κάνω όσα είπες πόσο παρά πάνω θα ζήσω ;"
Γ : "Πάλι μια βδομάδα θα ζήσεις... αλλά θα σου φανεί αιώνας... "

Από τη σημερινή “Αθλητική” για τον Σαλπιγγίδη :

Τι να σου πω…
28 μήνες έχουμε να κλείσουμε μάτι από τους πόνους…

Φαντάσου ότι τα δύο χρόνια τώρα που πονάμε, πήραμε μόνο δύο πρωταθλήματα κι ένα κύπελο.

Πόσο σας ζηλεύω που έρχεστε τρίτοι αυτά τα δύο χρόνια και δε μπορείτε να συμμεριστείτε τον πόνο μας…

Δε βαριέσαι όμως, στη ζωή είναι όλα...

Αυτός ο αγώνας κυπέλου, με τον τρόπο που τον αντιμετωπίσαμε και με την ομάδα που κατεβάσαμε σε αυτό το πράγμα που βαφτίστηκε γήπεδο, συν αυτές τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν, είναι χάσιμο χρόνου ότι και να γράψεις.

Φέραμε εις πέρας την αγγαρεία και τέλος…

Μετά τη Μόσχα, άλλη μια τζάμπα ήττα χθες.
Είχαμε το παιχνίδι στα χέρια μας αλλά με κάποιες λάθος επιλογές στο τέλος, τα δυο συνεχόμενα λάθη στην επίθεση, συν την μεγάλη ευστοχία των Ιταλών στα τρίποντα, ήρθε στο τέλος η ήττα. Όταν τρία λεπτά πριν το τέλος ήμασταν μπροστά με 5 πόντους δεν μπορούσα να δω όπως πήγαινε το παιχνίδι πως θα μπορούσαμε να χάσουμε. Τελικά το είδα…
Ότι η ομάδα προσπάθησε, δεν μπορεί να το αρνηθεί κανένας. Ακόμα κι αμυντικά, για τα δικά μας δεδομένα, δεν τα πήγαμε άσχημα. Τουλάχιστον προσπάθησαν αλλά με ευστοχία 50% στα τρίποντα που είχαν οι Ιταλοί, τι να πεις ; γιατί εδώ δε μιλάμε για 50% με 4/8 ή 5/10 αλλά για 14/28 ούτε δίποντα να ήταν…
Δεν ξέρω αλλά εγώ βλέπω την ομάδα καλύτερη από πέρσι και πιο ποιοτική. Το κακό όμως είναι ότι δεν έχει εμπειρία από τέτοια παιχνίδια, αλλά αυτό είναι κάτι που έρχεται με τον καιρό γι’ αυτό καλύτερα να περιμένουμε μέχρι το τέλος τις χρονιάς που ξυρίζουν τον γαμπρό και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Με εξαίρεση το Μασιγιάουσκας, όλη η ομάδα μαζί, δεν έχει ούτε τα μισά παιχνίδια τέτοιου επιπέδου στην Euroleague απ’ ότι έχει ο Διαμαντίδης (και όχι μόνο) στον Παναθηναϊκό. Μπορεί να φαίνεται σαν δικαιολογία αλλά για μένα δεν είναι.

Πολύ σημαντικό για μένα είναι ότι χάσαμε με μόνο 2 πόντους διαφορά. Όπως με 4 χάσαμε από τη ΤΣΣΚΑ και με 4 από τον ΠΑΟ. Έχω γενικότερα ένα κόλλημα με τις διαφορές, γιατί παίζουν τον πρώτο λόγο στις ισοβαθμίες και φέτος πιστεύω πολλά θα κριθούν σ’ αυτές.

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 20-19, 41-49, 60-63, 86-84

Σιένα (Σομόνε Πιανιτσιάνι) : Μακιντάιρ 9 (1), Θόρντον 17 (4), Καουκένας 10 (2), Στόουνρουκ 10 (2), Λαβρίνοβιτς 11 (1), Ιλιέβσκι 3 (1), Ρες, Έζε, Καραρέτο 3 (1), Σάτο 23 (2).

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Μπλάκνεϊ, Τεόντοσιτς 8, Γουντς 20 (4), Πρίντεζης 17 (1), Τζάκσον 21, Βασιλειάδης 2, Μασιγιάουσκας 13 (1), Μπουρούσης 3, Μαυροκεφαλίδης.

Ακούω εδώ κι ένα μήνα περίπου (για να μην πω από την αρχή του πρωταθλήματος), για μεταγραφές στον Ολυμπιακό.
Πόσους θα πάρει, ποιους θα πάρει, για ποιες θέσεις θα τους πάρει, πόσο θα κάνουν, πόσο θα πρέπει να κάνουν, τι θα κάνει ο πρόεδρος τα λεφτά από το C.L. και άλλα τέτοια πολλά.

