ΑΛΛ' ΑΝΤ' ΑΛΛΑ

Τα πράγματα για μένα είναι απλά.

Χάσαμε χθες από την καλύτερη, με διαφορά, ομάδα της Ευρώπης, καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς.
Από μια ομάδα που χτίζεται κι αυτή 3 χρόνια, πάνω σε πολλά εκατομμύρια ευρώ, αλλά που «υπάρχει» ουσιαστικά στο ευρωπαϊκό στερέωμα πολλά χρόνια σερί κι όχι 2 όπως εμείς . Και πρέπει πολλοί να καταλάβουν ότι δεν είμαστε οι μόνοι που σπρώχνουμε χρήμα.
Η Ρεάλ με μπάτζετ ίδιο με το δικό μας και με τον προπονητή που τόσο θέλαμε στο θρύλο, έβλεπε το final four από το σπίτι της. Ο ΠΑΟ το ίδιο.

Χθες ήταν στον τελικό οι δύο καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Απλά η πρώτη ήταν μια κλάση καλύτερη από την δεύτερη.
Αυτό που στενοχώρησε περισσότερο χθες, ήταν η αδυναμία να το παλέψουμε και η μεγάλη διαφορά. Πιστεύω ότι αν τα σφυρίγματα ήταν 50-50 και η διαφορά θα ήταν πιο αξιοπρεπής.

Η ομάδα έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης. Όλοι βλέπουμε τι της λείπει (φαντάζομαι και οι υπεύθυνοι) και με ψυχραιμία και όχι πολύ γκρίνια μπορούμε του χρόνου να είμαστε και πάλι στον τελικό με καλύτερες προϋποθέσεις.

Το καλοκαίρι ανεξαρτήτως τι θα γίνει στο πρωτάθλημα, και αν θα παραμείνει ο Γιαννάκης, η ομάδα θα πρέπει να γίνει ποιο αθλητική, πιο δυνατή και πιο αξιόπιστη και επικίνδυνη στην περιφέρεια.
Έχουμε καλούς ψηλούς, αλλά αν η περιφέρεια μας, δεν ανοίγει με σουτ την άμυνα του αντιπάλου για να δράσουν οι ψηλοί τι να το κάνεις ;

Ο Βούισιτς, ο Χαλπερίν και ο Πεν φεύγουν σίγουρα. Αυτούς αν αντικαταστήσουμε με έναν playmaker που τραβάει και σκοράρισμα, ένα δυάρι με αξιόπιστο τρίποντο και ένα 3-4άρι στη θέση του Βουίσιτς που να είναι πιο γρήγορος και αθλητικός, και θα είμαστε πολύ καλύτεροι. Τώρα αν κρίνουν ότι πρέπει να αλλάξουν και 12 παίχτες ακόμη που δεν είχαν φέτος προσφορά, με άλλους καλύτερους και πιο έμπειρους ακόμη καλύτερα.

Ψυχραιμία έχουμε τελικό πρωταθλήματος μπροστά μας που ήταν και ο πρώτος στόχος μας για φέτος.