ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Βασικά εμένα μου φαίνεται αύριο στον τελικό, περισσότερο φαβορί ο Άρης, ο τέταρτος τις βαθμολογίας, παρά εμείς που είμαστε πρωταθλητές και πηγαίνουμε για το νταμπλ.

Οι λόγοι είναι οι εξής:

Πρώτον, ο Άρης έχει προπονητή στον πάγκο του ενώ εμείς όχι. Ο Μπάγιεβιτς έχει μεγάλη εμπειρία από τέτοια ματς, φτάνει να θυμηθούμε τότε που μας έκλεισε το σπίτι με τον ΠΑΟΚ στη Φιλαδέλφεια νικώντας μας 2-4, σε έναν άλλο τελικό πριν λίγα χρόνια.

Δεύτερον, όσο εμείς κωλοβαράγαμε στις προπονήσεις και κάναμε μόστρες στα μπουζούκια, ο Άρης έδινε 6 πολύ δυνατά τεστ, με τις ομάδες που αποτελούσαν την πεντάδα του πρωταθλήματος. Αντίθετα εμείς χάναμε από τον κολοσσό Λεβαδειακό μέσα στο Καραϊσκάκη και χαιρόμασταν με την δύσκολη νίκη 2-1 επί του Αστέρα Τρίπολης, πάλι μέσα στο Καραϊσκάκη.

Τρίτον, ο Άρης έχει δείξει πολύ πιο σταθερός φέτος απ’ ότι εμείς που ήμασταν είτε του ύψους είτε του βάθους, με μια προτίμηση γενικότερα στο βάθος.

Τέταρτον, ο Άρης έχει κάνει περισσότερα καλά παιχνίδια κι έχει παίξει συνολικά καλύτερο ποδόσφαιρο απ’ ότι εμείς στο σύνολο της χρονιάς, εξαιρουμένης τις Ευρώπης.

Πέμπτον, ο τελικός γίνεται στη γειτονιά Άρη.

Ο μόνος τρόπος που βλέπω εγώ για να πάρουμε το κύπελλο, είναι να υπερισχύσουν οι προσωπικότητες της ομάδας μας, που είναι αρκετές, απέναντι στο (ίσως και αγχωμένο) σύνολο του Άρη.
Να μιλήσουν δηλαδή για άλλη μια φορά οι μονάδες μας, αφού σε αυτή την ομάδα ο προπονητής και η τακτική είναι πολυτέλεια.