Χαλαρώστε και μην αγχώνεστε

Τι νταβατζιλίκια είναι αυτά ; εσάς περιμένουν στον Ολυμπιακό ή νομίζεται ότι περιμένουν τις υποδείξεις σας για να κινηθούν ;
Σε λίγο θα πιστέψουμε ότι η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου, το ξαναλέω Ιανουαρίου, είναι δάκτυλος του Κόκκαλη για να εξυπηρετείτε μόνο ο Ολυμπιακός.
Δεν υπάρχει άλλη ομάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη που θα κάνει κάποιες μεταγραφές το Γενάρη… μόνο ο Ολυμπιακός… μόνο εμείς σε όλο τον πλανήτη χρειαζόμαστε μεταγραφές… όλοι οι άλλοι είναι κομπλέ.

Παίζουμε την Κυριακή με τον Ατρόμητο και βγαίνει ο ρεπόρτερ στην παρωδία της “Αθλητικής Κυριακής” για να πει το ρεπορτάζ της ομάδας από το Περιστέρι και τον διακόπτει ο Κυρ Κατσαρός για να τον ρωτήσει για τις μεταγραφές. Ρε πάτε καλά ; κουνήστε λίγο το κεφάλι σας…

Ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ δεν θέλουν μεταγραφές ; είναι πλήρεις ;
Και αφού δεν καίγονται για μεταγραφές και οι ομάδες τους είναι μια χαρά κι έτσι, θα μου εξηγήσει κάποιος κάτι ;
Γιατί η ΑΕΚ που έχει ρίξει (σύμφωνα με τις δηλώσεις των ανθρώπων της), όλο της το βάρος στο πρωτάθλημα παραμερίζοντας την Ευρώπη, είναι μόνο τρεις βαθμούς μπροστά μας ;
Γιατί ο ΠΑΟ που κι αυτός έχει σαν αποκλειστικό στόχο το πρωτάθλημα είναι ισόβαθμος με εμάς ;

Και όλα αυτά απέναντι σε έναν Ολυμπιακό, ο οποίος έχει κάνει τις περισσότερες γκέλες που έχει κάνει ποτέ την τελευταία δεκαετία στις πρώτες δέκα αγωνιστικές και έχοντας ρίξει το μεγαλύτερο βάρος του στο C.L..

Μπορεί κάποιος φωστήρας να μου απαντήσει ;

Είμαι σίγουρος ότι θα τους τρομάξουμε... δε βαριέσαι όμως... απ' το τίποτα...

Άλλο ένα αποκλειστικό από τη “Derby” :

« Τα έκαναν γυαλιά - καρφιά οι οπαδοί του ΟΣΦΠ στο γήπεδο του Ατρομήτου »

Ρε μπαγάσες σε ησυχία δε μας αφήνετε…

Ευχαριστούμε που υπάρχετε…

Χθες κάναμε αυτό που έπρεπε να κάνουμε και στα προηγούμενα εκτός έδρας παιχνίδια και δεν το κάναμε. Αναφέρομαι περισσότερο στα παιχνίδια με τον Αστέρα Τρίπολης και τον Εργοτέλη.
Μπήκαμε δυνατά απ’ το πρώτο λεπτό πρεσάραμε αρκετά και δείξαμε στον Ατρόμητο ότι σήμερα δεν έχει ελπίδες για κάποιο αποτέλεσμα. Έτσι πετύχαμε γρήγορα γκολ (10’) έχοντας χάσει και πιο νωρίς δύο καλούτσικες ευκαιρίες.
Μετά το 2 - 0 από τον Λούα Λούα, το παιχνίδι πήρε καθαρά διαδικαστικό χαρακτήρα και απλά περιμέναμε πότε θα ξανασκοράρει ο “συνταξιούχος” Ντάρκο. Τελικά σκόραρε και του στερήσανε κι άλλο ένα γκολ.
Αλλά να σας πω και κάτι ; δε μας πειράζει γιατί ούτως ή άλλως πρώτος σκόρερ θα βγει ο “Ζορό”, επομένως ένα πάνω ένα κάτω τώρα…

Το τελικό 1 - 3 θεωρώ ότι ήταν δίκαιο αποτέλεσμα μιας και ο Ατρόμητος το πάλεψε το παιχνίδι αν και οι περισσότερες ευκαιρίες που δημιούργησε ήταν από αλλεπάλληλα στημένα γύρο από την περιοχή του Νικοπολίδη.

Για ακόμη μια φορά δεν φάνηκε η πολύ δουλειά που κάνει στο κέντρο αυτό το παλικάρι ο Λεντέσμα. Ο άνθρωπος “απελευθερώνει” οποιονδήποτε παίζει δίπλα του και πιστεύω ακράδαντα ότι γκέλα με τον Αργεντίνο στο κέντρο, δύσκολα θα κάνουμε.

