ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Επιτέλους με κόσμο !
Δύο στα δύο και συνεχίζουμε…
Ψιλοτρομάξαμε λίγο στο πρώτο ημίχρονο, αλλά στο αντίστοιχο 3ο δεκάλεπτο που χάναμε πέρσι τα παιχνίδια, χθες παίξαμε καλή άμυνα και καθαρίσαμε το παιχνίδι. Στο 4ο έγινε απλά μια συντήρηση της διαφοράς.
Στη φάση που είμαστε όπως έχω πει πολλές φορές, μετράνε μόνο οι νίκες. Μετά το Φλεβάρη Μάρτη συζητάμε και για θέαμα και περιπάτους, πάντα βέβαια συγκριτικά με τον αντίπαλο και τη σπουδαιότητα του παιχνιδιού.

Τα δεκάλεπτα: 14-20, 39-38, 60-48, 83-72

Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 4 (6 ασίστ), Τσίλντρες 15 (4 ρ.), Βούισιτς, Μπουρούσης 20 (13 ρ.), Χαλπερίν 6, Γκριρ 11 (4 ρ.), Βασιλόπουλος 5, Πρίντεζης 12 (6/6 2π.), Έρτσεγκ 6, Τεόντοσιτς 4 (4 ασιστ).

Μάλαγα (Ρενέσες): Κουκ, Γκομίς 7, Βελς 9, Καμπέθας, Ντόνγκ 11, Φαβεράν 1, Χιμένεθ, Άρτσιμπαλντ 15, Κελάτι 15, Χάισλιπ 14.

Ευτυχώς που δούλευα και είδα μόνο το μισό του δευτέρου ημιχρόνου. Απ’ ότι διάβασα και άκουσα, πρέπει να μαγέψαμε πάλι.
Θα μπορούσαμε άνετα να ήμασταν εκτός κυπέλλου. Λίγο πιο προσεκτικοί να ήταν οι Ροδίτες και μας το έκλειναν το σπίτι χαλαρά. Δικαιολογίες πάντα μπορείς να βρεις και πολλές απ’ αυτές βάσιμες. Το θέμα είναι ότι έχουμε σερί μέτριων εμφανίσεων και πρέπει να σοβαρευτούμε και να εκμεταλλευτούμε το ότι δεν έχουμε παιχνίδι στο UEFA και να εμφανίσουμε άλλο πρόσωπο στο ντέρμπι με τον ακατανόμαστο.

Και για να ευθυμήσουμε λίγο, σήμερα ξεπεράσαμε και την επιθετική δυστοκία των προηγούμενων εκτός έδρας παιχνιδιών.

Πέρσι τα ίδια είχαμε τραβήξει στη Ρόδο και κάναμε νταμπλ, λες να είναι σημαδιακό ;

Πρώτα απ’ όλα θεωρώ ότι κάναμε μια απ’ τις καλύτερες μας φετινές εμφανίσεις.

Αυτή τη φορά ήμασταν καλύτεροι στο πρώτο ημίχρονο, αλλά αυτό ήταν και το ημίχρονο που δεχθήκαμε το γκολ και σ ένα σημείο μάλιστα που πιέζαμε και χάναμε ευκαιρίες.
Παίξαμε καλύτερα με μια σύνθεση στην όποια έλειπαν ο Γκαλέτι κι Κοβάσεβιτς. Αυτό το λέω γιατί θα ήταν εύκολη η δικαιολογία αν συνέβαινε το αντίθετο στην απόδοση της ομάδας. Θα ρίχναμε το κράξιμο στον Βαλβέρδε για τις επιλογές του και θα είχαμε βρει τον ένοχο που αποσυντόνισε την ομάδα.

Από τα μέχρι στιγμής εκτός έδρας παιχνίδια, η ομάδα φαίνεται ότι έχει πρόβλημα στο γκολ και κάποιες φορές στην ανάπτυξη. Ευκαιρίες βγαίνουν. Άλλοτε λίγες όπως στην Τουρκία κι άλλοτε περισσότερες όπως σήμερα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν αξιοποιούνται. Μια φορά έγινε αυτό στην Ξάνθη και φύγαμε με το διπλό. Στις άλλες περιπτώσεις δεν έχουμε καν σκοράρει (κι εννοείτε ότι το παιχνίδι με τη Νόρτζελαντ δεν το μετράω).

