ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Άλλοι τρεις βαθμοί και μια σχετικά καλή εμφάνιση σε εκτός έδρας παιχνίδι.
Αυτό που παρατηρώ όμως τον τελευταίο καιρό είναι ότι έχουμε πρόβλημα στο γκολ. Ευκαιρίες δημιουργούμε, αλλά η αστοχία μας είναι χαρακτηριστική. Και αυτό το παιχνίδι, θα μπορούσαμε με βάση την απόδοση μας και τις χαμένες ευκαιρίες, να το έχουμε καθαρίσει πολύ πιο νωρίς με ένα δεύτερο γκολ και να είχαμε το κεφάλι μας ήσυχο για την συνέχεια, αφού δεν χρειάζεται και πολύ να γίνει η στραβή ή να δώσουμε αφορμή στους «άλλους» να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι για να μας αμφισβητήσουν. Για άλλη μια φορά όμως σταματήσαμε στο ένα γκολ.

Από την άλλη η κλοτσιά ήταν στα γνωστά και καθιερωμένα επίπεδα. Ο πάγκος και οι παίχτες του Πανσερραϊκού διαμαρτύρονταν συνέχεια και χωρίς κανένα λόγο, μήπως τους πάρει κι αυτούς για λίγο η κάμερα και γίνουν φίρμες ή μήπως περάσουν κι αυτοί σαν αδικημένοι και κερδίσουν τη συμπάθεια των αντικειμενικών.
Αξέχαστη στιγμή η κουτουλιά που πήγε να ρίξει ο Κωνσταντινίδης στον Νικοπολίδη και ο οποίος σωριάστηκε στο χόρτο μόνος του, έπειτα από την αποτυχημένη του προσπάθεια. Σίγουρα αυτά τα κόλπα τα έμαθε από το πέρασμα του από την πρόσφατη χρυσή περίοδο της ΑΕΚ.