Ευχάριστη έκπληξη για μένα στα τελευταία παιχνίδια είναι και ο Μενδρινός, που για να πω και την αλήθεια, δεν τον πολύ πίστευα. Εύσημα αξίζουν και στο Λεμονή γιατί ο άνθρωπος σε κάθε παιχνίδι αντιμετωπίσει και ένα καινούργιο πρόβλημα έτσι αναγκάζεται να κάνει κάθε φορά διάφορες αλχημείες τις περισσότερες φορές πετυχημένες.

Το να αναφερθούμε στην δεύτερη κίτρινη του Νικοπολίδη το θεωρώ ανούσιο.

Χθες παρακολουθήσαμε από τις δύο ομάδες σεμινάρια για το πώς πρέπει να παίζεται σωστά η άμυνα στο μπάσκετ.
Πραγματικά ο αγώνας χθες έμοιαζε σαν παιχνίδι επιδείξεως και παρόλο που έχω κι εγώ πολλές ενστάσεις για την άμυνα μας γενικότερα, χθες δεν με πείραξε τόσο, πρώτον γιατί δεν χάσαμε και δεύτερον γιατί το παιχνίδι ήταν τόσο ωραίο και θεαματικό που χαιρόσουν να το βλέπεις. Καμιά φορά χρειάζεται να κάνεις καμιά εξαίρεση όταν αξίζει ο κόπος και χθες εκ του αποτελέσματος άξιζε.
Συγχαρητήρια αξίζουν και στο Αιγάλεω το οποίο με εντυπωσίασε και δε περίμενα ότι θα άντεχε να συνεχίσει σε αυτό το ρυθμό και στο δεύτερο ημίχρονο.
Από την άλλη πολύ σωστό είναι και το κράξιμο που έριξε ο Γκέρσον στους παίχτες για την άμυνα και αυτά που είπε για την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Αυτός σαν προπονητής καλά κάνει.
Κρατάμε τη νίκη και το θέαμα κάνουμε για μια φορά τα στραβά μάτια για την άμυνα και συνεχίζουμε.

Τα δύσκολα είναι μεσοβδόμαδα…

Για την ιστορία :

Τα δεκάλεπτα : 27-24, 52-46, 71-77, 106-112

Αιγάλεω (Θανάσης Σκουρτόπουλος) : Τζάαμπερ 40, Μαρίνος, Νικολαίδης 11, Σακελαρίου, Λόλας, Χόχλερ 3, Μαγκουνής 5, Μπρέισι 14, Καλλινικίδης 13, Πάτερσον 16, Μαριάνοβιτς 4, Μάρας.

Ολυμπιακός (Πίνι Γκέρσον) : Βασιλειάδης 18 (5/8 τρίποντα), Καυκής, Μπλάκνεϊ 5 (5 ασίστ), Παπαμακάριος 5, Μασιγιάουσκας 33, Τεόντοσιτς 5, Μπουρούσης 19 (13 ριμπάουντ, 4 κοψίματα), Τσακαλίδης, Γκριρ, Μαυροκεφαλίδης, Πρίντεζης 18, Τζάκσον 9.

Από τις γυάλες λοιπόν μας προέκυψαν…

Δεν μπορεί να πει κανείς ότι τρομάξαμε από το αποτέλεσμα της κλήρωσης.
Μπορούμε να τους κερδίσουμε όλους, αφού και το μεγαλύτερο όνομα του ομίλου που είναι η Ισπανία, δεν τρομάζει όπως παλαιότερα, αλλά το ίδιο εύκολα μπορούμε να χάσουμε κι από όλους.
Για μένα βασικότερο όλων είναι η σειρά των αγώνων αφού παίζουμε πρώτα με τον θεωρητικά πιο εύκολο αντίπαλο, τη Σουηδία, και τελειώνουμε με τον θεωρητικά πιο δύσκολο, την Ισπανία που μέχρι τότε μπορεί να έχει καθαρίσει την πρόκριση ή έστω να την βολεύει και ένα Χ που θα κάνει και σε μας.
Κλειδί για την πρόκριση το πρώτο παιχνίδι με τη Σουηδία.
Κερδίζεις και σχεδόν έχεις περάσει στους οχτώ… τόσο απλό…

Φοβερή Γελοιογραφία...

Από την συμπαθή “Αθλητική”, η οποία κάνει και αυτή τον αγώνα της για να πουλήσει κανά φύλλο παραπάνω.

Ας δούμε όμως που μπορεί να οφείλονται γενικότερα τα πράσινα παραληρήματα…
Οι κυκλοφορίες των “πράσινων ” αθλητικών εφημερίδων για την Τετάρτη 28/11/2007 :

ΠΡΑΣΙΝΗ : 3.018

DERBY SPORTS : 2.215

ΑΘΛΗΤΙΚΗ : 1.426

Σύνολο : 6.659 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πραγματικά ψαρωτικό νούμερο όταν από την άλλη για την ίδια μέρα έχεις :

ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ : 13.098
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ : 11.365

Προσπαθήστε περισσότερο παιδιά…
Μπράβο σας ρε μάγκες Σαββατιάτικο... να 'στε καλά...