Δεν πιστεύω ότι φταίει ο προπονητής γι’ αυτή την εικόνα, αλλά κάτι πρέπει να γίνει γιατί δεν πάμε καλά.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε (όπως και πέρσι), τα πάρα πολλά προβλήματα τραυματισμών βασικών ποδοσφαιριστών, που εμποδίζουν την ομάδα να βρει ένα ρυθμό, αφού μια λείπει ο ένας και μια ο άλλος. Κι άλλα αυτά και πάλι σ’ ένα σημείο που η ομάδα προσπαθεί να χτιστεί.

Ευτυχώς για εμάς σήμερα, που κι άλλοι είναι ανίκανοι…

Μιμούμενοι την ομάδα ποδοσφαίρου, ξεκινάμε υποτονικά την πρώτη περίοδο, αλλά στην πορεία βρίσκουμε το δρόμο και καθαρίζουμε εύκολα.
Στα περισσότερα παιχνίδια πρωταθλήματος όπως δείχνουν τα πράγματα, το σχόλιο για τον αγώνα, θα έχει να κάνει περισσότερο με την καταγραφή του σκορ για λόγους αρχείου, μιας και με εξαίρεση 3-4 παιχνίδια, στα άλλα παίζει η μέρα με τη νύχτα.
Εκτός βέβαια συγκλονιστικού απροόπτου…

Τα δεκάλεπτα: 20-21, 34-45, 52-67, 66-82

Ολύμπια Λάρισας (Γιώργος Μπαρτζώκας): Καστλ 2, Κινγκ 11 (1), Σούλτζε 17 (3), Σιγκούνας 2, Τόμας 14 (2), Μπατής 5 (1), Αριγκμπάμπου 9 (1), Κολώκας 3, Κούρτοβιτς, Παπαϊωακείμ 3.

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς 8 (4ρ., 3ασ., 3κλ.), Πρίντεζης 10, Τσίλντρες 19 (5ρ., 3κλ.), Βούιτσιτς 6, Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 6 (6ρ.), Χαλπερίν 7 (1), Γκριρ 6 (1), Έρτσεγκ 9, Βασιλόπουλος 4, Βουγιούκας 3, Τεόντοσιτς 4.

Εδώ ξεκινήσαμε με το δεξί…
Λίγο άκουσα στο τέλος, αλλά δεν πρέπει να ζοριστήκαμε κι ιδιαίτερα.
Το βασικό κι εδώ είναι να αποφύγουμε τις γκέλες, για να χτυπήσουμε τη πρώτη θέση που δίνει ένα σχετικό πλεονέκτημα στις επόμενες κληρώσεις για να καταλήξει σε πλεονέκτημα έδρας στα νοκ άουτ παιχνίδια.
Άρα όλα καλά…

Τα δεκάλεπτα: 22-14, 34-40, 54-62, 69-83

Αβελίνο (Μαρκόφσκι): Ουόρεν 18 (2), Ραντούλοβιτς 10 (2), Πόρτα 2, Μπεστ 14 (3), Τσιντσιαρίνι, Κροσαριόλ 2, Σλέι 2, Τούσεκ 5 (1), Ουίλλιαμς 8, Ντιενέρ 8 (2), Ναρντί.

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς 8 (4ασ.), Τσίλντρες 14 (8ρ., 3κοψ.), Βούιτσιτς 6, Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 6, Χαλπερίν 11 (1τρ.), Γκριρ 10, Βασιλόπουλος 5, Πρίντεζης 10 (5ρ.), Έρτσεγκ 11 (6ρ.), Τεόντοσιτς 2, Σχορτσανίτης.

Εντυπωσιακή εμφάνιση… μεγάλη μπάλα…

Τι πράγμα ήταν αυτό σήμερα ;
Ξενέρωσε το κεφάλι μου. Μαύρα χάλια... και να πεις ότι έπαιξε και καμιά μπαλάρα η Γαλατασαράι να πεις εντάξει ρε αδερφέ ήταν καλύτερη ομάδα και χάσαμε, αλλά αυτοί ήταν ικανοί να χάσουν και μόνοι τους.

Όντως χάθηκε μια πολύ καλή ευκαιρία για ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά όταν τα λάθη φτάνουν σε τριψήφιο νούμερο και ψάχνεις να βρεις διακριθέντα, δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα περισσότερο απ’ την ήττα. Τραγική έως εκνευριστική εμφάνιση σε όλο σχεδόν το παιχνίδι.

