ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Για άλλη μια φορά είδαμε σχεδόν το ίδιο έργο.

- Νίκη όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια.
- Ένα γκολ διαφορά μόνο.
- Δυνατό ξεκίνημα στην αρχή, που σε προδιαθέτει για πολλά γκολ.
- Αρκετές καλές χαμένες ευκαιρίες.
- Γκολ να μην μπαίνει.
- Πτώση όσο περνά η ώρα της απόδοσης μας.
- Κίνδυνος να γίνει η στραβή από το πουθενά.

Δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα αυτό το πράγμα δε μου αρέσει.
Ξεκινήσαμε μια χαρά το παιχνίδι, σε σημείο να λέω ότι 3 γκολ τα έχουμε για πλάκα. Αλλά έλα που δεν τα είχαμε τελικά.
Αυτό που δεν μ' αρέσει, είναι ότι εδώ και αρκετά παιχνίδια η ομάδα δείχνει να κρεμάει μετά το '60. Ότι κάνουμε μέχρι τότε... μετά δύσκολο.
Και ευτυχώς που χθες κάναμε το 2-1 στο καπάκι. Αυτό που κάνουμε μετά το '60 είναι κάποιες αλλαγές παιχτών, όπως του Μπελούτσι στην Κρήτη ή του Γκαλέτι χθες, που με την ποιότητα τους δίνουν μια ανάσα στην ομάδα, αλλά από προσωπικές ενέργειες και όχι τόσο από οργανωμένη δουλειά. Μετά το '60 μου δημιουργείται η αίσθηση ότι η ομάδα κάνει αγγαρεία ή ότι έχει απογοητευτεί από τις χαμένες ευκαιρίες και απλά διατηρεί τη διαφορά του ενός γκολ, περιμένοντας να σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη.

Δεν με νοιάζει τι κάνουν οι αντίπαλοι μας, αλλά εγώ θέλω με τέτοια διαφορά που έχουμε αποκτήσει να παίζουμε πιο ελεύθερα, χωρίς άγχος και να προσφέρουμε και λίγο παραπάνω θέαμα. Δεν επιτρέπετε μέσα στο Καραϊσκάκη να κερδίζουμε με ένα μόνο γκολ διαφορά αντιπάλους όπως ο ΟΦΗ.