Εμείς αντιθέτως με τους «άλλους», δεν είμαστε ικανοποιημένοι επειδή χάσαμε δύο ευκαιρίες στο τέλος για να ισοφαρίσουμε. Το ότι γλιτώσαμε την τριάρα, οφείλεται στην ανικανότητα των άλλων και ευτυχώς γιατί θα είχαμε γλέντια. Το μόνο θετικό για εμάς σήμερα, ήρθε από άλλο γήπεδο και ήταν το Χ της Χέρτα με την Μπεμφίκα.

Τώρα πρέπει να ξυπνήσουμε γιατί έχουμε τον Άρη και δεν μας βλέπω καλά…

Μέτρια εμφάνιση και άλλο ένα ακόμη πιο μέτριο πρώτο ημίχρονο.
Κατά πόσο οι παίχτες είχαν το μυαλό τους στη Γαλατάσαραϊ, δεν το γνωρίζω. Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι τα παιχνίδια αυτά τα καθαρίζεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για να ξεμπερδεύεις και να μην τρέχεις τελευταία στιγμή για να αποφύγεις μια τυχών γκέλα.

Οι «άλλοι» δεν βλέπονται κι είναι ευκαιρία όσο αυτοί ασχολούνται με το αν είναι καλός προπονητής ο Δώνης ή ο Τεν Κάτε, αν πρέπει να παίζουν 4-4-2 ή 4-2-3-1 ή οτιδήποτε άλλο, εμείς να ξεφύγουμε και να είμαστε άνετοι στη συνέχεια του πρωταθλήματος και να αφήσουμε τους άλλους στη μιζέρια τους για άλλη μια χρονιά.

Πολύ κρίσιμο και σημαντικό για την συνέχεια, το επόμενο παιχνίδι με τον Άρη. Αν το πάρουμε κάνουμε πολύ μεγάλο βήμα για το πρωτάθλημα κι ας είναι ακόμη νωρίς.

Πρώτα όμως τους Τούρκους…

Άνετα και χωρίς καμία ιδιαίτερη δυσκολία.
Όταν ρίχνεις 17 πόντους στον Άρη, μετά από μια μέτρια εμφάνιση, αυτό φανερώνει και τη διαφορά δυναμικότητας και ποιότητας που έχουν οι δύο ομάδες.
Οι παίχτες που έχει φέτος η ομάδα, είναι ένας κι ένας. Όποιος και να βγει κι όποιος και να μπει, δεν έχει καμία διαφορά όσο αφορά την ποιότητα τους. Δεν ξέρεις ποιον να διαλέξεις σε όλες τις θέσεις.
Το θέμα λοιπόν φέτος είναι, να μην πληρώσουμε την έλλειψη χημείας που υπάρχει στην ομάδα με την έλευση τόσων παιχτών και να πάμε σε μετωπική με τον Παναθηναϊκό στα μεταξύ μας παιχνίδια για το πλεονέκτημα έδρας.
Είναι σίγουρο ότι κακά παιχνίδια θα κάνουμε αρκετά τους προσεχείς μήνες, ευχή λοιπόν είναι να μην τα πληρώσουμε…

Τα δεκάλεπτα: 10-8, 32-24, 50-42, 74-57

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς 4 (5ασ.), Πελεκάνος, Τσίλντρες 19 (8/9δ.), Βούιτσιτς 7, Τεόντοσιτς 4, Χαλπερίν 7, Γκριρ 9 (2), Πρίντεζης 13, Βασιλόπουλος 3 (1), Έρτσεγκ, Σχορτσανίτης 8.

Άρης (Αντρέα Ματσόν): Κλαρκ 10 (1/5τρ.), Μάρσαλ 8, Τσαλδάρης 2, Νέλσον 6 (12ρ.), Σέκουλιτς 8, Αργυρόπουλος, Ηλιάδης 12 (2), Παπανικολάου, Αγαδάκος, Μπάρλος 11 (2).

H φωτογραφία από το contra.gr

Υπάρχει κάνεις που να του έκανε έκπληξη το χθεσινό αποτέλεσμα ;
Χθες παίξαμε όπως παίζουμε πάντα, απλά χθες κέρδισαν οι άλλοι...

Παίξαμε με μια ομάδα της κλάσης της δικής μας και ελαφρώς υποδεέστερη, μέσα στην έδρα μας, με την ψυχολογία υπέρ μας αφού ήμασταν πρώτοι με διαφορά και καβάλα στο άλογο, παίζοντας για δύο αποτελέσματα μετά το Χ του Ισραήλ και καταφέραμε να χάσουμε.
Και δεν είναι και πάλι η ήττα, αλλά η όλη παρουσία μας. Δεν κάναμε για άλλη μια φορά ούτε μια φάση της προκοπής. Βρήκαμε μια ομάδα που δεν έκανε τα αστεία λάθη των Μολδαβών ή της δυναμικότητας του Λουξεμβούργου και χάσαμε χαλαρά. Χάσαμε χαλαρά από μια ομάδα που ήταν και αυτή στο Euro. Με σοβαρές ομάδες μετράμε 4 στα 4.
Τις άλλες τις μικρές, έχουμε έναν τρόπο και τις παίρνουμε. Ίσως γιατί δεν μας παίρνουν ούτε αυτές στα σοβαρά και ανοίγονται να μας κερδίσουν αφού βλέπουν ότι στις τρεις πάσες μας έχουμε καμινάδα δώρο και δεν τρομάζουν από το εξωτικό ποδόσφαιρο που παίζουν οι αλαζόνες μας. Αυτούς που απαιτούσαν από τον κόσμο να πάει στο γήπεδο, για να τους δει να μην μπορούν να κάνουν έναν συνδυασμό σε 180 λεπτά παιχνιδιού. Απολογισμός μετά από τα δύο παιχνίδια και δύο 90λεπτα ;
Ένα 20λεπτο πίεσης χθες στο δεύτερο ημίχρονο, χωρίς βεβαία να συνοδεύεται ούτε από υποψία ευκαιρίας. Μόνο πίεση και ένα τσαφ του Λυμπερόπουλου που έδωσε την ευκαιρία στον Χαριστέα να ισοφαρίσει. Και αντί να ανέβουμε εμείς, ανέβηκαν οι άλλοι.

Ακόμα 1-2 τέτοια παιχνίδια και δεν θα μας χωράει ούτε το ΟΑΚΑ.
Και κάτι ακόμη… ζητήστε πριμ, πριμ, πριμ… μην παίζεται και τζάμπα για το εθνόσημο.

Αυτό που οφείλω να παραδεχθώ είναι ότι αυτή η ομάδα έχει έναν τρόπο (που δεν μπορώ να τον πολυκαταλάβω) να παίρνει τα παιχνίδια με τους θεωρητικά ασθενέστερους. Δηλαδή να αποφεύγει τις γκέλες με τις μικρότερες ομάδες, πράγμα που είναι βέβαια πάρα πολύ σημαντικό για την βαθμολογία του ομίλου, αλλά και για την γενικότερη βαθμολογία της χώρας.
Χθες πάλι χωρίς να παίξουμε τίποτα, κάνουμε μια έξυπνη κομπίνα σε ένα φάουλ και βάζουμε το νερό στο αυλάκι. Έρχεται και στο καπάκι ένα τούβλο από το Ιασώ σε σουτ του Κατσουράνη και η σεμνή τελετή τελειώνει από το πουθενά. Ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο, σκοτώνεται μόνος του ο Μολδαβός στην άμυνα του, παίρνει την μπάλα ο Χαριστέας αφού δεν είχε και τι άλλο να κάνει… 3-0.

Τι να τους πεις τώρα ;
Πρώτοι στον όμιλο χωρίς να έχουμε δεχθεί και γκολ.
Με το δίκιο του μετά ο Καραγκούνης να παραπονιέται για την αποχή του κόσμου.
Πώς να ζητήσει αύριο πριμ από τον Γκαγκάτση για την πρόκριση, αν δεν έχει και τον κόσμο στο πλευρό του ;
Ναι αυτόν τον κόσμο που δουλεύει για 700 euro και που του ζητάει ο Καραγκούνης να δώσει τα 30-40, ΑΝ πάει μόνος του, για να δει το υπερθέαμα με την Μολδαβία και να ζητήσει αυτός και οι άλλοι κανα 100άρικο πριμ για να κάνουν απλά το καθήκον τους. Καθήκον που αν συνδυαστεί και από 2-3 καλές εμφανίσεις θα τους αποφέρει και από ένα υπερτιμημένο συμβόλαιο από κάποιον σύλλογο.
Παραδείγματα δεκάδες…

Με το δεξί…
Άνετα και κάνοντας επίδειξη δύναμης περάσαμε από την έδρα του Αιγάλεω.
Το θέμα στην κανονική περίοδο είναι να πάρουμε την πρώτη θέση. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να αποφύγουμε τις γκέλες που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια για να κοντραριστούμε με τον ΠΑΟ στα ίσια. Όλα τα λεφτά είναι το πλεονέκτημα έδρας και αυτό θα πρέπει να κυνηγήσουμε όλη την χρονιά.
Με τέτοιες εμφανίσεις κόβεις και τον τσαμπουκά των ομάδων που μπορεί να ελπίζουν σε μια έκπληξη κερδίζοντας σε.
Για παίχτες είναι πολύ νωρίς να σχολιάσουμε τις αποδόσεις τους.

Τα δεκάλεπτα: 20-24, 27-46, 41-65, 65-90

Αιγάλεω (Θανάσης Σκουρτόπουλος): Κρστιτς 1, Σούλης 4, Γκολντγουάιρ 14 (1), Κουπίδης 9 (2), Πάτερσον 5 (1), Χόχλερ 2, Μαγγουνής 2, Αγγελόπουλος Ν., Μπρέισι 14 (1), Καλλινικίδης 3, Αγγελόπουλος Δ., Γκιζόγιαννης 11 (3).

Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς 3 (1), Πελεκάνος 11 (3), Τσίλντρες 16, Ερτσέγκ 8, Τεόντοσιτς 2, Μπουρούσης 11 (1), Χαλπερίν 5 (1), Γκριρ 9 (1), Πρίντεζης 14 (1), Βασιλόπουλος 7 (1), Βουγιούκας 2, Σλούκας 2.

Εδώ θέλουμε πολύ δουλειά για να επιστρέψουμε στη κορυφή.
Σετ όπως το πρώτο δεν πρέπει να χάνονται σε ντέρμπι και μόνος του ο Μίλκοβιτς δεν μπορεί να παίρνει τα παιχνίδια.
Ελπίζω σε μια καλύτερη συνέχεια…
Φαβορί για μένα πάντως παραμένει και φέτος ο Ηρακλής

Τα σετ του αγώνα: 26-28, 23-25, 25-19, 20-25

Ολυμπιακός (Κρίστιανσον): Ριβέρα 7, Κουρνέτας 2, Τζούριτς 12, Μίλκοβιτς 18, Μάρκεζ 9, Ούρναουτ 16, Παπαδημητρίου(λ, 79%), Καριπίδης 1, Ρουμελιώτης 1, Σουλτανόπουλος

Παναθηναϊκός (Λεώνης): Ερπ 10, Αγκάμεζ 20, Αντράε 12, Ανδρεάδης 15, Πανταλέων 7, Ντεπέστελ 4, Στεφάνου(λ, 76%), Ντονάς, Κυριαζής, Λάππας 1

Για να κάνεις ευτυχισμένη μια γυναίκα αρκεί να είσαι:

1. φίλος
2. σύντροφος
3. εραστής
4. αδελφός
5. πατέρας
6. δάσκαλος
7. εκπαιδευτής
8. μάγειρας
9. μαραγκός
10. υδραυλικός
11. μηχανικός
12. διακοσμητής εσωτερικών χώρων
13. στιλίστας
14. σεξολόγος
15. γυναικολόγος/μαιευτήρας
16. ψυχολόγος
18. ψυχίατρος
19. θεραπευτής
20. τολμηρός
21. τακτικός
22. καλός πατέρας
23. πολύ καθαρός
24. συμπαθητικός
25. αθλητικός
26. στοργικός
27. προσεκτικός
28. ιππότης
29. έξυπνος
30. οραματιστής
31. δημιουργικός
32. γλυκός
33. δυνατός
34. κατανοητικός
35. ανεκτικός
36. ευσυνείδητος
37. φιλόδοξος
38. ικανός
39. θαρραλέος
40. αποφασιστικός
41. έμπιστος
42. γεμάτος σεβασμό
43. παθιασμένος
44. αβρόφρων
45. πολύ πλούσιος
46. να αγαπάς τις αγορές
47. να μη ν γκρινιάζεις
48. να μην της είσαι βάρος
49. να μην κοιτάζεις άλλες

Ταυτόχρονα θα πρέπει να προσέξεις πολύ να

50. μην είσαι ζηλιάρης αλλά ούτε και αδιάφορος
51. να τα πηγαίνεις καλά με την οικογένειά της αλλά
να μην αφιερώνεις στην τελευταία περισσότερο χρόνο απ' ό,τι σε αυτή.
52. να της αφήνεις το ν χώρο της αλλά να δείχνεις ανήσυχος για το πού πηγαίνει.

Είναι επίσης πάρα πολύ σημαντικό:

53. να μην ξεχνάς ημερομηνίες: -επετείων (γάμου, αρραβώνων, πρώτης συνάντησης...) -πτυχίου (αν υπάρχει) -ονομαστικής εορτής (αν υπάρχει) -τελευταίας περιόδου
Δυστυχώς ακόμη κι αν ανταποκρίνεσαι πλήρως στις παραπάνω απαιτήσεις, κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί 100% πως θα την κάνεις ευτυχισμένη,
διότι μπορεί να αισθανθεί φυλακισμένη σε ένα βίο αποπνικτικής τελειότητας από τον οποίο να θελήσει να απελευθερωθεί δραπετεύοντας με το πρώτο
κωλόπαιδο που θα παρουσιασθεί μπροστά της.

Ίσως γι' αυτό ο Θεός (μεγάλη η Χάρη Του) είπε: "αγάπα τη ν " αλλά δεν είπε "κατανόησέ την ".

Πώς θα κάνεις ευτυχισμένο έναν άνδρα:

1. κάθισέ του.
2. μη του τα πρήζεις

Δεν περίμενα και τίποτα καλύτερο…
Για μένα καλύτερα που δεν έχουμε ούτε εύκολες ομάδες, αλλά ούτε κι εύκολο πρόγραμμα.
Στα δύσκολα πιστεύω τα καταφέρνουμε καλύτερα και ειδικά τώρα που παίζουμε σε μια υποτιμημένη τόσα χρόνια (και κακώς) από εμάς διοργάνωση, όπως το UEFA.

Στον όμιλο μπορούμε να έρθουμε από πρώτοι μέχρι και τέταρτοι. Στο χέρι μας είναι να βγούμε και πρώτοι ακόμη, αφού όλοι θα έχουν απώλειες και να φτάσουμε (σε πρώτη φάση) μέχρι τους 16 για πλάκα. Αν δεν προσέξουμε όμως…

Θεωρώ ότι είναι καλό για εμάς που παίζουμε πρώτο παιχνίδι έξω με την Γαλατά, αφού δεν είναι και στην καλύτερη της κατάσταση και ότι για το δεύτερο μας παιχνίδι, μεσολαβεί σχεδόν ένας μήνας. Δηλαδή από τις 23 Οκτωβρίου ξαναπαίζουμε 27 Νοεμβρίου.

Χθες κέρδισε η καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα.
Επίσης κέρδισε η ομάδα που ήθελε την νίκη περισσότερο και αυτή που προσπάθησε να παίξει μπάλα και όχι να καταστρέψει ή να «κλέψει».

Δεν παίξαμε καμιά μπάλα εντυπωσιακή, αλλά καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού η αγωνιστικότητα της ομάδας, μου δημιουργούσε την αίσθηση ότι το γκολ θα έρθει αργά ή γρήγορα. Ειδικά ξέροντας ότι στον πάγκο υπήρχε ο Ντάρκο και ο Τζόλε. Έτσι κι έγινε…
Πολύ όμορφη μπαλιά στον κενό χώρο ο ένας, γκολ ο άλλος και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Η δεύτερη γκολάρα στο καπάκι, ήρθε απλά να επισφραγίσει την ανωτερότητα μας.

Το λάθος μας όμως ήταν, ότι δεν συνεχίσαμε στον ίδιο ρυθμό για να βάλουμε κι άλλα γκολ. Ειδικότερα όταν η ΑΕΚ έμεινε με 10 παίχτες.

Μπράβο και στον πιτσιρικά τον Παπαδόπουλο που ξεφτίλισε το κέντρο της ΑΕΚ στο ντεμπούτο του με την ερυθρόλευκη.

Και κάτι τελευταίο… καλά έκανε ο Βασσάρας και δεν απέβαλε τον Κυριάκο γιατί δεν θα άντεχα την κλάψα τους για όλη τη χρονιά, αλλά μην μας τρελάνουν κιόλας ότι δεν ήταν αυτό το πράγμα κίτρινη !!!

Ευτυχώς που ήταν και ψιλιασμένος ο "Ευρωπαίος" από τα παθήματα τα δικά μας και της ΑΕΚ... φαντάσου δηλαδή και να μην ήταν...

Κάτσε... τα γλέντια δεν έχουν αρχίσει ακόμα. Προς το παρόν γλύφουμε τους "πολυμετοχικούς".
Σε λίγο ακολουθεί και κουλούρι από την Βέρντερ.

Αλήθεια, οι 6.000 με 8.000 χιλιάδες βάζελοι, πως γίνανε 1.500 στην Κύπρο ;